Przejdź do zawartości

Giuseppe Pizzardo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giuseppe Pizzardo
Kardynał biskup
Ilustracja
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1877
Savona

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1970
Rzym

Prefekt Kongregacji Seminariów i Uniwersytetów
Okres sprawowania

1939–1968

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

19 września 1903

Nominacja biskupia

28 marca 1930

Sakra biskupia

27 kwietnia 1930

Kreacja kardynalska

13 grudnia 1937
Pius XI

Kościół tytularny

S. Maria in Via Lata

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

27 kwietnia 1930

Konsekrator

Eugenio Pacelli

Współkonsekratorzy

Giuseppe Palica
Francesco Marchetti Selvaggiani

Giuseppe Pizzardo (ur. 13 lipca 1877 w Savonie, zm. 1 sierpnia 1970 w Rzymie) – włoski biskup rzymskokatolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył seminarium w rodzinnym mieście, a następnie Uniwersytet Gregoriański w Rzymie. Tam też 19 września 1903 przyjął święcenia kapłańskie. Kontynuował studia między innymi w dziedzinie dyplomacji. Był sekretarzem nuncjatury bawarskiej i pracownikiem Sekretariatu Stanu. Od 1921 w Kongregacji Nadzwyczajnych Spraw Kościoła, gdzie pełnił funkcje podsekretarza, zastępcy sekretarza (1921), sekretarza (1929). Protonotariusz apostolski od 1927.

28 marca 1930 otrzymał nominację biskupią. Sakry udzielił sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej Eugenio Pacelli, przyszły papież Pius XII. Był następnie przewodniczącym komisji ds. Rosji i od 1936 asystentem Tronu Papieskiego. W 1937 jako delegat papieski uczestniczył w koronacji króla Anglii Jerzego VI. Na konsystorzu w tym samym roku został podniesiony do rangi kardynała. W 1939 mianowany prefektem Kongregacji Seminariów i Uniwersytetów. W 1948 otrzymał tytuł kardynała biskupa Albano. Prorektor Kolegium Północnoamerykańskiego w Rzymie w latach 1948–1970. Sekretarz Kongregacji Świętego Oficjum w latach 1951–1959. Od 1965 wicedziekan Kolegium Kardynalskiego. Zrezygnował z urzędów prefekta w 1968 z powodu zaawansowanego wieku. Zmarł dwa lata później jako najstarszy żyjący kardynał.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]