Аверон
Аверон Aveyron Avairon (окситански) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Француски департман | |||||||
Местоположба на Аверон во Франција | |||||||
Држава | Франција | ||||||
Регион | Окситанија | ||||||
Префектура | Родез | ||||||
Потпрефектури | Мијо Вилфранш-де-Руерг | ||||||
Управа | |||||||
• Претседател на Департманскиот совет | Арно Виала[1] (Сојуз на демократи и независни) | ||||||
Површина1 | |||||||
• Вкупна | 8.735 км2 (3,373 ми2) | ||||||
Население (2019) | |||||||
• Вкупно | 279.595 | ||||||
• Ранг | 79-ти | ||||||
• Густина | 32/км2 (83/ми2) | ||||||
Час. појас | СЕВ (UTC+1) | ||||||
• Лето (ЛСВ) | СЕЛВ (UTC+2) | ||||||
Број на департманот | 12 | ||||||
Арондисмани | 3 | ||||||
Кантони | 23 | ||||||
Општини | 285 | ||||||
^1 French Land Register data, which exclude estuaries and lakes, ponds and glaciers larger than 1 km2 |
Аверон (француски: Avairon; окситански: Avairon) — департман во регионот Окситанија, Јужна Франција. Името го добил по реката Аверон. Со површина од 8.735 квадратни километри и население од 279.595 жители, Аверон е главно селски департман со густина на населеност од 32 жители на квадратен километар.[2]
Историја
[уреди | уреди извор]Аверон е еден од првичните 83 департмани основани за време на Француската револуција на 4 март 1790 година. Првите познати историски жители на регионот било племето Рутени, но областа била населена и претходно, со многу праисториски урнатини, вклучувајќи над 1.000 долмени, повеќе од кој било друг департман во Франција.
За време на средновековното и раното модерно раздобје, и до 1790-тите, територијата на Аверон била покраина позната како Руерг. Во 1797 година, Виктор од Аверон (диво дете) бил пронајден како талка низ шумата во областа. Приказната за Виктор е раскажана во филмот „Дивото дете“.
Во 1817 година, бил убиен Антоан Бернарден Фуалдес, месниот обвинител. Лошите околности на неговата смрт, по кои неговото тело било пронајдено како плута во реката Аверон, довеле до тоа предметот да се објави како славен случај. Неодамнешните проучувања покажале дека тој го доживеал својот крај на иницијатива на десничарската кралска организација позната како Chevaliers de la Foi (Витези на верата).[3]
Хералдика
[уреди | уреди извор]Географија
[уреди | уреди извор]Аверон е средиште на триаголникот образуван од градовите Тулуз, Клермон-Феран и Монпелје. Департманот приближно ги следи границите на поранешната покраина Руерг. Тој е 5-ти департман по големина во метрополата Франција во однос на површината (8.735 квадратни километри). Нејзина префектура е Родез.
Департманот е под јурисдикција на Академијата во Тулуз и Апелациониот суд Монпелје. Негов INSEE и поштенски број е 12. Аверон се наоѓа на југ од Средишниот Масив. Највисоката точка во департманот е врвот Le Signal de Mailhebiau на 1469 метри на висорамнината Обрак. Департманот Аверон е поделен на неколку природни региони како што се Гран Кос (Grand Causses) и Ружје (Rougiers).
Департманот Аверон се состои од древна висока карпеста висорамнина со голема геолошка разновидност. Реките Тријер, Лот, Аверон и Тарн издлабиле голем број длабоки клисури. Департманот е опкружен со оние од Тарн, Тарн и Гарона, Лот, Еро, Гар, Лозер и Кантал. Lac de Villefranche-de-Panat се користи како резервоар за снабдување со вода за пиење за регионот.
Клима
[уреди | уреди извор]Година | Нас. | ±% |
---|---|---|
1791 | 371.835 | — |
1801 | 318.340 | −14.4% |
1806 | 331.921 | +4.3% |
1821 | 339.422 | +2.3% |
1831 | 359.056 | +5.8% |
1836 | 370.951 | +3.3% |
1841 | 375.083 | +1.1% |
1846 | 389.121 | +3.7% |
1851 | 394.183 | +1.3% |
1856 | 393.890 | −0.1% |
1861 | 396.025 | +0.5% |
1866 | 400.070 | +1.0% |
1872 | 402.474 | +0.6% |
1876 | 413.826 | +2.8% |
1881 | 415.075 | +0.3% |
1886 | 415.826 | +0.2% |
1891 | 400.467 | −3.7% |
1896 | 389.464 | −2.7% |
1901 | 382.074 | −1.9% |
1906 | 377.299 | −1.2% |
1911 | 369.448 | −2.1% |
1921 | 332.940 | −9.9% |
1926 | 328.886 | −1.2% |
1931 | 323.782 | −1.6% |
1936 | 314.682 | −2.8% |
1946 | 307.717 | −2.2% |
1954 | 292.727 | −4.9% |
1962 | 290.489 | −0.8% |
1968 | 281.568 | −3.1% |
1975 | 278.306 | −1.2% |
1982 | 278.654 | +0.1% |
1990 | 270.141 | −3.1% |
1999 | 263.808 | −2.3% |
2007 | 274.425 | +4.0% |
2012 | 276.229 | +0.7% |
2017 | 279.206 | +1.1% |
Демографија
[уреди | уреди извор]Во 2017 година, Департманот имал 279.206 жители. Еволуцијата на бројот на жители е позната преку пописите на населението спроведени во департманот од 1793 година.
