Przejdź do zawartości

IV Gimnazjum i Liceum im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tableau z absolwentami Liceum z roku 1946

IV Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie[a] – szkoła średnia o charakterze ogólnokształcącym istniejąca w Krakowie w latach 1901–1950.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Gimnazjum powstało pierwotnie z oddziałów równorzędnych C. K. Gimnazjum św. Anny i jako filia tegoż funkcjonowała w latach szkolnych 1898/1899, 1899/1900, 1900/1901[1]. Postanowieniem z 3 grudnia 1900 cesarz Franciszek Józef I zezwolił na utworzenie C. K. IV Gimnazjum w Krakowie od roku szkolnego 1901/1902, potwierdzone następnie zarządzeniem C. K. Ministra Wyznań i Oświecenia z 17 stycznia 1901, na podstawie którego gimnazjum utworzono z dotychczasowych oddziałów równorzędnych[1]. 2 kwietnia 1901 dyrektorem IV Gimnazjum został mianowany dotychczasowy kierownik filii Antoni Pazdrowski[1]. W kolejnych miesiącach mianowani byli profesorowie i nauczyciele nowej szkoły[1]. Uroczyste otwarcie IV Gimnazjum odbyło się 3 września 1901[1]. Historycznie pierwszy rok szkolny zakończył się uroczyście 29 czerwca 1902[1].

Od początku XX wieku szkoła istniała jako Cesarsko-Królewskie Gimnazjum IV. W 1918 placówka wznowiła działalność już jako szkoła polska, wymieniono elementy symboliki państwowej[2]. Z dniem 1 stycznia 1924 dotychczasowy kierownik IV Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza dr Antoni Kukliński został dyrektorem[3]. Szkoła działała przez cały okres międzywojenny jako Państwowe IV Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza. Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z 1937 zostało utworzone „IV Państwowe Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie” (państwowa szkoła średnią ogólnokształcąca, złożoną z czteroletniego gimnazjum i dwuletniego liceum), po wejściu w życie tzw. reformy jędrzejewiczowskiej szkoła miała charakter męski, a wydział liceum ogólnokształcącego był prowadzony w typie humanistycznym[4]. Pod koniec lat 30. szkoła funkcjonowała pod adresem ulicy Krupniczej 2[4].

Zajęcia wstrzymano we wrześniu 1939 w związku z wybuchem II wojny światowej. Liceum wznowiło działalność po zakończeniu działań wojennych w 1945 roku jako IV Państwowe Liceum Przyrodnicze i Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza, zajmując siedzibę przy ulicy Krupniczej[5]. Zostało zlikwidowane w 1950 roku.

Dyrektorzy

[edytuj | edytuj kod]

Nauczyciele

[edytuj | edytuj kod]

Uczniowie i absolwenci

[edytuj | edytuj kod]

Kryterium umieszczenia na tej liście danej postaci było posiadanie przez nią biogramu w polskiej Wikipedii.

  1. Od 1901 jako C. K. Gimnazjum IV, od 1920 jako Państwowe IV Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza, od 1938 jako IV Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza.
  2. Absolwent, matura eksternistyczna 1946.
  3. Uczeń w latach 1948–1950, po likwidacji IV LO im. H. Sienkiewicza przeniósł się do I LO im. B. Nowodworskiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f IX. Kronika zakładu. W: Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum IV w Krakowie za rok szkolny 1902. Kraków: 1902, s. 74–77.
  2. Sprawozdanie dyrekcji Gimnazjum IV Realnego im. Henryka Sienkiewicza za rok szkolny 1918/1919. Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem Józefa Filipowskiego, 1919.
  3. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 7, s. 121, 1 kwietnia 1925. 
  4. a b Wykaz państwowych liceów i gimnazjów ogólnokształcących Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Krakowskiego”. Nr 8, s. 270–271, 31 października 1938. 
  5. Barbara Morawska-Nowak: Liceum na Podwalu. Dziennik Polski, 18 maja 2002. [dostęp 2019-06-15].
  6. Sprawozdanie 1911 ↓, s. 39.
  7. Leksykon botaników polskich. Dictionary of Polish Botanists. 68. Kazimierz Kostarkiewicz. „Wiadomości Botaniczne”. 52 (3/4), s. 108–113, 2008. 
  8. Emilia Jakimowicz (opr.): Niezwykłe życie Stefana Banacha. Wortal Stefana Banacha, 4 stycznia 2012. [dostęp 2021-12-05].
  9. Dobra starość do umiejętność wykorzystania doświadczenia. W: Andrzej Kobos: Po drogach uczonych. T. 2. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2007, s. 491–524.
  10. Leszek Herdegen, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2022-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-22].
  11. Magdalena Bajer: Gryglewscy. Szybki bieg. Forum Akademickie, grudzień 2008.
  12. Andrzej Kobos: Po drogach uczonych. Tom 2. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2007, s. 491–524.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]