Перайсці да зместу

Ніка Росберг

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ніка Росберг
Грамадзянства
Дата нараджэння 27 чэрвеня 1985(1985-06-27)[1][2] (39 гадоў)
Месца нараджэння
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ніка Эрык Росберг (ням.: Nico Erik Rosberg; 27 чэрвеня 1985, Вісбадэн, Германія) — пілот аўтагоначнай серыі Формула-1 у складзе каманды Mercedes. Чэмпіён свету 2016 года, віцэ-чэмпіён свету 2014 і 2015 гадоў, а таксама ўладальнік кубка поўл-пазішн 2014.

Ніка — сын чэмпіёна свету 1982 года ў гонках Формулы-1 Кеке Росберга.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Сын фінскага чэмпіёна Формулы-1 сезону 1982 Кеке Росберга і яго жонкі Сіны, Ніка правёў вялікую частку юнацтва ў Манака разам са сваёй сям’ёй і дагэтуль пражывае ў княстве. Росберг вольна валодае нямецкай, англійскай, італьянскай і французскай; і зусім трохі фінскай, хоць ён і вывучаў гэту мову. У малодшых серыях пілоты ганяюцца пад сцягам краіны, у якой у іх ёсць гоначная ліцэнзія. Напачатку сваёй кар’еры Росберг ганяўся пад фінскім і нямецкім сцягамі. У Формуле-1 (гэтак жа, як і ў астатніх чэмпіянатах ФІА) нацыянальнасць пілота вызначаецца па пашпарце[4]. Уладальнік падвойнага грамадзянства Фінляндыі і Германіі. У Формуле-1 Росберг выступаў пад нямецкім сцягам.

Асабістае жыццё

[правіць | правіць зыходнік]

З 11 ліпеня 2014 года жанаты на дызайнеры інтэр’ераў Вівіян Сібалд (нар. 1985) з якой сустракаўся 10 гадоў да іх вяселля і быў заручаны са жніўня 2013 года. У іх ёсць дачка: Алая Росберг (нар. 30.08.2015)

Гоначная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Перад Формулай-1

[правіць | правіць зыходнік]

1996—2004: Малодшыя Формулы

[правіць | правіць зыходнік]
Росберг выйграў нямецкі чэмпіянат Формула-БМВ у 2002 годзе, што істотна спрыяла яго кар’еры.

Росберг пачаў сваю кар’еру з картынга ў 1996, калі яму споўнілася 11 гадоў, перад тым як перайсці ў Нямецкую Формулу-БМВ у 2002, дзе ён выйграў тытул. Яго поспехі дазволілі яму выступіць у камандзе бацькі ў Еўрасерыі Формулы-3. Росберг працягнуў выступаць у 2004 і зарабіў там чацвёртае месца.

2005: GP2 — ART Grand Prix

[правіць | правіць зыходнік]

Скончыўшы курс аэрадынамікі Імперскага каледжа Лондану;[5] Росберг перайшоў у 2005 у каманду ART Grand Prix у новай серыі GP2. Ён стаў першым чэмпіёнам гэтай серыі.

Формула-1

[правіць | правіць зыходнік]
2004
[правіць | правіць зыходнік]

Росберг правёў свае першыя тэсты ў Williams напачатку 2004.[6]

2006
[правіць | правіць зыходнік]
Росберг на Гран-пры Канады 2006 года.

У канцы 2005 года, Росберг быў афіцыйна пацверджаны ў якасці асноўнага пілота Williams у сезоне 2006. У Engineering Aptitude Test, які праходзяць усе гоншчыкі Williams, Росберг набраў найвышэйшы бал за ўсю гісторыю каманды.[7] У сваёй першай гонцы ў Бахрэйне, Балід Росберга не дазваляў змагацца за подыум,[8] на першым крузе ён сутыкнуўся са сваім партнёрам па камандзе Маркам Уэберам і быў змушаны адправіцца ў боксы для замены пярэдняга антыкрыла. Тым не менш, ён фінішаваў у ачках, сёмым пасля Марка Уэбера, усталяваў найхутчэйшы круг, і стаў самым маладым пілотам Формулы-1 у каго атрымоўвалася гэта зрабіць. Таксама пасля гэтага з’явіліся чуткі пра пераход у McLaren.

Ён кваліфікаваўся трэцім на этапе ў Малайзіі, але яго рухавік Cosworth, які праводзіў другую гонку, падарваўся пасля сямі кругоў. У другі раз ён змог патрапіць у ачкі на Гран-пры Еўропы, у той час як у яго напарніка былі праблемы з гідраўлікай.

Канец сезону 2006 прайшоў не так добра для Росберга; ён сышоў у чатырох з сямі наступных Гран-пры, а калі фінішаваў, то заставаўся за межамі ачковай зоны. Яго найбліжэйшай спробай набраць ачкі стала гран-пры Вялікабрытаніі, дзе ён фінішаваў у секундзе ад заняўшага восьмае месца Жака Вільнёва. Росберг набраў усяго чатыры ачкі, што на тры ачкі менш чым у Уэбера, сезон стаў расчараваннем як для яго, так і для ўсёй каманды Williams.

2007
[правіць | правіць зыходнік]
Росберг на Гран-пры Вялікабрытаніі 2007 года.

Williams склала новы кантракт на пастаўку рухавікоў з Toyota на сезон 2007 года, таксама ў яго з’явіўся новы напарнік Аляксандр Вурц. Былы напарнік, Марк Уэбер, стаў партнёрам Дэвіда Култхарда у Red Bull Racing. Першапачаткова, абсталяваны рухавікамі Toyota FW29 паказаў свой патэнцыял на перадсезонных тэстах.[9] Тым не менш, Росберг застаўся рэалістам: «у Формуле-1, як правіла, вы не можаце проста так за год перайсці з супрацьлеглага канца стартавай рашоткі» — сказаў ён у інтэрв’ю сайту Formula1.com.[10]

Росберг паказвае свой лепшы вынік у 2007, фініш на чацвёртым месцы Гран-пры Бразіліі 2007 года, абагнаўшы абодва баліда BMW Sauber

У 2007 Росберг фінішаваў сем разоў у ачках, уключаючы лепшы (чацвёртае месца) на той момант фініш у кар’еры на Гран-пры Бразіліі. Таксама ён фінішаваў сёмым у Аўстраліі, Венгрыі і Турцыі і шостым у Італіі і Бельгіі. На Гран-пры Канады, Росберг кваліфікаваўся сёмым і адыграў дзве пазіцыі на старце:

«Адыграўшы на старце дзве пазіцыі, я разлічваў на добры вынік, але поспех ад мяне адвярнуўся. З-за недахопу паліва мне прыйшлося з’ехаць у боксы як раз у момант першага з’яўлення на трасе машыны бяспекі. Паводле новых правіл, я быў аштрафаваны, і потым мне было вельмі цяжка адыграць страчанае.

Пасля другога піт-стопа я выехаў у самым канцы пелетона. Барацьба з Трулі скончылася разваротам абодвух і я страціў яшчэ масу часу з-за заклінавалай каробкі перадач.»[11]

У яго было ўсяго тры сходы за 2007; праблемы з гідраўлікай пасля 14 кругоў са старту Малайзіі і ўцечкі масла на ЗША за пяць кругоў да фінішу (усё адно быў кваліфікаваны 16-м), дзе ён ішоў шостым. Таксама з-за праблем з электронікай ён сышоў на Гран-пры Японіі.

У першай палове сезону Аляксандр Вурц набраў больш ачкоў, але ў другой частцы Росберг здолеў адыграць адставанне і ў выніку набраў у пяць разоў больш ачкоў, чым у сезоне 2006 года.

2008
[правіць | правіць зыходнік]
Росберг за рулём Williams на Гран-пры Турцыі 2009 года.

Першы фініш на подыуме Росберг атрымаў у барацьбе, прыехаўшы трэцім на Гран-пры Аўстраліі 2008 года. Тым не менш, барацьба ў наступнай частцы сезону была не меней напружанай. Ён атрымаў штраф — страту дзесяці месцаў на стартавай рашотцы Гран-пры Францыі, з-за таго, што на піт-лейне ён урэзаўся ў заднюю частку баліда Льюіса Хэмілтана на Гран-пры Канады.

У верасні ён фінішаваў другім, апасля Фернанда Алонса, на залітым святлом пражэктараў Гран-пры Сінгапура пасля лідзіравання ў Гран-пры ўпершыню ў кар’еры. Гэты вынік быў паказаны нягледзячы на 10-секундны штраф «стоп-энд-гоў» за тое, што ён пакінуў піт-лейн падчас з’яўлення сейфці-кара. Аднак, дзякуючы прадугледжанай правіламі фармальнасці ў 10 кругоў да адбывання штрафу і павольнаму баліду Джанкарла Фізікелы, які быў паміж Росбергам і іншымі балідамі, у выніку ён не страціў шмат часу і вярнуўся пятым, а Роберт Кубіца страціў сваё чацвёртае месца з-за падобнага штрафу.

