Johan Wallner

Johan Wallner
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1965 ; Filipstad
Klub	Branäs AK
Wzrost	182 cm
Pierwsze punkty w PŚ	23.02 1983, Tårnaby; (14. miejsce – slalom)
Pierwsze podium w PŚ	14.01 1986, Berchtesgaden (1. miejsce – slalom)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Szwecja
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów
	Zakończenie kariery: 1997 r.

Per Johan Daniel Wallner (ur. 8 lutego 1965 w Filipstad) – szwedzki narciarz alpejski, dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1982 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Auron. Zdobył tam złoty medal w slalomie i brązowy w slalomie gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Sestriere był najlepszy w gigancie.

Pierwsze punkty w zawodach w zawodach Pucharu Świata zdobył 23 lutego 1983 roku w Tårnaby, zajmując 14. miejsce w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 14 stycznia 1986 roku w Berchtesgaden, gdzie wygrał rywalizację w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedził Bojana Križaja z Jugosławii i Francuza Daniela Mougela. Było to jego jedyne pucharowe zwycięstwo. W kolejnych startach jeszcze trzy razy stawał na podium: 9 marca 1989 roku w Shiga Kōgen i 28 listopada 1992 roku w Sestriere był trzecie w gigancie, a 23 marca 1993 roku w Oppdal był drugi tej konkurencji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1991/1992, kiedy to zajął 27. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta był piąty.

W 1991 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Saalbach, gdzie był piąty w supergigancie, a w gigancie wywalczył brązowy medal. Wyprzedzili go jedynie Austriak Rudolf Nierlich i Urs Kälin ze Szwajcarii. Wynik ten powtórzył podczas mistrzostw świata w Morioce dwa lata później. Tym razem lepsi okazali się tylko Kjetil André Aamodt z Norwegii i Austriak Rainer Salzgeber. W 1984 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, gdzie nie ukończył giganta. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Calgary był szesnasty, a rywalizacji w slalomie nie ukończył. Na igrzyskach w Albertville w 1992 roku wystartował w slalomie i gigancie, jednak udział w obu konkurencjach kończył w pierwszych przejazdach. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie w gigancie zajął 25. miejsce, a slalomu ponownie nie ukończył.

W 1997 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF1	14 lutego	1984	Sarajewo	Gigant	2:41,18	-	Max Julen
16.	25 lutego	1988	Calgary	Gigant	2:06,37	+4,93	Alberto Tomba
DNF1	27 lutego	1988	Calgary	Slalom	1:39,47	-	Alberto Tomba
DNF1	18 lutego	1992	Albertville	Gigant	2:06,98	-	Alberto Tomba
DNF1	22 lutego	1992	Albertville	Slalom	1:44,39	–	Finn Christian Jagge
25.	23 lutego	1994	Lillehammer	Gigant	2:52,46	+5,00	Markus Wasmeier
DNF1	27 lutego	1994	Lillehammer	Slalom	2:02,02	-	Thomas Stangassinger

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF1^[1]	22 stycznia	1991	Saalbach	Slalom	1:55,38	-	Marc Girardelli
5.	23 stycznia	1991	Saalbach	Supergigant	1:26,73	+2,23	Stephan Eberharter
3.	3 lutego	1991	Saalbach	Gigant	2:29,94	+0,79	Rudolf Nierlich
3.	10 lutego	1993	Morioka	Gigant	2:15,36	+1,91	Kjetil André Aamodt
23.	13 lutego	1993	Morioka	Slalom	1:40,33	+4,99	Kjetil André Aamodt
DNF2	23 lutego	1996	Sierra Nevada	Gigant	1:58,63	-	Alberto Tomba
17.	25 lutego	1996	Sierra Nevada	Slalom	1:42,26	+6,76	Alberto Tomba
DNF1	12 lutego	1997	Sestriere	Gigant	2:48,23	–	Michael von Grünigen
DNF1	15 lutego	1997	Sestriere	Slalom	1:51,70	–	Tom Stiansen