Polish

edit

Etymology

edit

From odpowiedni +‎ -ik. Sense 1 is a semantic loan from German Entsprechung.[1] First attested in 1547.[2]

Pronunciation

edit
 
  • IPA(key): /ɔt.pɔˈvjɛd.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛdɲik
  • Syllabification: od‧po‧wied‧nik

Noun

edit

odpowiednik m inan or m animal or m pers (female equivalent odpowiedniczka)

  1. equivalent, counterpart, analogue (thing, animal, or person that is virtually equal to something else) [with dla (+ genitive) ‘for whom/what’ or genitive ‘of whom/what’]
    Synonyms: analog, (literary) analogon

Declension

edit

Inanimate:

Animal:

Person:

Noun

edit

odpowiednik m animacy unattested

  1. (Middle Polish) threatener; open enemy
  2. (Middle Polish) declarer of war
  3. (Middle Polish) plenipotentiary envoy of a ruler
  4. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
    1. fugitive prosecuted by the law
      • 1547, Liber maleficorum[1], page 135v:
        Yſch wyedzacz Morku hilkomanna [] bicz odpowyednykyem koronnim yzboycza poſpolithem ſnym thu do polſky prziſchedl
        [Iż wiedzać Morku hilkomanna [] być odpowyednikiem koronnym izbojcą pospolitem snym tu do polski przyszedł]
      • 1553, Liber maleficorum[2], page 178:
        O myedziląſzkyem nyewye thelko tho yſch mv powyadall Balczer kalkrayther [] bicz go odpowyednykyem Gdanſkym
        [O miedziląszkiem nie wie telko to iż mu powiadał Balzer kalkrajter [] być go odpowiednikiem Gdańskim]

Declension

edit

Derived terms

edit
adjective
edit
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

edit
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “odpowiednik”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odpowiednik”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

edit