Година | Нас. | ±% |
---|---|---|
1791 | 371.835 | — |
1801 | 318.340 | −14.4% |
1806 | 331.921 | +4.3% |
1821 | 339.422 | +2.3% |
1831 | 359.056 | +5.8% |
1836 | 370.951 | +3.3% |
1841 | 375.083 | +1.1% |
1846 | 389.121 | +3.7% |
1851 | 394.183 | +1.3% |
1856 | 393.890 | −0.1% |
1861 | 396.025 | +0.5% |
1866 | 400.070 | +1.0% |
1872 | 402.474 | +0.6% |
1876 | 413.826 | +2.8% |
1881 | 415.075 | +0.3% |
1886 | 415.826 | +0.2% |
1891 | 400.467 | −3.7% |
1896 | 389.464 | −2.7% |
1901 | 382.074 | −1.9% |
1906 | 377.299 | −1.2% |
1911 | 369.448 | −2.1% |
1921 | 332.940 | −9.9% |
1926 | 328.886 | −1.2% |
1931 | 323.782 | −1.6% |
1936 | 314.682 | −2.8% |
1946 | 307.717 | −2.2% |
1954 | 292.727 | −4.9% |
1962 | 290.489 | −0.8% |
1968 | 281.568 | −3.1% |
1975 | 278.306 | −1.2% |
1982 | 278.654 | +0.1% |
1990 | 270.141 | −3.1% |
1999 | 263.808 | −2.3% |
2007 | 274.425 | +4.0% |
2012 | 276.229 | +0.7% |
2017 | 279.206 | +1.1% |
Поголеми градови
[уреди | уреди извор]Најнаселена општина е Родез, префектурата. Од населението на департманот, 25% живеат во четирите најголеми општини: Родез, Мило, Оне-ле-Шато и Вилфранш-де-Руерг. Од 2019 година, има 7 општинисо повеќе од 5.000 жители:[4]
Општина | Население (2019) |
---|---|
Родез | 24.475 |
Миjo | 21.979 |
Оне-ле-Шато | 11.665 |
Вилфранш-де-Руерг | 11.602 |
Сен-Африк | 8.023 |
Лук-ла-Примаубе | 6.005 |
Деказвил | 5.323 |
Втори домови
[уреди | уреди извор]Заклучно со 2019 година, 17,4% од достапните станови во Департманот беа втори домови. [5]
Политика
[уреди | уреди извор]Департмански совет
[уреди | уреди извор]Департманскиот совет на Аверон има 46 места. Претседател на Департманскот совет бил Жан-Франсоа Галијар од Унијата на демократи и независни (УДИ) од 2017 до 2021 година. Од 2021 година претседател е Арно Виала.
Партија | Седишта | |
---|---|---|
• | Републиканци Сојуз на демократи и независни |
30 |
Социјалистичка партија | 10 | |
Радикална партија на левицата | 5 | |
Независен | 1 |
Членови на Народното собрание
[уреди | уреди извор]По законодавните избори во 2017 година, Аверон ги избра следните претставници во Националното собрание :
Изборна единица | Член [6] | Забава | |
---|---|---|---|
Прва изборна единица на Аверон | Стефан Мазар | Републиката напред! | |
Втора изборна единица на Аверон | Ан Блан | Републиката напред!Републиката напред! | |
Трета изборна единица на Аверон | Арно Виала | Републиканци |
Туризам
[уреди | уреди извор]Во Аверон се наоѓа дел од Националниот парк Севен. Туристичките знаменитости го вклучуваат замокот Нажак, средновековна рушевина сместена високо на еден рид, и други замоци и манастири како што се опатиите Конк, Силванес, Боневал и Лок-Дие, кои се наоѓаат во близина на Марсиел во регион со многу долмени. Малиот град Мијо е местото на највисокиот мост во светот, вијадуктот Мијо, отворен од претседателот Ширак во декември 2004 година.
