Volhov
| Volhov Волхов | |
|---|---|
 Volhov kod Velikog Novgoroda. Na slici je Jurjev manastir. | |
 Mapa basena jezera Iljmenj i reke Volhov | |
| Opšte informacije | |
| Dužina | 224 km |
| Basen | 80.200 km2 |
| Pr. protok | 593 m3⁄s |
| Sliv | Ladoga → Neva → Baltičko more |
| Vodotok | |
| Izvor | jezero Iljmenj na 58° 28′ 18″ N 31° 16′ 57″ E / 58.47167° S; 31.28250° I |
| V. izvora | 18,1 m |
| Ušće | u jezero Ladoga na 60° 07′ 44″ N 32° 19′ 55″ E / 60.12889° S; 32.33194° I |
| V. ušća | 5,1 m |
| Uk. pad | 13 m |
| Geografske karakteristike | |
| Država/e |  Rusija |
| Oblast | Novgorodska oblast Lenjingradska oblast |
| Naselja | Veliki Novgorod, Kiriši, Volhov, Nova Ladoga |
| Pritoke | Pčjovža, Višera, Oskuja, Kerest, Tigoda |
| DRV | 01040200612102000018509 |
| Reka na Vikimedijinoj ostavi | |
Volhov (rus. Во́лхов) reka je na severozapadu evropskog dela Ruske Federacije koja protiče preko teritorija Novgorodske i Lenjingradske oblasti. Volhov je otoka jezera Iljmenj i pritoka jezera Ladoga, te deo sliva reke Neve i Baltičkog mora. Integralni je deo Višnjevoločkog hidrosistema kojim su povezani tokvi Mste i Tverce, odnosno slivovi Baltičkog mora i reke Volge.
Ukupna dužina vodotoka je 224 km.
Geografsko-fizičke karakteristike
[uredi | uredi izvor]
Reka Volhov svoj tok započinje kao severna otoka jezera Iljmenj iz kojeg otiče južno od grada Velikog Novgoroda, na severozapadu Novgorodske oblasti. Na mestu gde započinje svoj tok nalaze se arheološki lokalitet Rjurikovo gorodišče, odnosno pravoslavni Jurjev manastir. Celim svojim tokom teče u smeru severa i severozapada preko niske Priiljmenjske nizije, a u jezero Ladogu uliva se nakon 224 km toka kod grada Nova Ladoga, u centralnim delovima Lenjingradske oblasti. U basenima Volhova nalaze se i istočni delovi Pskovske oblasti, severozapad i sever Tverske oblasti, te jedan manji deo Vitepske oblasti Belorusije.
Svoj tok započinje na nadmorskoj visini od 18,1 metra, ušće se nalazi na 5,1 metar, a ukupan pad je svega 13 metara. Površina slivnog područja je 80.200 km², dok je prosečan protok u zoni ušća 593 m³/s. Širina reke kreće se od 100 metara u gornjim do preko 600 metara u donjim delovima toka. Plovna je celom dužinom toka i de je Višnjevoločkog hidrosistema čijom gradnjom je stabilizovan nivo vode u reci. Pod ledom je od kraja novembra do početka aprila.
Njene najvažnije pritoke su Pčjovža, Višera (rukavac Mali Volhovec), Oskuja, Polist sa desne i Kerest, Tigoda, Pitba i Jelena sa leve strane. U gornjem delu toka je preko Siversovog kanala povezana sa tokom reke Mste
Na oko 25 km uzvodno od ušća reka je pregrađena veštačkom branom Volhovske hidroelektrane, prvog hidroenergetskog objekta sagrađenog na području današnje Rusije (elektrana je sa radom počela 19. decembra 1926. godine).
Prema izveštajima zavoda za zaštitu okoline za 2007. godinu, reka Volhov spada u red veoma zagađenih vodotoka trećeg stepena zagađenosti (indeks zagađenosti 2,81, ili za 0,12 manje u odnosu na stanje od godinu dana ranije).[1]
Etimologija i istorijski značaj
[uredi | uredi izvor]
Tačan podatak o poreklu imena reke ne postoji, ali prema opisima iz knjige „Priče o Slovenima i Rusima i gradovima Slovenskim“ (rus. Сказание о Словене и Русе и городе Словенске) iz XVII veka ime reke je mitološkog karaktera i veže se za najstarijeg sina knjaza Slovena koji se zvao Volhov.[2]
Neki lingvisti smatraju da ime reke dolazi iz finskog i švedskog Olhava (fin. Olhava, šved. Ålhava), dok se u nekim finskim doukume ntima iz XVI veka pominje kao Olhavanjoki (fin. Olhavanjoki)[3]
Još od perioda ranog srednjovekovlja reka Volhov je služila kao važna trgovačka ruta kojom su saobraćale brojne trgovačke brodice varjaških trgovaca na putu ka dolinama Volge i Dnjepra, i dalje ka Vizantiji. Na njenim obalama nastala su najstarija ruska naselja Rjurikovo gorodišče, Veliki Novgorod i Stara Ladoga.
Na obalama reke Volhov nalaze se gradovi Veliki Novgorod (naselje Krečevici), Kiriši, Volhov, Nova Ladoga, te arheološki lokaliteti Rjurikovo gorodišče i selo Stara Ladoga.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „2.1. Vodnыe resursы rek i ih kačestvo 2.1.2.2. Transgraničnoe zagrяznenie poverhnostnыh vod”. Ministr prirodnыh resursov. Arhivirano iz [www.mnr.gov.ru/files/part/9921_part2.1.doc originala] Proverite vrednost parametra
|url=(pomoć) 10. 8. 2011. g. Pristupljeno 10. 8. 2011. - ^ „Tekst «Skazaniя o Slovene i Ruse i gorode Slovenske»”. Arhivirano iz originala 05. 06. 2007. g. Pristupljeno 17. 06. 2015.
- ^ Fasmer M. Эtimologičeskiй slovarь russkogo яzыka. T. I. S. 346.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
- Государственный водный реестр РФ: река Волхов
- Članak o reci (sa detaljnom mapom toka) (jezik: ruski)
- Istorija reke Volhov i jezera Iljmenj (jezik: ruski)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
