Хары Моара

Хары Моара
эст.: Harri Moora
Дата нараджэння	2 сакавіка 1900(1900-03-02)
Месца нараджэння	Ehavere[d], Паламусэ, Павет Йыгева, Эстонія
Дата смерці	2 мая 1968(1968-05-02) (68 гадоў)
Месца смерці	Талін, Эстонская ССР, СССР
Грамадзянства	Эстонія
Род дзейнасці	антраполаг, археолаг, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	археалогія
Месца працы	Тартускі ўніверсітэт
Альма-матар	Тартускі ўніверсітэт
Член у	Эстонская акадэмія навук
Узнагароды

Ха́ры Альбертавіч Мо́ара (эст.: Harri Moora; 2 сакавіка 1900, Эхаверэ, Тартускага павета, Эстонія — 2 мая 1968) - эстонскі археолаг і гісторык. Акадэмік Акадэміі навук Эстонскай ССР (1957).

Біяграфія

У 1925 годзе скончыў Тартускі ўніверсітэт па спецыяльнасці «археалогія», з 1927 года выкладаў там жа. У 1930 годзе ён стаў дырэктарам Археалагічнага музея ў Тарту, у тым жа годзе стаў прафесарам старажытнай гісторыі і археалогіі ў Тартускім універсітэце, у 1938 годзе атрымаўшы доктарскую ступень. Прафесарскую пасаду ён захоўваў да 1942 года, калі падчас нацысцкай акупацыі Эстоніі быў пераведзены на працу ў Талін у якасці намесніка дырэктара Гістарычнага музея, а ў 1944 годзе быў арыштаваны нацыстамі.

Быў вызвалены са зняволення пасля вызвалення Эстоніі савецкімі войскамі, вярнуўся да працы ў Тартускім універсітэце, дзе займаў пасаду прафесара да 1950 года. З 1936 па 1950 год быў старшынёй Эстонскага навуковага таварыства, з 1958 года — членам Міжнароднага саюза гісторыі навукі. З 1947 па 1957 год узначальваў Эстонскую акадэмію археалогіі. У 1957 годзе быў прызначаны які кіруе сектарам археалогіі і этнаграфіі інстытута гісторыі АН Эстонскай ССР, займаючы гэту пасаду да апошніх дзён жыцця. У 1957 годзе стаў акадэмікам Акадэміі навук Эстонскай ССР.

Навуковая дзейнасць

Асноўныя яго навуковыя працы прысвечаны ўзнікненню класавага грамадства на тэрыторыі сучаснай Прыбалтыкі, гарадзішчам Эстоніі, гісторыка-культурным абласцям і раёнам Прыбалтыкі, этнагенезу прыбалтыйскіх народаў, археалогіі жалезнага веку Прыбалтыкі.

Узнагароды

У перыяд існавання незалежнай Эстоніі быў узнагароджаны Крыжам Свабоды, пры савецкай уладзе — ордэнам «Знак Пашаны».

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10).

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх