Przejdź do zawartości

René Monory

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
René Monory
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1923
Loudun

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 2009
Loudun

Przewodniczący Senatu Francji
Okres

od 2 października 1992
do 30 września 1998

Przynależność polityczna

UDF

Poprzednik

Alain Poher

Następca

Christian Poncelet

Minister edukacji Francji
Okres

od 21 marca 1986
do 10 maja 1988

Przynależność polityczna

UDF

Poprzednik

Jean-Pierre Chevènement

Następca

Lionel Jospin

Minister gospodarki Francji
Okres

od 6 kwietnia 1978
do 13 maja 1981

Przynależność polityczna

UDF

Poprzednik

Raymond Barre

Następca

Jacques Delors

Minister przemysłu Francji
Okres

od 30 marca 1977
do 31 marca 1978

Przynależność polityczna

UDF

Poprzednik

Michel d’Ornano

Następca

André Giraud

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

René Monory (ur. 6 czerwca 1923 w Loudun, zm. 11 kwietnia 2009[1] tamże) – francuski polityk, przedsiębiorca i samorządowiec, minister w kilku rządach, w latach 1992–1998 przewodniczący Senatu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Ecole primaire supérieure w Thouars. W latach 1952–1980 prowadził własną działalność gospodarczą w branży motoryzacyjnej. Zaangażował się w działalność polityczną, dołączając do Unii na rzecz Demokracji Francuskiej. W jej ramach działał w Centrum Demokratów Społecznych, pełnił m.in. funkcję wiceprzewodniczącego tej partii[1]. Od 2002 był członkiem Unii na rzecz Ruchu Ludowego[2].

W latach 1959–1999 zajmował stanowisko mera swojej rodzinnej miejscowości. W latach 1961–2004 zasiadał w radzie departamentu Vienne, od końca lat 70. jako przewodniczący tego gremium. W latach 1985–1986 przewodniczył radzie regionalnej w Poitou-Charentes[1].

Od 30 marca 1977 do 31 marca 1978 był ministrem przemysłu, handlu i rzemiosła, a od 6 kwietnia 1978 do 13 maja 1981 ministrem gospodarki w rządach Raymonda Barre’a. Od 21 marca 1986 do 10 maja 1988 sprawował urząd ministra edukacji w gabinecie, którym kierował Jacques Chirac[3][4].

W latach 1968–1977, 1981–1986, 1988–2004 był senatorem, a w okresie od 2 października 1992 do 30 września 1998 również przewodniczącym Senatu[2].

Odznaczony Legią Honorową V klasy (2004)[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c René Monory. whoswho.fr. [dostęp 2017-07-22]. (fr.).
  2. a b René Monory na stronie Senatu. [dostęp 2017-07-22]. (fr.).
  3. Présidents de la République et Gouvernements sous la Ve République. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2024-08-17]. (fr.).
  4. Les Gouvernements et les assemblées parlementaires sous la Ve République. assemblee-nationale.fr, lipiec 2004. [dostęp 2021-02-28]. (fr.).
  5. Décret du 31 décembre 2004 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2005. [dostęp 2017-07-22]. (fr.).