Հիսուսի սեքսուալ կողմնորոշումը
Քրիստոնեական եկեղեցիների և աստվածաբանների ավանդական ըմբռնումն այն է, որ Հիսուսը չի ամուսնացել և մնացել է կուսակրոն մինչև իսկ իր մահը։ Դա չխանգարեց նրա սեքսուալ կողմնորոշման մասին այլընտրանքային և ծայրաստիճան տեսությունների ստեղծմանը։ Ավետարանները և Նոր Կտակարանը քիչ տեղեկատվություն են հայտնում այդ թեմայի վերաբերյալ։
Հրեական տեսանկյուն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Առաջին դարի հուդայականության մեջ սեռական անբարոյականությունը ներառում էր ինցեստ, անմաքուր մտքեր, միասեռական հարաբերություններ, շնություն և անասնապահություն։ Ծննդոց 2։ 24-ի ռաբինական մեկնաբանության համաձայն[1][2], «տղամարդը պետք է թողնի իր հորն ու մորը» արգելում է տղամարդուն հարաբերություններ ունենալ իր հոր կնոջ և սեփական կենսաբանական մոր հետ, «կառչի իր կնոջից» արգելում է տղամարդուն ունենալ մեկից ավելի կին և հարաբերություններ ունենալ մեկ այլ կնոջ հետ, և «մեկ մարմին կդառնան» արգելում է մարդուն հարաբերություններ ունենալ ոչ մարդկային էակների (օրինակ՝ կենդանիների) հետ[3]։ Հիսուսն ավետարաններում նշում է, որ ինքը եկել է «ոչ թե վերացնելու, այլ կատարելու» հրեական օրենքը, և իր տարբեր փորձությունների ժամանակ ոչ ոք չէր կարող վկայել, որ Հիսուսը խախտել է հրեական օրենքները (Մատթեոս 5.17[4], Մատթեոս 26:59–60)[5]։
Կուսակրոնություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հիմնական քրիստոնեական մտածողությունը սովորաբար ենթադրում է, որ Հիսուսը կույս է մնացել և չի ունեցել սեռաական ցանկություն, ապրելով բարեպաշտ կյանքով՝ զերծ մեղքերից, ինչպիսիք են ցանկասիրությունը կամ անառակությունը։
Մարմնի սեռական օրգաններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Երկրի վրա գտնվելու ընթացքում Քրիստոսին գրեթե միշտ վերագրում են արական մարդու մարմին։ Թլփատությունը Հիսուսի վաղ կյանքի գլխավոր իրադարձությունն է, որն ի սկզբանե նկարագրվել է Ղուկասի ավետարանում[6]։
Սկսած 13-րդ դարից, եվրոպական արվեստը խախտեց Հիսուսի սեռական օրգանները հագուստի և կոմպոզիցիայի միջոցով թաքցնելու քրիստոնեական ավանդույթը՝ փոխարենը պատկերելով Քրիստոսին տեսանելի կամ նույնիսկ ֆիզիկապես կանգուն սեռական օրգանով[7]։
Հետերոսեքսուալություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Մարիամ Մագդաղենացի
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]_-_copia.jpg)
3-րդ դարի Փիլիպոսի ոչ կանոնական Ավետարանը, օգտագործելով հունարեն κοινωνός (koinōnos) ղպտիերեն տարբերակները, նկարագրում է Հիսուսի հարաբերությունները Մարիամ Մագդաղենացու հետ[8]։
Փիլիպպոսի Ավետարանը հիշատակում է Մարիամ Մագդաղենացուն որպես Մարիամ անունով երեք կանանցից մեկը, «ով միշտ քայլում էր Տիրոջ հետ» (Փիլիպոս 59.6–11)։ Այն նաև ասում է, որ Տերը սիրում էր նրան բոլոր աշակերտներից ավելի և հաճախ էր համբուրում նրան (Փիլիպպոս 63.34–36)[9]։ Հեղինակ Ջոն Դիքսոնը պնդում է, որ վաղ քրիստոնեության մեջ սովորական էր ողջունելիս համբուրել հավատակցին (1 Պետրոս 5:14)[10], այսպիսով, նման համբույրը ռոմանտիկ ենթատեքստ չուներ[11]։ Կրիպալը գրում է, որ «պատմական աղբյուրները պարզապես չափազանց հակասական են և միևնույն ժամանակ չափազանց լուռ» Հիսուսի սեռականության վերաբերյալ բացարձակ հայտարարություններ անելիս[12]։
Հունական Նոր Կտակարանի և վաղ քրիստոնեության գիտնական Բարտ Էրմանը եզրակացնում է, որ պատմական աղբյուրները բացարձակապես ոչինչ չեն ասում Հիսուսի սեքսուալ կողմնորոշման մասին։
Բազմակնություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վաղ Վերջին Օրերի Սրբերի Առաքյալ Օրսոն Հայդն ուսուցանել է, որ Հիսուսը պոլիգամիստ էր, ով ամուսնացած էր Մարիամ Մագդաղենացու, Սուրբ Մարթայի և Բեթանիայի Մարիամի հետ և նրանց հետ երեխաներ է ունեցել։ Նա նաև սովորեցնում էր, որ Կանայում տեղի ունեցած ամուսնությունը հենց Հիսուսի հարսանիքն էր[13][14][15][16]։ Այս գաղափարը մորմոնական բանահյուսության մի մասն է[17][18][19]։
Համասեռամոլություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Աշակերտ, որին Հիսուսը սիրում էր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հովհաննեսի Ավետարանը հղումներ է անում «աշակերտին, որին Հիսուսը սիրում էր» (Հովհաննես 13.23[20], Հովհաննես 19:26,[21] Հովհաննես 21:7–20),[22]), արտահայտություն, որը չի հանդիպում Սինոպտիկ Ավետարաններում։ Տեքստում այս «սիրելի աշակերտը» ներկա է Հիսուսի խաչելությանը Հիսուսի մոր՝ Մարիամի հետ։ «Աշակերտը, որին Հիսուսը սիրում էր», կարող է լինել Ավետարանի հեղինակի (Հովհաննես 21.24) ինքնահղումը, որն ավանդաբար համարվում է Հովհաննես առաքյալը[23]։
Անգլիայի թագավոր Ջեյմս I-ը, հավանաբար, ապավինում էր նախկինում գոյություն ունեցող ավանդույթին, երբ պաշտպանում էր իր հարաբերությունները Բուքինգհեմի Ջորջ Վիլյերսի հետ. «Ես ուզում եմ խոսել իմ անունից և չհամարել, որ դա թերություն է, քանի որ Հիսուս Քրիստոսը նույնն արեց, և, հետևաբար, ես չեմ կարող մեղադրվել։ Քրիստոսն ուներ իր որդի Հովհաննեսին, իսկ ես ունեմ իմ Ջորջին»[24]։ Ֆրիդրիխ II-ը նմանապես գրել է իր 1748–1749 «Պալադիում» պոեմում, որը ներառում է հետևյալ տողերը. «Այս բարի Հիսուսը, ի՞նչ եք կարծում, ինչպե՞ս նա ստիպեց Ջոնին քնել իր իսկ անկողնում։ Չե՞ք տեսնում, որ նա իր Գանիմեդեսն է[25]։
Մերկ երիտասարդը
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Մարկոսի Ավետարանում (14.51–52) նկարագրվում է, թե ինչպես Գեթսեմանի այգում «Մի երիտասարդ, սպիտակեղենից բացի այլ բան չհագած, հետևում էր Հիսուսին։ Երբ տաճարի պահակները բռնեցին նրան, նա փախավ՝ բոլորովին մերկ, թողնելով իր հանդերձը»[26]։ Մերկ երիտասարդի տեքստը որոշ հեղինակների համար տարակուսելի է. Ավելին, տեքստը հայտնվում է միայն Մարկոսի ավետարանում, ինչը որոշ մեկնաբանների ստիպել է պնդել, որ Մարկոսը հենց ինքն իրեն էր նկարագրում[27]։
Գեղարվեստական գրականության, արվեստ և երևակայություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Իռլանդացի սյուրռեալիստ նկարիչ Քոլին Միդլթոնը Հիսուսին պատկերել է որպես անդրոգեն իր Անդրոգեն Քրիստոս -ում (1943 թ.)[28]։ Միդլթոնը Քրիստոսի մարմնին ավելացրել է կանացի հատկություններ, այդ թվում՝ մեկ մերկ կուրծք։ Ստեղծագործությունը կարելի է մեկնաբանել որպես սեռական, կամ որպես Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ տառապող մարդկության ընդհանուր խորհրդանիշ[29]։
1976 թվականին Ջեյմս Քիրկուպի «Սերը, որը համարձակվում է արտաբերել իր անվանումը» գեղարվեստական պոեմում ենթադրվում էր, թե ինչպիսին այն կլիներ, եթե Հիսուսը սեռական հարաբերություններ ունենար այլ տղամարդկանց հետ, այդ թվում՝ Պոնտացի Պիղատոսի հետ, և կա հռոմեացի զինվորի հետ Հիսուսի սեռական հարաբերությանը պատկերավոր նկարագրություն։ Քրիստոնյաների բողոքը բանաստեղծության առաջարկություններին հանգեցրեց Whitehouse v Lemon դատական գործին[30]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Genesis 2:24 {{{3}}}
- ↑ «Sexual Immorality - Jewish Theological Seminary».