2009
[правіць | правіць зыходнік]

На Гран-пры Аўстраліі 2009 года Williams была адной з трох каманд з падвойным дыфузарам, Росберг лідзіраваў на ўсіх сесіях вольных заездаў, але ў кваліфікацыі і гонцы яму не атрымалася паказаць адпаведных поспехаў, ён кваліфікаваўся пятым і прыехаў шостым. У Малайзіі, ён ізноў лідзіраваў на вольных заездах і зноў не змог рэалізаваць вынік у баявым рэжыме, прыехаўшы ў спыненай з-за ліўня гонцы восьмым і зарабіўшы толькі палову ачка. У астатніх Гран-пры ён таксама нязменна паказваў лепшы час на практыках, але так і не змог канвертаваць гэта ў высокі вынік на фінішы.

Mercedes-Benz

[правіць | правіць зыходнік]
2010
[правіць | правіць зыходнік]
Росберг тэстуе балід Mercedes на трасе Херас у лютым 2010.

29 кастрычніка 2009 года Росберг абвясціў пра сыход з каманды Williams у канцы сезону.[12] Ён сказаў наступнае: «Я жадаў бы падзякаваць тым, з кім я працаваў, бо ўсе яны вельмі дапамаглі мне ў маёй кар’еры. Асабліва я ўдзячны Сэру Фрэнку, Адаму Пару, Сэму Майклу і Патрыку Хэду, якія ўсе гэтыя гады мяне сур’ёзна падтрымлівалі. Скажу сумленна, Williams — гэта вялікая каманда. Але я не ўпэўнены ў тым, што яны змогуць выйграваць гонкі».[13] 16 лістапада 2009 года каманда Brawn GP была выкуплена канцэрнам Mercedes для ўдзелу ў сезоне 2010 Формулы-1 і стала звацца Mercedes GP.[14] 23 лістапада 2009 года Росберг быў прадстаўлены ў якасці асноўнага пілота каманды.[15] А роўна праз месяц сяміразовы чэмпіён свету Міхаэль Шумахер быў названы напарнікам Росберга.[16]

Пасля двух пятых месцаў у Бахрэйне і Мельбурне Росберг двойчы фінішаваў на подыуме ў Малайзіі і ў Шанхаі. У Барселоне ён фінішаваў без ачкоў, у Манака 8-м, у Стамбуле 5-м, у Манрэалі 6-м, у Валенсіі 10-м, у Сільверстоўне у трэці раз у сезоне падняўся на подыум, у Германіі фінішаваў 8-м, у Венгрыі упершыню ў сезоне сышоў пасля таго, як на піт-стопе яму дрэнна прыкруцілі правае задняе кола, якое адскочыла і закранула аднаго з механікаў Williams. У Спа немец прыехаў да фінішу 6-м, у Монцы і Сінгапуры 5-м, на Судзуцы ён не фінішаваў у ачках, а ў Карэі сышоў пасля аварыі з Маркам Уэберам. У Бразіліі фінішаваў 6-м, у ААЭ — у кроку ад подыума. У выніку Росберг набраў 142 ачка і заняў 7 месца ў чэмпіянаце.

2011
[правіць | правіць зыходнік]

У першай гонцы сезону ён сышоў на 22-м крузе пасля сутыкнення з Рубенсам Барыкела. У Сепанзе фінішаваў 12-м, а ў наступнай гонцы фінішаваў 5-м, набраўшы першыя ачкі ў чэмпіянаце. У Стамбуле і Барселоне заняў 5 і 7 месцы адпаведна, а ў Манака і Манрэалі фінішаваў па-за ачкамі — абодва разы 11-м. Валенсія і Нюрнбург прынеслі яму два сёмых месцы, Сільверстоўн і Спа — два шостых. Ніка рэгулярна трапляў у ачкі, за выключэннем Монцы, дзе на старце быў уцягнуты ў аварыю. У выніку ён набраў 93 ачка і заняў 7 месца ў чэмпіянаце.

