Եպիփան Կիպրացի (հին հունարեն՝ Ἐπιφάνειος Κύπρου, մոտ 315[1][2], Ելեվֆերոպոլիս - մայիս403, Միջերկրական ծով), ընդհանրական եկեղեցու վարդապետ, հայ եկեղեցու տոնելի սուրբ (հիշատակը նշվում է 2 անգամ՝ Հոգեգալստյան 3-րդ կիրակիին հաջորդող երկուշաբթի օրը և հոկտեմբերի վերջին շաբաթ օրը[3]), Կիպրոսի եպիսկոպոսապետ (367 թ-ից)։ Ծնվել է Պաղեստինում, հռչակվել է իր աղքատասիրությամբ, անբասիր կյանքով, պայքարել է հերետիկոսությունների, մասնավորապես՝ գնոստիկության, Որոգինեսի ուսմունքի դեմ, պաշտպանել է ուղղափառ դավանությունն ու հավատի Նիկիո հանգանակը, թողել է հարուստ գրական ժառանգություն։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 518)։
Epiphanius of Salamis Վիքիպահեստում
