Мен и Лоара
| Мен и Лоара Maine-et-Loire | |||
|---|---|---|---|
| Француски департман | |||
 Паркот на префектурата во Анже | |||
| |||
 Местоположба на Мен и Лоара во Франција | |||
| Држава | Франција | ||
| Регион | Лоарски Крај | ||
| Префектура | Анже | ||
| Потпрефектури | Шоле Сомир Сегре-ан-Анжу Бле | ||
| Управа | |||
| • Претседател на Советот на департманот | Флоранс Дабен[1] (Мешана десница) | ||
| Површина1 | |||
| • Вкупна | 7.107 км2 (2,744 ми2) | ||
| Население (2019) | |||
| • Вкупно | 818.273 | ||
| • Ранг | 28-ми | ||
| • Густина | 120/км2 (300/ми2) | ||
| Час. појас | СЕВ (UTC+1) | ||
| • Лето (ЛСВ) | СЕЛВ (UTC+2) | ||
| Број на департманот | 49 | ||
| Арондисмани | 4 | ||
| Кантони | 21 | ||
| Општини | 1777 | ||
| ^1 Француски катастар на земјиште кој не ги вклучува естуарите, езерата, вештачките езера и ледниците поголеми од 1 км2. | |||
Мен и Лоара (француски: Maine-et-Loire) — департман во Лоарската Долина во регионот Лоарски Крај во Западна Франција. Името го добил по двете реки, Мен и Лоара. Се граничи со Мајен и Сарт на север, Атлантска Лоара на запад, Ендр и Лоара на исток, Вјена и Де Севр на југ, Вандеја на југозапад и Ил-ет-Вилен на северозапад. Исто така, се граничи со Ил-ет-Вилен на север за само 19 метри, најкратката граница на департманот во Франција. Нејзина префектура е Анже; нејзини потпрефектури се Шоле, Сомир и Сегре-ан-Анжу Бле. Во 2019 година департманот брое 818.273 жители,[2]
Историја
[уреди | уреди извор]Мен и Лоара е еден од првичните 83 департмани создадени за време на Француската револуција на 4 март 1790 година, главно вон јужниот дел на поранешната провинција Анжу.[3] Првично се викал Мајен и Лоара, но во 1791 година му било променето името во Мен и Лоара. Името го носи според реките Мен и Лоара, кои течат низ департманот.
Географија
[уреди | уреди извор]Мен и Лоара е дел од сегашниот регион Лоарски Крај. Негов главен град е Анже, седиште на епископија и апелационен суд.[3]
Има разновиден крајолик, со пошумени ридови на југ и север, разделени со долината на Лоара. Највисоката точка е Колин де Гард (Colline des Garde) со надморска висина од 210 метри. Дел од Лоарската Долина, светско наследство на УНЕСКО се наоѓа во Мен и Лоара.[4]
Областа има многу пловни реки како што се Лоара, Сарт, Мајен, Лоар и Отион.
Поголеми градови
[уреди | уреди извор]Најнаселена општина е Анже, која воедно е префектура на департманот. Од 2019 година, има 6 општини со повеќе од 20.000 жители:[2]
| Општина | Население (2019) |
|---|---|
| Анже | 155.850 |
| Шоле | 54.037 |
| Сомир | 26.467 |
| Севрмоан | 25.162 |
| Бопрео-ан-Мож | 23.419 |
| Шемије-ан-Анжу | 20.828 |
Демографија
[уреди | уреди извор]Движење на населението од 1801 година:
| Година | Нас. | ±% |
|---|---|---|
| 1801 | 375,544 | — |
| 1806 | 404,134 | +7.6% |
| 1821 | 442,859 | +9.6% |
| 1831 | 467,871 | +5.6% |
| 1841 | 488,472 | +4.4% |
| 1851 | 515,452 | +5.5% |
| 1861 | 526,012 | +2.0% |
| 1872 | 518,471 | −1.4% |
| 1881 | 523,491 | +1.0% |
| 1891 | 518,589 | −0.9% |
| 1901 | 514,658 | −0.8% |
| 1911 | 508,149 | −1.3% |
| 1921 | 474,786 | −6.6% |
| 1931 | 475,991 | +0.3% |
| 1936 | 477,69 | +0.4% |
| 1946 | 496,068 | +3.8% |
| 1954 | 518,241 | +4.5% |
| 1962 | 556,272 | +7.3% |
| 1968 | 584,704 | +5.1% |
| 1975 | 629,849 | +7.7% |
| 1982 | 675,321 | +7.2% |
| 1990 | 705,882 | +4.5% |
| 1999 | 733,813 | +4.0% |
| 2006 | 766,659 | +4.5% |
| 2011 | 790,343 | +3.1% |
| 2016 | 810,934 | +2.6% |
Политика
[уреди | уреди извор]Претседател на Советот на департманот е Флоранс Дабен, избрана во јули 2021 година.