2012
[правіць | правіць зыходнік]

Сезон пачаўся няўдала. У Аўстраліі і Малайзіі ён не набраў ачкоў. На Гран-пры Кітая Ніка нечакана заваяваў свой першы ў кар’еры поул. У самой гонцы ён атрымаў сваю першую перамогу. У Бахрэйне і Барселоне ён фінішаваў 5-м і 7-м адпаведна. Другі подыум у яго быў у Монтэ-Карла. Аднак у большай частцы сезону Mercedes нашмат саступаў у хуткасці топ-камандам. У Манрэалі і ў Валенсіі былі два 6-х месцы. У Сільверстоўне і Спа ён прыехаў без ачкоў. У Германіі і Венгрыі было два 10-х месцы. У Монцы было 7 месца, у Сінгапуры 5-е.

Пасля гран-пры Сінгапура стала вядома, што новым напарнікам Росберга па камандзе ў наступным сезоне замест завяршаючага кар’еру Міхаэля Шумахера стане пілот McLaren Льюіс Хэмілтан, а каманда абвясціла пра тое, што ў новым сезоне мае намер пабудаваць новы балід, які будзе канкурэнтаздольным.

2013
[правіць | правіць зыходнік]

Сезон пачаўся дваяк. У Аўстраліі ён стартаваў 6-м, але ў гонцы сышоў з-за праблем з электронікай. Затое ў Малайзіі, стартаваўшы 6-м, ён фінішаваў 4-м. Пад канец гонкі ён доўга вісеў на хвасце ў свайго напарніка, але каманда забараніла Росбергу абганяць Хэмілтана. Наступная гонка не прынесла яму ачкоў. Росберг стартаваў 4-м і сышоў з дыстанцыі з-за паломкі стабілізатара. У Бахрэйне ён заваяваў поўл, але ў гонцы тэмп Мерседэса быў дрэнным, і Ніка фінішаваў толькі 9-м. На гран-пры Іспаніі выйграў кваліфікацыю, але гоначны тэмп Мерседэса зноў быў дрэнным і ў выніку ён фінішаваў 6-м. У Манака ён у трэці раз запар выйграў кваліфікацыю; у гонцы ён здабыў сваю другую перамогу ў кар’еры, лідзіраваўшы пры гэтым усё 78 кругоў (характэрна, што ён здабыў перамогу ў гонцы роўна праз 30 гадоў пасля перамогі ў Манака свайго бацькі, Кеё «Кеке» Росберга)[17]. У Канадзе ён стартаваў 4-м і фінішаваў 5-м. У Сільверстоўне кваліфікаваўся 2-м ззаду напарніка. На старце прапусціў Фетэля. Пасля праколу кола ў Хэмілтана Росберг доўга ехаў 2-м, а за 12 кругоў да фінішу выйшаў у лідары з-за адмовы каробкі перадач у Фетэля і здабыў 2-ую перамогу ў сезоне. А вось хатняе гран-пры на Нюрбургрынгу прайшло няўдала. З-за каманднага праліку ён не трапіў у трэці сегмент кваліфікацыі, а ў гонцы фінішаваў толькі 9-м. Яшчэ горш склалася наступная гонка. Росберг кваліфікаваўся 4-м, але на старце пасля кантакту з Феліпэ Масай адкаціўся на 12 месца, а за 6 кругоў да фінішу і зусім сышоў з дыстанцыі з-за адмовы рухавіка. У Бельгіі Росберг фінішаваў 4-м, у Італіі 6-м, у Сінгапуры 4-м, у Карэі стартаваў 4-м, але з-за паломкі пярэдняга крыла фінішаваў 7-м. У Японіі з-за небяспечнага выпуску пасля піт-стопа здзейсніў праезд праз піт-лэйн і фінішаваў 8-м. У Індыі стартаваў і фінішаваў 2-м. У Абу-Дабі стартаваў і фінішаваў 3-м, у ЗША фінішаваў 9-м, у Бразіліі 5-м. Вынік — 171 ачко і 6 месца ў чэмпіянаце.

2014
[правіць | правіць зыходнік]

Новыя правілы на сезон 2014 дазволілі гоншчыкам выбраць свой нязменны нумар, яны будуць выкарыстоўваць яго на працягу ўсёй сваёй кар’еры. Росберг узяў #6, на балідзе пад такім жа нумарам ён стаў чэмпіёнам Формулы-БМВ у 2002 годзе і ў 1982 годзе Кеке Росберг, бацька Ніка, стаў чэмпіёнам у складзе Williams, выступаючы пад нумарам «6».

