Ավետիք Սահակյան

Ավետիք Սահակյան;
Ծնվել է	1863
Ծննդավայր	Ջալալօղլի, Թիֆլիսի գավառ, Թիֆլիսի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	1933
Մահվան վայր	Լիբանան
Քաղաքացիություն	Հայաստան և Ռուսական կայսրություն
Կրթություն	Մոսկվայի Պետրովսկի գյուղատնտեսական ակադեմիա
Մասնագիտություն	քաղաքական գործիչ
Ամուսին	Վարվառա Սահակյան
Զբաղեցրած պաշտոններ	Հայաստանի Ազգային ժողովի նախագահ
Կուսակցություն	ՀՅԴ
	Avetik Sahakyan Վիքիպահեստում

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Սահակյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Ավետիք Հովհաննեսի Սահակյան կամ Հայր Աբրահամ^[2] (1863^[1], Ջալալօղլի, Թիֆլիսի գավառ, Թիֆլիսի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - 1933^[1], Լիբանան), հասարակական քաղաքական գործիչ, 1918 թվականին Հայաստանի Դեմոկրատական Հանրապետության Առաջին խորհրդարանի նախագահ։

Կենսագրություն

Ծնվել է 1864 թվականին Ջալալօղլիում (այժմ՝ Ստեփանավան)։ Նախնական ուսումը ստացել է տեղի ազգային վարժարանում։ Ավարտելուց հետո, մեկնել է Ղարաբաղ և մտել Շուշի քաղաքի ռեալական դպրոցը։ 1893 թվականին Մոսկվայում ավարտել է Պետրովյան Ակադեմիան, աշխատել է երկրագործական նախարարությունում։ Երկար տարիներ եղել է հայկական գյուղատնտեսության միության նախագահ, «Գյուղատնտեսություն» պարբերականի խմբագիր։ 1909-1912 թվականներին բանտարկվել է Դաշնակցության գործի շրջանակներում՝ Թիֆլիսում, Նովոչերկասկում, Մոսկվայում, Պետրոգրադրում։

1917 թվականի հոկտեմբերին մասնակցել է Հայոց Ազգային Համագումարին ու մաս կազմել այնտեղ ընտրված Ազգային Խորհրդին։ Եղել է Անդրկովկասյան Սեյմի անդամ, Անդրկովկասյան կառավարությունում՝ մթերքի նախարար։ 1918 թվականի օգոստոսի 1-ից եղել է Հայաստանի Դեմոկրատական Հանրապետության Խորհրդարանի ժողովի նախագահ, 1918 թվականին առաջին խորհրդարանի նախագահ, 1919 թվականին՝ խորհրդարանի փոխնախագահ, 1919 թվականի օգոստոս-հոկտեմբեր ամիսներին՝ հանրային խնամատարության և աշխատանքի նախարար, այնուհետև՝ Ժողովրդական տնտեսության նախարար։

Հայաստանի Դեմոկրատական Հանրապետության անկումից հետո 1920 թվականին Ավետիք Սահակյանն անցավ Թավրիզ, Պարսկաստան, ապա Իրաք և վերջապես՝ կնոջ առողջական վիճակից ելնելով՝ Լիբանան, ամենուրեք շարունակելով իր քաղաքական կյանքը մինչև մահը։

Մահացել է 1933 թվականի ապրիլի 18-ին, Բեյրութում։

Ընտանիք

Ամուսնացած էր Վարվառա Սահակյանի (Վարյա) հետ, որն Հայաստանում կանանց ընտրական իրավունք ստանալուց հետո պատգամավոր ընտրված երեք կանանցից մեկն էր։

Հիշատակ

2018 թվականի մայիսի 28-ին, Հայաստանի առաջին հանրապետության հարյուրամյակի կապակցությամբ Ավետիք Սահակյանի ծննդավայր Ստեփանավանում (նախկինում՝ Ջալալօղլի) հանդիսավորությամբ բացվել է Ավետիք Սահակյանի անվան պուրակը, ուր տեղադրվել է վերջինիս կիսանդրին։ Պուրակի կառուցվել է թոռի՝ դոկտոր Արմեն Սահակյանի նախաձեռնությամբ։ Ճարտարապետն է Միսաք Մելքումյանը, քանդակագործը՝ Տիգրան Բագամյանը, այս գործին աջակցությունն է ցուցաբերել Ստեփանավանի քաղաքապետ Միքայել Ղարաքեշիշյանը^[2]։