Przejdź do zawartości

Bill Monroe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bill Monroe
ilustracja
Imię i nazwisko

William Smith Monroe

Data i miejsce urodzenia

13 września 1911
Rosine (Kentucky)

Data śmierci

9 września 1996

Instrumenty

mandolina

Gatunki

bluegrass

Aktywność

od lat 30. XX w. do śmierci

Zespoły
Blue Grass Boys
Odznaczenia
Narodowy Medal Sztuki (USA)

Bill Monroe, właśc. William Smith Monroe (ur. 13 września 1911 w Rosine, zm. 9 września 1996[1]) – amerykański muzyk.

Założył zespół Blue Grass Boys (nazwa pochodzi od przydomku stanu Kentucky – stan błękitnych traw). Zespół zapoczątkował muzykę bluegrass jako nowy gatunek wywodzący się z country. Przez ponad 60 lat występował jako wokalista, mandolinista i kompozytor. W 1997 został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[2]. Bill Monroe urodził się na farmie w pobliżu Rosine, w stanie Kentucky, w 1911 roku. Jego matka i jej brat dużo w domu śpiewali i grali na banjo i gitarze, tak że Bill wyrastał wśród ludowej muzyki. Ponieważ był najmłodszy spośród 8-osobowego rodzeństwa, starsi zagospodarowali „lepsze” instrumenty i jemu pozostała mandolina. Monroe wspominał, że starsi bracia wymontowali mu cztery struny, gdyż jego mandolina była za głośna. Mama zmarła gdy miał 10 lat, wychowywał się u wuja, który grał na skrzypcach, akompaniując mu na lokalnych potańcówkach. W 1929 roku Bill wraz z dwoma braćmi wyjechał do Indiany do pracy w rafinerii. Założyli tam zespół Monroe Brothers, grając gdzie się da. W 1936 roku podpisali kontrakt z RCA Victor, dla której nagrywali przez dwa lata. W 1939 roku Bill wyjechał do Atlanty gdzie powołał do życia Blue Grass Boys, już bez braci w składzie. Początkowo nagrywali typowe utwory, krótkie i w szybkim tempie. Później Monroe zaczął eksperymentować ze składem i sposobem gry. W 1946 i 1947 roku nagrywał z zespołem w Columbia Records. Te nagrania stały się wzorem stylu bluegrass. Kilka z nich stało się klasykami: „Toy Heart”, „Blue Grass Breakdown”, „Molly and Tenbrooks”, „Wicked Path of Sin”, „My Rose of Old Kentucky”, „Little Cabin Home on the Hill”.

Wybrane utwory

[edytuj | edytuj kod]
  • „Scotland” (1958)
  • „Gotta Travel On” (1959)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stephen Thomas Erlewine: Bill Monroe Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).
  2. Bill Monroe: inducted in 1997. The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).