Туристичката понуда вклучува јавање, риболов, пливање во Lacs du Lévézou и пешачење/кампување. Жителите се и многу добри занаетчии, а Аверон е полн со разни занаетчиски предмети, рачно изработени, кои можат да се најдат локално. Такви се нож Лагјол (Couteau de Laguiole), светски познатото сирење рокфор, од истоименото село и други месни производи. Секоја сабота на пазарите низ регионот се одржуваат пазари.
Во општината Сен-Сернен-сир-Ранс било пронајдено дивото дете Виктор од Аверон кон крајот на 18 век.
-
Катедралата Родез
-
Естен
-
Шато де Пејрелада
Значајни луѓе поврзани со Департманот
[уреди | уреди извор]- Жорж д'Армањак, бискуп од Авињон, кардинал и епископ од Родез (починал во 1585 година)
- Гистав Гаригу, победник на Тур де Франс во 1911 година, роден во Вабре-Тизак
- Александар Жење, друмски велосипедист
- Бертран Деланое, француски политичар и градоначалник на Париз (1950-)
Поврзано
[уреди | уреди извор]- Арондисмани во департманот Аверон
- Округ Родез
- Кантони во департманот Аверон
- Општини во департманот Аверон
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Répertoire national des élus: les conseillers départementaux“. data.gouv.fr, Plateforme ouverte des données publiques françaises (француски). 4 May 2022.
- ↑ Comparateur de territoires, INSEE
- ↑ Irving, Henry Brodribb (1906). Occasional Papers Dramatic and Historical. London: Bickers and Sons. стр. 185–227.
- ↑ Populations légales 2019: 12 Aveyron, INSEE
- ↑ Dossier complet, Catégories et types de logements, INSEE (на француски)
- ↑ Nationale, Assemblée. „Assemblée nationale ~ Les députés, le vote de la loi, le Parlement français“. Assemblée nationale.
Библиографија
[уреди | уреди извор]- Encyclopedia Bonneton, Aveyron, Christine Bonneton, 2005 (на француски)
- Jean-Michel Cosson, Dictionary of Aveyron, Loubatières, ISBN 2-86266-471-5 (на француски)
- Daniel Crozes, The Guide to Aveyron, Éditions du Rouergue, ISBN 2-84156-541-6 (на француски)
- Aue/Miche, Aveyron (Discovered), MSM, ISBN 2-911515-44-7 (на француски)
- Dominique Auzias, Jean-Paul Labourdette, The small clever Aveyron, Collectif, Nouvelles Éditions Université, ISBN 2-7469-1664-9 (на француски)
- Paul Astruc, Major Criminal cases of Aveyron, Éditions De Borée, ISBN 2-84494-180-X (на француски)
- Christian Bernard, Aveyron in flowers: Illustrated inventory of vascular plants of Aveyron department, Éditions du Rouergue, ISBN 2-84156-658-7 (на француски)
- Francine Claustres, Aveyron Cuisine, Sud Ouest, ISBN 2-87901-257-0 (на француски)
- Aveyron: Farming Yields, Du Curieux, ISBN 2-914225-07-5 (на француски)
- French Hiking Federation, Aveyron on foot, Guide FFRP, ISBN 2-85699-893-3 (на француски)
- French Hiking Federation, The most beautiful villages in Aveyron… on foot: 20 walks and hikes, FFRP, ISBN 2-7514-0113-9 (на француски)
- Hubert Calmette, The paths of Émilie in Aveyron, French Hiking Federation, ISBN 2-84182-156-0 (на француски)
- Richard André, Romain Pages Éditions, Le Parc naturel régional des Grands Causses, ISBN 2-84350-194-6 (на француски)
- Rémi Soulié, The old Rouergue: Land of Aveyron, Paris, ISBN 2-84621-069-1 (на француски)
- Alain Marc, Aveyron, Logbooks, Éditions du Rouergue, ISBN 2-84156-610-2 (на француски)
- Laurent Millet, Family names of Aveyron, Archives Cult, ISBN 2-35077-013-3 (на француски)
- Laurent Barthe, Of Rouergue in Aveyron, Empreinte, ISBN 2-913319-34-3 (на француски)
- Aveyron 1900–1920 Édition De Boree, ISBN 2-84494-322-5 (на француски)
- Jean-Michel Cosson, Stéphane Monnet, Aveyron in the 1939–1945 war, Éditions De Boré, ISBN 2-84494-464-7 (на француски)
- Jill Dawson, Béatrice Dunner, The wild child of Aveyron, Du Rocher, ISBN 2-268-05377-6 (на француски)
- Jean Itard, Victor de l'Aveyron, Allia, ISBN 2-904235-78-7 (на француски)
- Dagonet/Christian, Regards to Aveyron, De Borée, ISBN 2-84494-536-8 (на француски)
- Nicole de Bertier, Meeting in Aveyron, Equinoxe, ISBN 2-84135-471-7 (на француски)