Jedyna wada to długość. Zdecydowanie za krótka. Bardzo zżyłam się z tą serią. Wallander już zawsze będzie brzmiał w mojej głowie Panem Maciejem Kowalikiem. Fantastyczna interpretacja. Dziękuję pięknie za przygodę z całą serią. Marzyłam o tym by Pan Kowalik zagrał Wallandera. Polecam.

Dobre tak jak pozostałe

.

Super historia. Ale jednak nie jest ostatnia,a akcja toczy się przed 11 tomem.

Za mną całą seria. Część 12 lepsza niż 11. Polecam

Opowiadanie powstało pomiędzy 10 i 11 częścią o Wallanderze i nie pasuje w ogóle do całości jak ktoś wcześniej słuchał pozostałe książki. Sama fabuła jest bardzo słaba, takie to wszystko na siłę. A ponieważ to już koniec serii to pozwolę sobie napisać co mi się w tym całym cyklu nie podobało. Pierwsza rzecz to Wallander co chwilę podkreśla jak to duka słabo po angielsku jeśli jest potrzeba, po czym prowadzi rozbudowane rozmowy w tym języku. Druga sprawa to demonizowanie ludzi z Europy środkowej i wschodniej i przestawianie Szwecji jako kraju miodem i mlekiem płynącym. Szkoda, że Mankell, który swoją drogą mieszkał również w Mozambiku nie doczekał czasów, gdy w tych "biednych, dzikich" krajach jest dużo bezpieczniej niż w Szwecji. Mimo wszystko dla mnie ten cykl to absolutna klasyka skandynawskiej literatury i jak ktoś lubi taki styl to obowiązkowo powinien posłuchać.

Kolejna dobra, choć krótka, książka Mankella. Polecam.

Bohater jest już zmęczony.

Dobra książka inna niż krwawe kryminały. Skłania do refleksji.

Trochę słabsze od poprzedników, ale rownie dobre! 4.5