Giovanni Benelli

Giovanni Benelli

Kardynał prezbiter
Virtus ex alto Moc z wysoka
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	12 maja 1921 Poggiole di Vernio
Data i miejsce śmierci	26 października 1982 Florencja
Arcybiskup Florencji
Okres sprawowania	1977–1982
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	31 października 1943
Nominacja biskupia	11 czerwca 1966
Sakra biskupia	11 września 1966
Kreacja kardynalska	27 czerwca 1977 Paweł VI
Kościół tytularny	S. Prisca

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	11 września 1966
Konsekrator	Amleto Giovanni Cicognani
Współkonsekratorzy	Pietro Sigismondi Mario Longo Dorni
Konsekrowani biskupi Robert Sarah 8 grudnia 1979 Silvano Piovanelli 24 czerwca 1982
Współkonsekrowani biskupi Angelo Felici 24 września 1967 Giovanni Gravelli 21 stycznia 1968 Antonio Innocenti 18 lutego 1968 Girolamo Prigione 24 listopada 1968 William Carew 4 stycznia 1970 Edward Cassidy 15 listopada 1970 Mario Schierano 9 października 1971 Edoardo Rovida 10 października 1971 Vincenzo Maria Farano 30 września 1973 Angelo Acerbi 30 czerwca 1974 Andrzej Maria Deskur 30 czerwca 1974 John Mackey 30 czerwca 1974 Gabriel Montalvo Higuera 30 czerwca 1974 Dieudonné M’Sanda Tsinda-Hata 30 czerwca 1974 Thomas Nantha 30 czerwca 1974 Nicola Rotunno 30 czerwca 1974 Giovanni De Andrea 11 maja 1975 Lajos Kada 20 lipca 1975 Eduardo Martínez Somalo 13 grudnia 1975

Giovanni Benelli (ur. 12 maja 1921 w Poggiole di Vernio, zm. 26 października 1982 we Florencji), włoski duchowny katolicki, dyplomata watykański, arcybiskup Florencji, kardynał.

Życiorys

Studiował w seminarium w Pistoia oraz na uczelniach rzymskich - Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i Papieskiej Akademii Duchownej. Przyjął święcenia kapłańskie 31 października 1943 i pracował w Rzymie jako duszpasterz. W sierpniu 1947 przeszedł do pracy w watykańskim Sekretariacie Stanu; był osobistym sekretarzem substytuta w Sekretariacie Stanu, Giovanniego Battisty Montiniego. W lipcu 1950 otrzymał tytuł nadzwyczajnego tajnego szambelana papieskiego (sierpień 1961 - prałata domowego); również w 1950 został wysłany na placówkę dyplomatyczną do Irlandii (był sekretarzem nuncjatury). Pracował kolejno we Francji (1953-1960 sekretarz nuncjatury), Brazylii (1960-1962 audytor nuncjatury), Hiszpanii (1962-1965 radca nuncjatury). Od maja 1965 do czerwca 1966 pełnił funkcję stałego obserwatora Stolicy Świętej przy UNESCO w Paryżu.

11 czerwca 1966 został mianowany arcybiskupem tytularnym Tusuro oraz pronuncjuszem w Senegalu i delegatem apostolskim w Afryce Zachodniej. Sakry biskupiej udzielił mu 11 września 1966 w Rzymie kardynał Amleto Giovanni Cicognani, sekretarz stanu. W czerwcu 1967 arcybiskup Benelli powrócił do Watykanu i został substytutem w Sekretariacie Stanu. W czerwcu 1977 Paweł VI mianował go arcybiskupem Florencji i kardynałem, z tytułem prezbitera S. Prisca.

Benelli uchodził za jednego z faworytów (papabili) zarówno na konklawe po śmierci Pawła VI, jak i po śmierci Jana Pawła I. Nie został wybrany; brał później udział w pracach sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie oraz sesjach Kolegium Kardynalskiego. Zmarł w październiku 1982 i został pochowany w katedrze metropolitalnej we Florencji.

Bibliografia

• sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
• Giovanni Benelli [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-04-29]  (ang.).