Przejdź do zawartości

Rafael Merry del Val

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rafael Merry del Val y Zulueta
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Da mihi animas cetera tolle
Kraj działania

Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

10 października 1865
Londyn

Data i miejsce śmierci

26 lutego 1930
Watykan

Miejsce pochówku

Groty Watykańskie

Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania

12 listopada 1903–20 sierpnia 1914

Prefekt Kongregacji Nauki Wiary
Okres sprawowania

14 października 1914–26 lutego 1930

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

30 grudnia 1888

Nominacja biskupia

19 kwietnia 1900

Sakra biskupia

6 maja 1900

Kreacja kardynalska

9 listopada 1903
Pius X

Kościół tytularny

bazylika św. Praksedy w Rzymie

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 maja 1900

Konsekrator

Mariano Rampolla del Tindaro

Współkonsekratorzy

Guglielmo Giosafat Giuseppe Pifferi
Edmund Stonor

Rafael Merry del Val y Zulueta (ur. 10 października 1865 w Londynie, zm. 26 lutego 1930 w Watykanie) – hiszpański duchowny katolicki, dyplomata watykański, sekretarz stanu, kardynał, Sługa Boży.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem ambasadora hiszpańskiego w Anglii. Studiował w szkole jezuickiej w Namur (Belgia), w Kolegium św. Michała w Brukseli, Ushaw College w Durham oraz Papieskiej Akademii Szlacheckiej w Rzymie (watykańska szkoła dyplomacji). Przyjął święcenia kapłańskie 30 grudnia 1888 w Rzymie.

Otrzymał honorowe tytuły tajnego szambelana papieskiego (1891) i prałata domowego (1897). W 1897 pełnił funkcję delegata apostolskiego w Kanadzie.

W 1896 był sekretarzem komisji papieskiej, powołanej do zbadania ważności święceń udzielanych przez kościół anglikański. W październiku 1899 został mianowany prezydentem Papieskiej Akademii Duchownej w Rzymie. 19 kwietnia 1900 mianowany arcybiskupem tytularnym Nicei, otrzymał sakrę biskupią 6 maja 1900 w Rzymie z rąk kardynała Mariano Rampolli del Tindaro, sekretarza stanu. W 1901 reprezentował papieża na koronacji króla Anglii Edwarda VII.

Był sekretarzem konklawe zwołanego w 1903 po śmierci papieża Leona XIII. Nowy papież, Pius X, mianował go w sierpniu 1903 prosekretarzem stanu, a następnie w listopadzie t.r. wyniósł do godności kardynalskiej (z tytułem prezbitera św. Praksedy) i promował na pełnoprawnego sekretarza stanu. Merry del Val objął także funkcje prezydenta Papieskiej Komisji Administracji Dóbr Stolicy Świętej, prefekta Kongregacji Loreto oraz prefekta Pałacu Apostolskiego. W 1907 roku Franciszek Józef I nadał mu Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana[1].

Brał udział w konklawe w 1914 i ponownie w 1922. W październiku 1914 został archiprezbiterem bazyliki watykańskiej i prefektem Kongregacji Świętego Oficjum (sekretariat stanu przejął Domenico Ferrata, a następnie Pietro Gasparri). Kilkakrotnie powierzano mu funkcje legata papieskiego na uroczystości rocznicowe ku czci św. Franciszka z Asyżu oraz na prowincjonalny kongres katechetyczny w Umbrii.

Grób kardynała Merry'ego del Vala w Grotach Watykańskich

W lutym 1953 otwarto jego proces beatyfikacyjny.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Archive.is: Magyar Királyi Szent István Rend. [dostęp 2013-08-11]. (węg.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]