Арэшкавічы (Пухавіцкі раён)

Вёска Арэшкавічы Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Пухавіцкі Сельсавет Блужскі Каардынаты 53°23′49″ пн. ш. 28°22′05″ у. д. Першая згадка 1560 Водныя аб’екты Свіслач Насельніцтва ▼148 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1713 Паштовыя індэксы 222819 Аўтамабільны код 5 Арэшкавічы на карце Беларусі ±

Арэ́шкавічы (трансліт.: Areškavičy, руск.: Орешковичи) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Блужскага сельсавета. Месціцца за 26 км на паўднёвы ўсход ад Мар’інай Горкі, 75 км ад Мінска, 3 км ад чыгуначнай станцыі Талька, на рацэ Свіслач.

Назва

Назва вёскі напэўна паходзіць ад уласнага імя Арэшка, або адпаведнага патроніма (імя па бацьку, прозвішча). Таксама ёсць версія, што назва паходзіць ад арэшніка, якога шмат расло ў ваколіцах вёскі.

Гісторыя

Ранняя гісторыя

Упершыню Арэшкавічы ўпамінаюцца пад 1560 годам у інвентары Свіслачы. Прыватная вёска ўваходзіла ў склад Менскага павета Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага. У 1599 годзе сяло, 29 дымоў, былі бабровыя гоны на рацэ Свіслач, у тым жа годзе Крыштаф Слушка перадаваў маёнтак Адаму Храбтовічу. У 1647 годзе Арэшкавічы перайшлі ва ўладанне Скіндэраў.

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай 1793 года тэрыторыя апынулася ў складзе Расійскай імперыі. У Ігуменскім павеце Мінскай губерні. У 1800 годзе ёсць царква Покрыва Багародзіцы, карчма. У 1886 годзе на базе царкоўна-прыходскай школы адкрыта школа граматы, у якой у 1890 годзе вучылася 6 хлопчыкаў. У 1897 годзе была царква, піцейны дом, у Пухавіцкай воласці Ігуменскага павета.

У 1912 годзе адкрыта 1-класнае земскае народнае вучылішча.

Найноўшы час

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. У 1922 годзе працавала школа 1-й ступені (навучалася 50 хлопчыкаў, 13 дзяўчынак). У пачатку 1930-х гадоў створаны калгас «Арэшкавічы», працавала кузня.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да 3 ліпеня 1944 года вёска пад акупацыяй Германіі.

З 1960 года да 30 кастрычніка 2009 года вёска ўваходзіла ў склад Талькаўскага сельсавета.

Насельніцтва

• 1800 год — 25 двароў, 188 жыхароў
• 1897 год — 501 жыхар
• 1908 год — 90 двароў, 572 жыхары
• 1917 год — 114 двароў, 661 жыхар
• 1969 год — 82 двары, 205 жыхароў
• 1995 год — 96 двароў, 247 жыхароў
• 2002 год — 84 двары, 233 жыхары
• 2007 год — 190 жыхароў
• 2010 год — 166 жыхароў
• 2019 год — 148 жыхароў

Інфраструктура

Культура і грамадства

• Арэшкавіцкая сельская бібліятэка (адкрыта 1 кастрычніка 1968)
• Дом культуры
• У вёсцы раней працавала школа. Арэшкавіцкае аднагадовае народнае вучылішча было заснавана ў 1912 годзе. У 1923 годзе на сродкі жыхароў пачалі будаваць новую школу. За некалькі гадоў да вайны Арэшкавіцкая чатырохгадовая школа была пераведзена ў сямігодку. У пасляваенны час была сямігадовая школа, а потым васьмігадовая. У 1983 годзе школа была закрыта.

Медыцына

Фельчарска-акушэрскі пункт.

Славутасці

• Археалагічныя помнікі (курган, 2 селішчы)

Вядомыя асобы

• Іосіф Іосіфавіч Жыновіч (1907—1974) — музыкант-цымбаліст, дырыжор, кампазітар і педагог.

Літаратура

• Арэшкавічы // Гарады і вёскі Беларусі. Т. 8 : Мінская вобласць, кн. 4 / Т.У. Бялова (галоўны рэдактар) і інш. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 113. — 528 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
• Арэ́шкавічы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — С. 16. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).
• Памяць: Пухавіцкі раён: Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / Укл. А. А. Прановіч; Рэдкал.: А. М. Карлюкевіч і інш.. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — ISBN 985-01-0251-9.

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх