Argizarizko katilu
Argizarizko katilua | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Pezizomycetes |
Ordena | Pezizales |
Familia | Pezizaceae |
Generoa | Peziza |
Espeziea | Peziza cerea Sowerby, 1796 |
Argizarizko katilua (Peziza cerea) Pezizaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da sukaldean erabiltzen.
Deskribapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Karpoforoa: 3 eta 8 cm bitarteko diametrokoa. Errezeptakulu sesila edo oin oso txikikoa. Hasieran kopa forma du, gero zabaltzeko, batzuetan modo uhinduan. Barnealdea (himenioa) hori-okre kolorekoa da eta kanpoaldea zurixka eta irintsua.
Hanka: Bat ere ez edo oso txikia.
Haragia: Mehea eta zuria.[2]
Etimologia: Peziza terminoa, grekotik dator, oin txikiko onddoak izendatzen zituen "pezis" hitzetik. Cerea epitetoa latinetik dator, argizarizko, esan nahi duen "ceraus" hitzetik. Bere itxura eta loditasunagatik.
Jangarritasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Sukaldaritzarako baliorik gabea.[3]
Nahasketa arriskua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Peziza vesiculosa delakoaren antzekoa da, besikuletan bereizten da; Peziza cerea txikiagoa da eta bere esporak handiagoak dira. Kolore bereko Pezizak bereizteko, azterketa mikroskopikoa egin behar da.[4]
Sasoia eta lekua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Udaberrian eta udazkenean agertzen da, zuraren hondarretan, zerrautsetan, lorategietan eta bide bazterretan. Oso ohikoa.[5]
Banaketa eremua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Argentina, Australia, Zeelanda Berria, Hegoaldeko Georgiak eta Hegoaldeko Sandwichak.[6]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 748 or. ISBN 84-404-0530-8...
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 548 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 557 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 484 or. ISBN 84-505-1806-7..
- ↑ Peziza cerea: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.