Regiment Konny Buławy Wielkiej Koronnej

Regiment Konny
	Historia
Państwo	I Rzeczpospolita
Rozformowanie	1789
Nazwa wyróżniająca	Buławy Wielkiej Koronnej
	Tradycje
Rodowód	2 Pułk Przedniej Straży Buławy Wielkiej Koronnej
	Dowódcy
Pierwszy	Adam Mikołaj Sieniawski
	Organizacja
Rodzaj wojsk	Wojska lądowe

Regiment Konny Buławy Wielkiej Koronnej – oddział jazdy armii koronnej wojska I Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Sformowany z regimentu arkebuzjerów hetmana wielkiego koronnego Adama Mikołaja Sieniawskiego^[1] w 1717 roku uchwałą sejmu niemego jako regiment dragonii^[a]. Regiment otrzymał etat liczący 500 „porcji”^[3], co stanowiło 343 osoby^[2]. Początkowo dragonia była rodzajem piechoty, której środkiem transportu były konie. W drugiej połowie XVIII w była już traktowana jako kawaleria^[2].

W 1770 roku liczył 13 oficerów, 28 podoficerów, 3 felczerów, 10 doboszy i 129 gemajnów^[4]. Jego etat został zreformowany w 1776 roku i początkowo przyjęto stan faktyczny w liczbie 213 „głów”. W 1778 według etatu regiment liczył 257 żołnierzy i faktycznie tyle posiadał^[5].

Na mocy uchwały sejmowej z 9 lutego 1789 roku przekształcającego regimenty dragońskie w pułki przedniej straży, hetman wielki koronny wraz z Komisją Wojskową Obojga Narodów 12 lutego 1789 roku wydali rozkaz nakazujący szefowi pułku reorganizację dragonii i powiększenie chorągwi przedniej straży do 135 osób^[6]. W myśl tego rozkazu na bazie regimentu konnego Buławy Wielkiej Koronnej sformowany został 2 pułk przedniej straży Buławy Wielkiej Koronnej.

Osobny artykuł: 2 Pułk Przedniej Straży Buławy Wielkiej Koronnej.

Stanowiska

Regiment stacjonował w następujących regionach^[7]:

ziemia lwowska
województwo wołyńskie, bełskie, podlaskie, pomorskie (1717)
Lubomla.

Żołnierze regimentu

Szefowie regimentu^[7]

Szefem regimentu zgodnie z tradycją był każdorazowy hetman wielki koronny (stąd nazwa regimentu).

Adam Mikołaj Sieniawski (wojewoda bełski, hetman wielki koronny 30 kwietnia 1706; zm. 18 lutego 1726)
Józef Potocki (9 listopada 1735 zm. 7 maja 1751)
Jan Klemens Branicki (5 czerwca 1752 zm. 9 października 1771)
Wacław Rzewuski (9 kwietnia 1773 do 16 lutego 1774)
Franciszek Ksawery Branicki (8 lutego 1774)

Pułkownicy^[7]^[8]

gen. mjr Wilga (1738)
gen. mjr Antoni Granowski (1754-1779)^[b]
Stanisław Łętowski (zm. 1784)^[c]
Franciszek Puget (8 kwietnia 1784)^[d]
Karol Zawojski/Karol Malczewski (1780 - 1787)^[e]
Józef Zajączek (1787-1792)

Hierarchia regimentu

regiment arkebuzjerów hetmana wielkiego koronnego Adama Mikołaja Sieniawskiego (-1717) → regiment dragonii Buławy Wielkiej Koronnej (1717-1789) → pułk 2 przedniej straży Buławy Wielkiej Koronnej (1789-1793) ↘ żytomierski pułk lekkokonny

Uwagi

↑ Dragonia stanowiła w koronnej kawalerii autorament cudzoziemski^[2].
↑ gen. lejtn. w latach 1775–1777^[7].
↑ Według Machyni i Srzednickiego Stanisław Łętowski był podpułkownikiem^[8].
↑ Według Machyni i Srzednickiego Franciszek Puget był podpułkownikiem^[8].
↑ Według Gembarzewskiego pułkownikiem był Karol Zawojski^[7], a według Machyni i Srzednickiego Karol Malczewski^[8].

Przypisy

↑ Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 401.
↑ ^a ^b ^c Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 373.
↑ Górski 1894 ↓, s. 123.
↑ Górski 1894 ↓, s. 149.
↑ Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 374.
↑ Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 380.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Gembarzewski 1925 ↓, s. 20.
↑ ^a ^b ^c ^d Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 403.

Bibliografia

Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Konstanty Górski: Historya jazdy polskiej. Kraków: Spółka wydawnicza Polska, 1894.
Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Sztaby i kawaleria. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 2002. ISBN 83-71-88-500-8.
Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.

[3] Dragonia stanowiła w koronnej kawalerii autorament cudzoziemski^[2].

[10] . lejtn. w latach 1775–1777^[7].

[11] Według Machyni i Srzednickiego Stanisław Łętowski był podpułkownikiem^[8].

[12] Według Machyni i Srzednickiego Franciszek Puget był podpułkownikiem^[8].

[13] Według Gembarzewskiego pułkownikiem był Karol Zawojski^[7], a według Machyni i Srzednickiego Karol Malczewski^[8].

[CITEREFMachyniaSrzednicki2002401-1] Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 401.

[CITEREFMachyniaSrzednicki2002373-2] Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 373.

[CITEREFGórski1894123-4] Górski 1894 ↓, s. 123.

[CITEREFGórski1894149-5] Górski 1894 ↓, s. 149.

[CITEREFMachyniaSrzednicki2002374-6] Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 374.

[CITEREFMachyniaSrzednicki2002380-7] Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 380.

[CITEREFGembarzewski192520-8] Gembarzewski 1925 ↓, s. 20.

[CITEREFMachyniaSrzednicki2002403-9] Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 403.

[1]

[a]

[3]

[2]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[b]

[c]

[d]

[e]