ریشی سوناک، نخست‌وزیر بریتانیا، روز سه‌شنبه ۳ بهمن (۲۳ ژانویه) به حوثی‌های مورد حمایت ایران هشدار داد که اگر حمله به کشتی‌ها در دریای سرخ را ادامه دهند، بریتانیا اقدام‌های نظامی جدیدی انجام خواهد داد.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، او پس از دور دوم حمله‌های آمریکا و بریتانیا به مواضع حوثی‌ها در شامگاه روز دوشنبه، به پارلمان بریتانیا گفت:‌ «ما به‌دنبال رویارویی نیستیم.»

نخست‌وزیر بریتانیا در بخشی از سخنانش گفت: «ما از حوثی‌ها و کسانی که به آن‌ها کمک می‌کنند می‌خواهیم این حمله‌های غیرقانونی و غیرقابل قبول را متوقف کنند. اما در صورت لزوم، بریتانیا در دفاع از خود تردید نخواهد کرد. ما نمی‌توانیم کنار بکشیم و اجازه دهیم این حمله‌ها بدون چالش ادامه یابند.»

سوناک به پارلمان گفت که جت‌های نیروی هوایی سلطنتی دو پایگاه نظامی در شمال صنعا، پایتخت یمن، را هدف قرار دادند که حوثی‌ها از آن‌ها برای حمایت از حمله‌های خود علیه کشتی‌ها استفاده می‌کردند. او همچنین گفت که شواهد نشان می‌دهد که همه این اهداف منهدم شده‌اند.

نخست‌وزیر بریتانیا هدف حمله‌های مشترک لندن و واشنگتن را کاهش توانایی‌های حوثی‌ها در حمله به کشتی‌ها توصیف کرد و تاکید کرد که حمله‌ها محدود و مطابق با قوانین بین‌المللی بوده است و هنوز هیچ تصمیمی برای شروع یک کارزار پایدار علیه حوثی‌ها گرفته نشده است.

حوثی‌ها روز سه‌شنبه درواکنش به حمله‌های شامگاه گذشته بریتانیا و آمریکا، هشدار دادند که این حمله‌ها «بی‌پاسخ و بدون مجازات نخواهد ماند».

از سوی دیگر، دیوید کامرون، وزیر امور خارجه بریتانیا، گفت که اقدام‌های بریتانیا برای کاهش توان نظامی حوثی‌ها ادامه خواهد یافت. او با اشاره به حمله‌های دوشنبه شب به مواضع حوثی‌ها در صنعا گفت: «کاری که ما دوباره انجام دادیم این است که واضح‌ترین پیام ممکن را ارسال کنیم مبنی بر اینکه به کاهش توانایی آن‌ها برای انجام این حمله‌ها ادامه می‌دهیم.»

حمله‌های مشترک بریتانیا و آمریکا علیه حوثی‌ها و هشدارهای مقام‌های دولتی در حالی ادامه دارد که امل سعد در تحلیلی در گاردین می‌نویسد که حوثی‌ها گروهی نیستند که با بمباران بتوان آن‌ها را نابود کرد.

امل سعد با اشاره به اینکه حوثی‌ها از این حمله‌ها انگیزه‌ها و منافع خود را دارند می‌گوید که ایالات متحده، بریتانیا و اسرائیل آن‌ها را به شبکه‌ای فراملی از نیابتی‌های ایرانی تقلیل می‌دهند و به همین دلیل معتقدند که می‌توان آن‌ها را با تهدید و بمباران وادار به تسلیم کرد.

گاردین می‌نویسد آنچه نیروهای موسوم به «محور مقاومت» را به یک اتحاد منسجم و بادوام تبدیل می‌‌کند، ستون‌های ایدئولوژیک عمیق و اهداف استراتژیک مشترک آن‌ها است که همه بازیگران آن یک برنامه «ضدامپریالیستی و ضدصهیونیستی» را دنبال می‌کنند که موضوع فلسطین نقطه کانونی آن است.

گاردین با اشاره به‌ اینکه این نیروها دو هدف مشترک، «وادار کردن اسرائیل به آتش‌بس بی‌قید و شرط در غزه» و «اخراج نیروهای آمریکایی از عراق و سوریه» را پیش می‌برند، تاکید می‌کند که بازیگران غیردولتی این اتحاد به جای پیروی از دیکته جمهوری اسلامی، بر اساس باورهای سیاسی و منافع استراتژیک خود عمل می‌کنند.

گاردین می‌نویسد که این دیدگاه با دیدگاه برایان کاتز، مقام اطلاعاتی ایالات متحده، نیز همخوانی دارد که استدلال کرده است که متحدان غیردولتی تهران «دیگر صرفا نیروهای نیابتی ایران نیستند. در عوض، آن‌ها به مجموعه‌ای از بازیگران سیاسی-نظامی بالغ، از نظر ایدئولوژیکی همسو و از نظر نظامی وابسته به یکدیگر و متعهد به دفاع از یکدیگر تبدیل شده‌اند». در واقع ماهیت این اتحاد ارگانیک و همزیست است تا مبتنی بر معامله و سلسله‌مراتب.

گاردین همچنین می‌نویسد که این فرض که اقدام نظامی پایدار علیه این بازیگران، اراده آن‌ها را برای ادامه جنگ درهم خواهد شکست، به همان اندازه که اشتباه است، خطرناک است.