Przejdź do zawartości

Brandon Lewis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brandon Lewis
Ilustracja
Brandon Lewis (2020)
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1971
Londyn

Minister sprawiedliwości i

Lord kanclerz

Okres

od 6 września 2022
do 25 października 2022

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Dominic Raab

Następca

Dominic Raab

Minister ds. Irlandii Północnej
Okres

od 13 lutego 2020
do 7 lipca 2022

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Julian Smith

Następca

Shailesh Vara

Przewodniczący Brytyjskiej Partii Konserwatywnej
Okres

od 8 stycznia 2018
do 24 lipca 2019

Poprzednik

Patrick McLoughlin

Następca

James Cleverly

Poseł do Izby Gmin z okręgu Great Yarmouth
Okres

od 6 maja 2010
do 30 maja 2024

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Tony Wright

Następca

Rupert Lowe

Sir Brandon Lewis (ur. 20 czerwca 1971[1] w Londynie, w dzielnicy Harold Woods[2]) − brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej. W latach 2010–2024 był posłem do Izby Gmin. Od 13 lutego 2020 do 7 lipca 2022 pełnił funkcję ministra ds. Irlandii Północnej, zaś od 6 września do 25 października 2022 – ministra sprawiedliwości i lorda kanclerza. W latach 2018–2019 był przewodniczącym Partii Konserwatywnej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1971 roku w Londynie. Ukończył studia z dziedziny ekonomii na University of Buckingham oraz prawo na tejże uczelni oraz na King's College London[3].

Przed rozpoczęciem kariery parlamentarnej przez 10 lat był radnym dystryktu Brentwood, w tym przez 5 lat jako przewodniczący rady[3].

W 2010 roku został wybrany posłem do Izby Gmin z okręgu Great Yarmouth[4]. Uzyskał reelekcję w 2015, 2017 i 2019 roku[5].

8 stycznia 2018 został przewodniczącym Partii Konserwatywnej[6], funkcję tę pełnił do 24 lipca 2019.

13 lutego 2020 objął stanowisko ministra ds. Irlandii Północnej w drugim gabinecie Borisa Johnsona[3]. 7 lipca 2022 podał się do dymisji, protestując w ten sposób przeciwko odmowie ustąpienia Borisa Johnsona z urzędu premiera[7]. 6 września tego samego roku, wszedł w skład gabinetu Liz Truss(inne języki), jako minister sprawiedliwości i lord kanclerz[8]. 25 października 2022 ustąpił z tych urzędów, w następstwie dymisji Liz Truss. Odmówił wówczas sprawowania funkcji rządowych w gabinecie Rishiego Sunaka(inne języki)[9].

Nie kandydował w wyborach do Izby Gmin w 2024[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The Times: Guide to the House of Commons 2017. Londyn: 2017, s. 199. ISBN 978-0-00-826333-1.
  2. Tom Bage: Is this tweet from Number 10 'having a go' at an Essex MP's local accent?. 2018-01-10. [dostęp 2022-02-19]. (ang.).
  3. a b c gov.uk: The Rt Hon Brandon Lewis CBE MP. [dostęp 2022-02-19]. (ang.).
  4. parliament.uk: Great Yarmouth. [dostęp 2022-02-19]. (ang.).
  5. parliament.uk: Brandon Lewis. [dostęp 2022-02-19]. (ang.).
  6. Richard Porritt: Great Yarmouth MP handed promotion in cabinet reshuffle. [dostęp 2022-02-19]. (ang.).
  7. Brandon Lewis quits as Northern Ireland secretary as more ministers call for Boris Johnson to go [online], Sky News [dostęp 2024-07-09] (ang.).
  8. New cabinet: Who is in Liz Truss's top team? [online], 6 września 2022 [dostęp 2024-07-09] (ang.).
  9. BREAKING: Great Yarmouth MP Brandon Lewis resigns from government [online], Great Yarmouth Mercury, 25 października 2022 [dostęp 2024-07-09] (ang.).
  10. Dominic Penna, All the Tory MPs who stood down at the general election [online], www.telegraph.co.uk, 24 maja 2024 [dostęp 2024-07-09] (ang.).