На перадсезонных тэстах «Мерседэс» выглядаў моцна і, як вынік, уступаў у сезон 2014 у рангу аднаго з фаварытаў, а Росберг выйграў першую гонку сезона — гран-пры Аўстраліі. У Малайзіі, у Бахрэйне, Кітаі і Іспаніі ён фінішаваў 2-м, услед за напарнікам. У Манака здабыў 2-ю перамогу ў сезоне і 2-ю запар на гэтай трасе. У Канадзе стартаваў з поўла, доўга ішоў лідарам, утрымваючы ззаду напарніка Хэмілтана, але на сярэдзіне дыстанцыі ў абодвух пачаліся праблемы з тармазамі. У час 2-га піт-стопа здарылася замешка на балідзе Росберга і Хэмілтан выйшаў наперад, але праз круг сышоў з-за адмовы тармазоў. Росберг выйшаў у лідары, але яго тэмп рэзка спаў і да яго пад’ехала група Перас-Рыкарда-Фетэль-Маса. Рыкарда прайшоў Пераса, а за 2 круга да фінішу прайшоў і Росберга і выйграў гонку. У выніку Ніка фінішаваў 2-м. У Шпільбергу, стартаваўшы 3-м, здабыў 3-ю перамогу ў сезоне. У Вялікабрытаніі, стартаваўшы з поўла, упершыню ў сезоне сышоў з дыстанцыі з-за адмовы каробкі перадач. На хатнім этапе ў Германіі упэўнена выйграў з поўла. У Венгрыі ізноў заваяваў поўл, але з-за памылкі ў тактыцы фінішаваў толькі 4-м ззаду напарніка. У Бельгіі выйграў поўл, але праваліў старт, а праз 2 круга, спрабуючы вярнуць лідарства ў змаганні з партнёрам па камандзе Люісам Хэмілтанам пашкодзіў сваё пярэдняе антыкрыло і прапароў яму кола. Пасля змены крыла Росберг прарываўся наверх і фінішаваў 2-м. У Італіі кваліфікаваўся 2-м ззаду Хэмілтана, на старце вырваўся наперад, але ў сярэдзіне дыстанцыі пад ціскам брытанца зрэзаў 1-ы паварот і прапусціў Хэмілтана наперад. Вынік — 2 месца. У Сінгапуры ён кваліфікаваўся 2-м, але ўжо на старце не змог пайсці на прагрэўнае круг, а пазней і зусім сышоў з дыстанцыі. У Японіі выйграў у кваліфікацыі, але ў дажджавой гонцы, спыненай з-за моцнай залевы на 46-м крузе, прапусціў наперад Хэмілтана і фінішаваў 2-м. У Расіі стартаваў і фінішаваў 2-м. У ЗША выйграў поўл, але на 24-м коле прапусціў Хэмілтана наперад і зноў фінішаваў 2-м. У Бразіліі нарэшце ператварыў поўл у перамогу — 5-ю ў сезоне і скараціў адставанне ад Хэмілтана да 17 ачкоў. На фінальным гран-пры Абу-Дабі заняў поўл у кваліфікацыі, але з-за праблем з ERS смог фінішаваць толькі 14-м.

2015
[правіць | правіць зыходнік]

