Przejdź do zawartości

Glenn Miller

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Glenn Miller
Ilustracja
Glenn Miller (1943)
Imię i nazwisko

Alton Glenn Miller

Data i miejsce urodzenia

1 marca 1904
Clarinda

Data śmierci

15 grudnia 1944

Instrumenty

puzon

Gatunki

swing

Aktywność

1923–1944

Strona internetowa

Glenn Miller, właśc. Alton Glenn Miller (ur. 1 marca 1904 w Clarindzie[1][2], zm. 15 grudnia 1944[1][3]) – amerykański puzonista, aranżer, lider big-bandu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo grał na puzonie w różnych orkiestrach jazzowych, potem zaczął aranżować i sprzedawać swoje aranżacje. Na prośbę Grega Nobla utworzył dla niego orkiestrę, którą przez jakiś czas sam prowadził.

W 1937 utworzył własny zespół, lecz nie był z niego zadowolony. W 1938 stworzył nowy big band i tym razem odniósł sukces. Razem z orkiestrą wziął udział w dwu filmach Sun Valley Serenade (Serenada w Dolinie Słońca) i Orchestra Wives (Żony orkiestry), które bardzo przyczyniły się do popularyzacji jazzu w Europie, m.in. w Polsce.

W 1942 wstąpił do wojska i został liderem Reprezentacyjnej Orkiestry Sił Powietrznych USA w stopniu kapitana. Wraz z wojskiem przyjechał do Anglii. Oprócz big bandu prowadził także dużą orkiestrę dętą i orkiestrę smyczkową. Występował z zespołami w BBC, grając swoje aranżacje jazzowe (i nie tylko) w audycjach nadawanych dla amerykańskich żołnierzy i całej okupowanej Europy.

Po wyzwoleniu Paryża miał zostać tam przeniesiony wraz z całą muzyczną infrastrukturą. 15 grudnia 1944, wcześniej niż jego muzycy, wyleciał małym, jednosilnikowym samolotem Noorduyn Norseman do Francji. Samolot zaginął w nieznanych okolicznościach nad kanałem La Manche. Plan lotu zakładał lot na niskiej wysokości, z uwagi na powracające bombowce B-17 znad Francji. Dwie załogi bombowców zameldowały o awarii drzwi komory bombowej i o zrzucie bomb do kanału La Manche. Być może samolot z Glennem Millerem został trafiony taką bombą.

Orkiestra już bez swego lidera dała szereg koncertów w wyzwolonej Europie.

W 1983 brat muzyka, Herb, ogłosił, że Miller nie zginął w katastrofie lotniczej, lecz zmarł następnego dnia w szpitalu na raka płuc. Herb Miller twierdził, jakoby to on sam miał sfabrykować historię o katastrofie samolotu, gdyż jego brat chciał "umrzeć jako bohater"[4]. Biografia Millera nie potwierdza tej historii[5].

Największe przeboje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b allmusic ((( Glenn Miller > Overview )))
  2. James Ciment, Thaddeus Russell: The home front encyclopedia: United States, Britain, and Canada in World Wars I and II, Tom 3. ABC-CLIO, 2007, s. 671. ISBN 978-1-57607-849-5.
  3. Mike Filey: Toronto Sketches 5: The Way We Were. Dundurn Press Ltd., 1997, s. 61. ISBN 9781550022926.
  4. Biografia. glennmiller.one.pl. [dostęp 2010-01-10].
  5. Glenn Miller Declassified, the definitive biography by Dennis M. Spragg [online], dennismspragg.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]