Ібрагім Леанідавіч Друян

Ібрагім Леанідавіч Друян
Дата нараджэння	9 мая 1916(1916-05-09)
Месца нараджэння	Еўпаторыя, Еўпатарыйскі павет[d], Таўрычаская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	4 кастрычніка 1988(1988-10-04) (72 гады)
Месца пахавання	Могілкі Асаўцы[d]
Грамадзянства	СССР
Дзеці	Леанід Ібрагімавіч Друян
Род дзейнасці	урач, ваенны ўрач, медыцынскі адміністратар, фтызіятр, хірург, таракальны хірург
Месца працы	Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Францыска Скарыны Гомельскі абласны клінічны шпіталь інвалідаў Вялікай Айчыннай вайны
Навуковая ступень	кандыдат медыцынскіх навук
Альма-матар	Днепрапятроўская дзяржаўная медыцынская акадэмія (1941)
Узнагароды

Ібрагім Леанідавіч Друян (1916, Еўпаторыя — 1988) — беларускі медык, выкладчык. Кандыдат медыцынскіх навук (1959). Заслужаны ўрач Беларускай ССР (1964).

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1916 годзе ў горадзе Еўпаторыя. Армянін, з сялян.

У часы Вялікай Айчыннай вайны

З 1936 па 1941 гады І. Л. Друян быў студэнтам Днепрапятроўскага дзяржаўнага медыцынскага інстытута. Заканчэнне інстытута супала з нападам фашысцкай Германіі на СССР. З першых дзён вайны Ібрагім Леанідавіч трапіў у дзеючую армію. У 1941 годзе ён начальнік эвакаадзялення корпуснага шпіталя 72 ППС, начальнік санітарнай службы 193 АПБ Кіеўскага ўмацаванага раёна. У адным з баёў у верасні 1941 года І. Л. Друян трапіў у палон, а пасля ў Славуцкі лагер для ваеннапалонных.

У маі 1942 года праз дапамогу падпольнай групы Фёдара Міхайлава І. Друяну ўдалося збегчы з палону, усталяваць сувязь з партызанамі і з 1942 па 1944 год, да злучэння з часцямі Чырвонай Арміі, І. Л. Друян з’яўляўся начальнікам санітарнай службы партызанскай брыгады № 99 імя Д. Ц. Гуляева.

Пасляваенны час

Пасля вызвалення тэрыторыі БССР ад нямецка-фашысцкіх акупантаў І. Л. Друян з 1944 года працаваў загадчыкам райздраўаддзелам, галоўным урачом бальніцы, загадчыкам паліклінікі, начальнікам медыцынскай службы і хірургам, начальнікам шпіталя інвалідаў Вялікай Айчыннай вайны.

З 1960 па 1969 год яго дзейнасць цесна звязана з Гомельскім дзяржаўным педагагічным інстытутам імя В. П. Чкалава, дзе ён працаваў старшым выкладчыкам, а з 1961 года — дацэнтам кафедры натуральнага асяроддзя пражывання.

З 1980 года на заслужаным адпачынку. Памёр 4 кастрычніка 1988 года і быў пахаваны на гомельскіх могілках «Асаўцы».

Сям’я

• жонка Марыя Лявонцьеўна Друян, народжанай Вежнавец (1921-) — медыцынская сястра
  • сын Леанід (1944 —) — медык, кандыдат медыцынскіх навук
    • унук Аляксандр (1974 —) — урач-рэаніматолаг, арганізатар аховы здароўя
    • унук Андрэй (1968 —) — эканаміст, бізнесмен, кандыдат эканамічных навук

Навуковая дзейнасць

На Гомельшчыне Друян адзін з першых пачаў праводзіць рэзекцыі лёгкіх у хворых на туберкулёз. Больш за тое, на базе шпіталя арганізаваў рэспубліканскія навукова-практычныя канферэнцыі. Паспяхова абараніў кандыдацкую дысертацыю «Хірургічная анатомія кораня лёгкага ў хворых лёгачная на туберкулёз». Вышэйшая атэстацыйная камісія СССР прысвоіла яму Навуковае званне дацэнта, а Вярхоўны Савет БССР — высокае ганаровае званне «Заслужаны ўрач БССР».

І. Л. Друяну належаць 25 навукова-практычных работ.

Літаратурная дзейнасць

Напісаў ваенныя мемуары «Клятву стрымалі», двойчы выдадзеныя ў Мінску (1975, 1987 гг.)

Узнагароды

Баявы шлях Ібрагіма Леанідавіча адзначаны ордэнам Айчыннай вайны 2-й ступені і медалямі «Партызану Айчыннай вайны» 1-й ступені і «За перамогу над Германіяй».

Літаратура

• Друян И. Л. Клятву сдержали. — Мн.: Беларусь, 1975.
• Династия Друян // Медицинские династии Беларуси : биографические очерки. — Минск, 2012. — С. 4—13 : фото.
• Заслужаныя ўрачы Беларускай ССР // Беларуская савецкая энцыклапедыя : [у 12 т.]. — Мінск, 1971. — Т. 4. — С. 519—520. (В содержании: Друян І. Л.)

Спасылкі

• Уладзімір Пернікаў. Партызанскае вяселле, або Дынастыя чулых сэрцаў.
• Чествование династии медиков (руск.)