Тёро
| Тёро | |
| чоро, тьрау-джро, тьро, тяуро | |
| Бүкіл халықтың саны | |
|---|---|
|
22 567 | |
| Ең көп таралған аймақтар | |
| Тілдері | |
| Діні | |
Тёро (чоро, тьрау-джро, тьро, тяуро) — Вьетнамның оңтүстігіндегі кхмер таулы тобына жататын халық. Саны 22 567 адам. (Донгай, Тхуанхай провинциялары, Вунгтау арнайы аймағы).[1][2]
Тілі
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Аустроазия отбасының мон-кхмер тобының тьрау тілінде сөйлейді. Вьетнам тілі мен жазуы кең таралған.
Діні
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Дәстүрлі нанымдар: анимизм, аграрлық культ, ата-бабалар культі, католицизм мен протестантизмнің белгілі бір таралуы болды.
Кәсібі
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Негізгі кәсібі: қолмен атқарылатын егіншілік (күріш, жүгері, маниок, күнжіт, бұршақ және т.б.), суармалы егістікке көшуде. Олар аңшылық, балық аулау және терушілікпен де айналысады. Қолөнердің ішінен қамыстан, бамбуктан, ананас жапырағынан тоқу, ағаштан бұйымдар жасау, ұсталық өнер дамыған.<[3]
Өмір салты
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Отбасы шағын. Үйлену тойы қалыңдықтың үйінде өтеді. Неке үш жыл бойы матрилокальды, содан кейін неолокальды. Мұрагерлік құқық қыздарға тиесілі.
Дәстүрлі тұрғын үйлері қадаларда орналасқан. Үйде тұратын отбасы мүшелерінің бірі қайтыс болған жағдайда оның рухының жағымсыз әсерінен сақтану және жаңа жерге баспана салу үшін үйді өртеу дәстүрі болды. Қазіргі тёроларда вьетнамдықтарға ұқсас жер үсті тұрғын үйлері таралуда.
Дәстүрлі ерлер киімі - денені орайтын мата, әйелдердікі - тігілмеген белдемше, қазіргі тёро - вьетнамдық үлгідегі киім киеді, көптеген зергерлік бұйымдар (моншақ, білезік, алқа және т.б.) пайдаланады.
Негізгі тағамы – күріш, жүгері, маниок.[3]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Тёро (народ) https://dic.academic.ru/dic.nsf/ruwiki/402927
- ↑ Значение слова тёро https://xn--b1algemdcsb.xn--p1ai/wd/%D1%82%D1%91%D1%80%D0%BE
- ↑ a b народы мира / Тёро http://www.etnolog.ru/people.php?id=TERO