Тековни претставници во Народното собрание
[уреди | уреди извор]| Изборна единица | Член [5] | Партија | |
|---|---|---|---|
| 1-ва изборна единица во Мен и Лоара | Матје Орфелен | Екологија Демократија Солидарност | |
| Втората изборна единица на Мејн и Лоара | Стела Дипон | Републиката напред! | |
| Третата изборна единица на Мен и Лоара | Жан-Шарл Тогурдо | Републиканците | |
| 4-та изборна единица на Мен и Лоара | Летисија Сен-Пол | Републиката напред! | |
| 5-та изборна единица на Мен и Лоара | Денис Масеља | Републиката напред! | |
| 6-та изборна единица на Мен и Лоара | Никол Дибре-Шира | Републиката напред! | |
| 7-ма изборна единица во Мен и Лоара | Филип Боло | МоДем | |
Туризам
[уреди | уреди извор]- Шато де Монсоро[6] [7]
- Кралската опатија на Фонтевро
- Шато де Брисак
- Шато де Сомир
- Шато д'Анже
- Шато де Брезе
Анжујски традиции
- Најголемото лозје во долината на Лоара.
- The boule de fort, традиционалната игра boules во Анжу
Анже и околината:
- Замокот Анже и таписеријата Апокалипса, најголемата таписерија во светот.
- Музејот Коентро, во Сен-Бартелеми-д'Анжу
- Шато де Брисак, највисокиот замок во долината на Лоара.
- Искривените кубиња во регионот Боже.
Сомир и околината:
- Кадр Ноар, едно од најпознатите школи за јавање во светот.
- Болвак Монтсоро е најголемиот болвин пазар во долината Лоара што се одржува секоја втора недела во месецот.[8] [9] [10]
- Шато де Монсоро-Музеј на современа уметност, со колекцијата Philippe Méaille, најголемата колекција на дела од британските концептуални уметници, Уметност и јазик.[11] [12] [13]
- Кралската опатија Фонтевро и гробовите на Плантагенетите, вклучувајќи го и Ричард I од Англија.
- Тенковски музеј на Сомир, каде што се наоѓа најголемата збирка тенкови во Франција.
- Околу Сомир, најголемата концентрација на домови на пештерски луѓе во Европа.
Шоле и околината:
- Текстилниот музеј во Шоле и создавањето на познатото црвено-бело марамче.
- Шато де Тувоа
- Ориентален парк Молеврие, најголемата јапонска градина во Франција
Сегре и околината:
- Утврдениот град Пуансе и неговиот средновековен замок.
- Синиот рудник, рудник за чеша, со жичница која оди 130 метри под површината.
- Националната обетка на Le Lion-d'Angers, која секоја година е домаќин на Le Mondial du Lion
- Шато де Шален-ла-Потери
.jpg)
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Répertoire national des élus: les conseillers départementaux“. data.gouv.fr, Plateforme ouverte des données publiques françaises (француски). 4 May 2022.
- ↑ 2,0 2,1 Populations légales 2019: 49 Maine-et-Loire, INSEE
- ↑ 3,0 3,1
Chisholm, Hugh, уред. (1911). . Encyclopædia Britannica. 17 (11. изд.). Cambridge University Press. стр. 441.
- ↑ „The Loire Valley between Sully-sur-Loire and Chalonnes“. whc.unesco.org (англиски). UNESCO World Heritage Centre. Посетено на 2018-02-12.
- ↑ Nationale, Assemblée. „Assemblée nationale ~ Les députés, le vote de la loi, le Parlement français“. Assemblée nationale.
- ↑ „Château de Montsoreau-Contemporary Art Museum - Les Châteaux de la Loire“. Les Châteaux de la Loire (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-03-29. Посетено на 2018-10-06.
- ↑ „Visit Chateau de Montsoreau-Museum of contemporary art on your trip to Montsoreau“. www.inspirock.com (англиски). Архивирано од изворникот на 2018-10-06. Посетено на 2018-10-06.
- ↑ „Practical Information“. Château de Montsoreau-Museum of Contemporary Art (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-03-21. Посетено на 2018-09-15.
- ↑ „Snapshots of the Loire The Montsoreau flea market“. TVMONDE (англиски). Посетено на 2018-09-17.
- ↑ „Discover the World's 500 Best Flea Markets“. Fleamapket (англиски). Посетено на 2018-09-17.
- ↑ „Largest Art & Language Collection Finds Home - artnet News“. artnet News (англиски). 2015-06-23. Посетено на 2018-02-12.
- ↑ „MACBA banks on History“. Artinamericamagazine.com. 2011.
- ↑ „Art & Language Uncompleted“. macba.cat. 2014. Архивирано од изворникот на 2017-07-29. Посетено на 2023-01-12.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- (на француски) Prefecture website
- (на француски) Departmental Council website Архивирано на 17 јануари 2024 г.
- (на англиски) Anjou Tourism Board website Архивирано на 9 декември 2004 г.
|