- ↑ Weiner, Moshe (2009). Sheva Mitzvot Hashem [Seven Laws of God] (եբրայերեն). Vol. 2. Pittsburgh: Ask Noah International. էջեր 429–30 fn. 5. ISBN 978-0-9814811-4-2.
- ↑ Matthew 5:17 9
- ↑ Matthew 26:59–60 9
- ↑ 21
- ↑ Leo Steinberg: '«Adams Verbrechen». In: Christoph Geissmar-Brandi, Eleonora Louis (eds.): Glaube Hoffnung Liebe Tod. Klagenfurt, 1996. p. 170.
- ↑ Marjanen, Antti (1996). The Woman Jesus Loved: Mary Magdalene in the Nag Hammadi Library and Related Documents. Leiden: Brill. էջեր 151–60 et passim. ISBN 9004106588.
- ↑ King, Karen L. "Women in Ancient Christianity: The New Discoveries". Frontline: The First Christians. Web: 2 November 2009.
- ↑ Peter%205:14&verse=ESV&src=! 1 Peter 5:14 ESV
- ↑ The Christ Files: How Historians Know What They Know About Jesus, John Dickson, p. 95 (Sydney South: Blue Bottle Books, 2006). 1-921137-54-1
- ↑ Jeffrey John Kripal, The Serpent's Gift: Gnostic Reflections on the Study of Religion, p. 52 (Chicago: The University of Chicago Press, 2007). 0-226-45380-4 0-226-45381-2
- ↑ Orson Hyde, Conference message, October 6, 1854, Journal of Discourses 2:82
- ↑ Inside Today's Mormonism by Richard Abanes 2007 0-7369-1968-6 page 239
- ↑ A Disparity in Doctrine and Theology by E Roberts 2011 1-4497-1210-X page 54
- ↑ Cky J. Carrigan. «Did Jesus Christ Marry and Father Children?». Evangelical Ministries to New Religions. Արխիվացված օրիգինալից 11 October 2014-ին. Վերցված է 4 March 2015-ին.
- ↑ Pratt, Orson (October 1853), «Celestial Marriage», The Seer, vol. 1, էջ 159
- ↑ Wilford Woodruff, Journal Entry 1883-07-22, reporting on a sermon given by Joseph F. Smith.
- ↑ Joseph Fielding Smith, Handwritten note responding to letter from J. Ricks Smith Արխիվացված 2013-11-02 Wayback Machine, 1963.Կաղապար:Better source needed
- ↑ John 13:23 {{{3}}}
- ↑ John 19:26 {{{3}}}
- ↑ John 21:7–20 {{{3}}}
- ↑ Louis Crompton, Homosexuality and Civilization, p. 180
- ↑ Royal Panoply, Brief Lives Of The English Monarchs, Carrolly Erickson, St. Martin's Press (May 2, 2006). 0-312-31643-7
- ↑ T. Blanning, Frederick the Great
- ↑ Mark 14:51–52 {{{3}}}
- ↑ Robert J. Myles, Dandy Discipleship: A Queering of Mark's Male Disciples Արխիվացված 2013-07-01 Wayback Machine JMMS 4:2 (2010), p. 66–81.
- ↑ «Christ Androgyne - Colin Middleton». Վերցված է 25 May 2022-ին.
- ↑ «Christ Androgyne - Colin Middleton, Ulster Museum». Վերցված է 25 May 2022-ին.
- ↑ Staff Writer (10 January 2008). «The gay poem that broke blasphemy laws». pinknews.co.uk. Pink News. Արխիվացված օրիգինալից 3 June 2012-ին. Վերցված է 25 February 2015-ին.