У Аўстраліі Росберг стартаваў і фінішаваў 2-м, у Малайзіі стартаваў і фінішаваў 3-м. У Кітаі стартаваў 2, прайграўшы напарніку па камандзе — Люісу Хэмілтану усяго 0.042 секунды, фінішаваў таксама 2-м. У Бахрэйне стартаваў і фінішаваў 3-м. У Іспаніі упэўнена выйграў кваліфікацыю і паходу гонкі змог таксама ўпэўнена захаваць сваю пазіцыю, тым самым выйграе гонку. У Манака стартаваў 2-м, доўга ішоў на гэтай пазіцыі, але за 14 колаў да фінішу пасля аварыі Макса Ферстапена на трасе з’явілася машына бяспекі, і які лідараваў Хэмілтана хібна паклікалі на піт-стоп, пасля якога той выехаў ззаду Росберга і Фетэля. Ніка без праблем утрымаў лідарства, тым самым выйграўшы гонку — 2-ю запар у сезоне і 3-ю запар у Манака. У Манрэалі стартаваў і фінішаваў 2-м. У Аўстрыі кваліфікаваўся 2-м, аднак на старце прайшоў Хэмілтана і 2-і год запар выйграў у Шпільбергу. У Вялікабрытаніі кваліфікаваўся 2-м ззаду Хэмілтана, але Мэрсэдэсы правалілі старт, выпусціўшы 2 баліда Williams. Росберг адкаціўся на 4 месца. Пасля першай хвалі піт-стопаў Хэмілтан за кошт ранняга прыпынку абыйшоў 2 баліда Williams, а Ніка так і застаўся 4-м. Здавалася, што так і фінішуюць, але за 15 колаў да фінішу пачаўся лёгкі дождж, і ў балідаў Williams пачаліся праблемы. Росберг прайшоў іх абодвух і імкліва дагнаў Хэмілтана. Тут Льюіс збочыў у боксы і яму паставілі прамежкавую гуму. Росберг, як потым пазней прызнаўся, падумаў у гэты момант, што выйграў гонку, як праз пару паваротаў дождж рэзка ўзмацніўся. У выніку яму давялося ехаць на сліках па мокрай трасе яшчэ паўкола. Дакульгаўшы да боксаў і пераабуўшыся ў прамежкавую гуму, Росберг выехаў 2-м у 9-ці секундах пастаў алі Люіса. На гэтай пазіцыі ён і фінішаваў. У Венгрыі кваліфікаваўся 2-м. На старце прайшоў Хэмілтана, але прапусціў 2 Ferrari, доўга ішоў на 3-м месцы як раптам на стартавай простай у Ніка Хюлькенберга адарвалася пярэдняе антыкрыло. З-за адломкаў на трасе з’явілася машына бяспекі. На рэстарце прайшоў Райканена (фін за некалькі кругоў да аварыі Хюлькенберга жаліўся на страту магутнасці сілкавальнай усталёўкі і ў выніку сышоў з дыстанцыі) і доўга ехаў 2-м (на піт-стопе пад пэйсу карым каманда дапусціла абмылу і паставіла заміж софту, камплект медыума), аднак на 64-м крузе ў 1-м павароце яго паспрабаваў атакаваць Даніэль Рыкарда. У выніку аўстраліец сваім пярэднім антыкрылом прапароў немцу задняе левае кола. Росбергу давялося цэлае круг ехаць на 3-х колах, ён страціў кучу часу і пазіцый. Ён адкаціўся назад і фінішаваў толькі 8-м. У Бельгіі кваліфікаваўся 2-м, аднак праваліў старт, але ўсё ж адыграў згубленае і фінішаваў 2-м, а ў Італіі кваліфікаваўся толькі 4-м, на старце страціў адну пазіцыю, за кошт піт-стопа апярэдзіў 2 баліда Williams і амаль дагнаў Ferrari Фетэля, як за 2 круга да фінішу на яго машыне згарэў матор. З улікам перамогі Хэмілтана адставанне Росберга ў чэмпіянаце павялічылася да 53-х ачкоў. У Сінгапуры Mercedes нечакана шмат прайграў у кваліфікацыі Ferrari і Red Bull. Хэмілтан стартаваў 5-м, а Росберг — 6-м. На старце абодва захавалі пазіцыі, а пасля 1-га піт-стопа абодва адыгралі па пазіцыі. У сярэдзіне гонкі машына Хэмілтана страціла магутнасць і ён упершыню ў сезоне сышоў з дыстанцыі, а Росберг фінішаваў 4-м, адыграўшы 12 ачкоў. У Японіі заваяваў поўл, але прайграў старт Хэмілтану з-за перагрэву рухавіка і фінішаваў 2-м. У Расіі заваяваў поўл, але ўжо на 6-м крузе сышоў з дыстанцыі з-за праблем з педаллю газу. У ЗША заваяваў поўл, але фінішаваў 2-м з-за таго што здзейсніў абмылу па прычыне дэградацыі гумы і даканцова развітаўся з надзеяй на тытул у 2015 годзе. Пасля гонкі ў ЗША Росберг заявіў, што хоча выйграць «міні чэмпіянат» з астатніх гонак сезона. У Мексіцы нарэшце рэалізаваў перавагу поўла. Росберг не бываў на найвысокай прыступцы подыума з Гранаў-пры Аўстрыі. У Бразіліі стартаваў з поўла і выйграў другі раз запар на гэтай трасе і другі раз запар у сезоне, тым самым забяспечыўшы сабе віцэ-чэмпіёнскае званне ў 2015 годзе. Перад гран-пры Абу-Дабі Росберг заявіў, што калі ён пераможа, то гэта перамога стане стымулам у змаганні з Люісам Хэмілтанам у 2016 годзе. У выніку ён выйграў з поўла, набраўшы 322 ачка за сезон.

2016
[правіць | правіць зыходнік]

Немец выйграў чэмпіянат свету ў Формуле-1 у 2016 годзе пасля напружанай барацьбы за тытул з Льюісам Хэмільтанам.

Ніка Росберг пачаў сезон з перамогі ў Аўстраліі. Стартаваўшы другім, ён прайграў старт абодвум пілотам Ferrari — Фетэлю і Райканену, але выйграў у Хэмілтана. Надалей камандзе Mercedes атрымалася абраць выгаднейшую тактыку на гонку пасля аварыі Гут’ерэса і Алонса, якая выклікала прыпыненне гонкі, паставіўшы абодвум пілотам шыны «медыум». У выніку Росберг давёў гонку да перамогі. У Бахрэйне ён ізноў стартаваў другім, але зноў выйграў старт у Хэмілтана і выйграў гонку.

Па заканчэнні сезона абвясціў пра завяршэнне кар’еры[18].

Пасля Формулы-1

[правіць | правіць зыходнік]

Пасля сыходу з Формулы-1 стаў уладальнікам каманды серыі Extreme E. З 2018 года ў якасці аналітыка выступае на Sky Sports F1, а таксама на тэлеканалах Германіі і Італіі[19].

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Nico Erik Rosberg // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Nico Rosberg // As — Madrid: PRISA, 1967. — ISSN 1888-6671
  3. ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #1020819227 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
  4. ↑ FIA International Sporting Code paragraph 112
  5. ↑ "New kid on the grid follows his father's formula". sport.guardian.co.uk. 2006-03-07. Праверана 2007-06-01.
  6. ↑ http://xserve2.com/ns/ns12402.html(недаступная спасылка) -- GrandPrix.com — «The fourth driver at Williams»
  7. ↑ «The Talented Mr. Rosberg» Autosport.com. Retrieved 26 September 2006
  8. ↑ «Williams Admits Humiliating Season» Yahoo.com. Retrieved 26 September 2006
  9. ↑ "First impressions - Williams is quick". GrandPrix.com. February 7, 2007. Праверана 2007-02-07.
  10. ↑ "Exclusive interview - Williams' Nico Rosberg". Official Formula One website. February 22, 2007. Праверана 2007-02-28.
  11. ↑ "Nico's Notes from Montreal". attWilliams.com. February 7, 2007. Праверана 2007-06-26.
  12. ↑ Бухараў, Дмітрый (2009-10-29). "Ніка Росберг пацвердзіў растанне з Williams". f1news.ru. Архівавана з арыгінала 6 сакавіка 2010. Праверана 2010-03-11.
  13. ↑ Тодуа, Алег (2009-10-29). "Ніка Росберг: "Williams - гэта вялікая каманда"". f1news.ru. Архівавана з арыгінала 6 сакавіка 2010. Праверана 2010-03-11.
  14. ↑ Бухараў, Дмітрый (2010-11-16). "Mercedes купляе Brawn GP". f1news.ru. Праверана 2010-03-11.
  15. ↑ Бухараў, Дмітрый (2010-11-23). "У Mercedes пацвердзілі кантракт з Росбергам". f1news.ru. Праверана 2010-03-11.
  16. ↑ Лось, Андрэй (2010-12-23). "Афіцыйна: Міхаэль Шумахер – гоншчык Mercedes GP Petronas". f1news.ru. Праверана 2010-03-11.
  17. ↑ Ніка Росберг здабыў гістарычную перамогу ў Гран-пры Манака // Сайт тэлерадыёкампаніі Yleisradio Oy. Novosti po-russki. — 26 мая 2013.(Праверана 24 снежня 2024)
  18. ↑ Newly-crowned champion Rosberg retires from Formula 1 (англ.). motorsport.com (2 снежня 2016). Праверана 31 сакавіка 2024.
  19. ↑ F1 on TV: The Sky Sports commentary lineup on ESPN for 2024 (англ.). motorsport.com (27 лютага 2024). Праверана 30 сакавіка 2024.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Ніка_Росберг&oldid=4726406"