مرز لبنان و اسرائیل را می‌توان جبهه جنگ بزرگ و ویرانگری دانست که شعله‌ور شدنش در هر لحظه ممکن است. از هشتم اکتبر گذشته حزب‌الله بیش از ۵ هزار موشک، ازجمله موشک ضدتانک و پهپاد، را به سمت اهدافی در اسرائيل شلیک کرده است. اسرائیل نیز در واکنش به تهاجم حزب‌الله ۴ هزار و ۵۰۰ نقطه در لبنان و سوریه را هدف قرار داده است. در نتیجه این درگیری، ۱۸ سرباز اسرائيلی کشته شده‌اند و ساکنان دو طرف مرز برای فرار از جنگ خانه‌های‌شان را ترک کرده و به نقاط دور از مرز پناه برده‌اند.

با آنکه درگیری حزب‌الله و اسرائيل از اکتبر گذشته آغاز شده است، اما در هفته‌های اخیر به شکل بی‌سابقه‌ای شدت یافته است، و جمهوری اسلامی ایران با صدور بیانیه‌ها و هشدارهایی درمورد خطر گسترش درگیری در منطقه به مداخله لفظی در این بحران اقدام کرده است.

کمال خرازی، وزیر پیشین امورخارجه و مشاور بین‌المللی رهبر جمهوری اسلامی، هشدار داد حمله همه‌جانبه اسرائيل علیه حزب‌الله، خطر آغاز یک جنگ منطقه‌ای را در پی خواهد داشت که در آن تهران و «محور مقاومت» با «تمام امکانات» از حزب‌الله لبنان حمایت خواهند کرد. خرازی افزود: «ایران علاقه‌ای به جنگ ندارد، اما با توجه به احتمال گسترش دامنه جنگ در منطقه، اگر آتش جنگی در خاورماینه شعله‌ور شود که همه کشورها ازجمله ایران درگیر آن شوند، در این صورت ما چاره‌ای جز حمایت از حزب‌الله نداریم.»

نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل هشدار داد که اگر اسرائیل دست به «تجاوز تمام‌عیار نظامی» در لبنان بزند، «یک جنگ کاملا ویرانگر» آغاز خواهد داشت. علی باقری کنی، سرپرست وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی ایران، نیز در دیدار با هاکان فیدان، وزیر امورخارجه ترکیه، درمورد تشدید تنش علیه حزب‌الله به اسرائیل هشدار داد و گفت اگر اسرائیل به لبنان حمله کند با عواقب ناگواری مواجه خواهد شد. او خاطرنشان کرد که حزب‌الله توانایی‌های جدیدی برای مقابله با تهدیدات اسرائیل دارد.

اظهارات اخیر مقام‌های جمهوری اسلامی این پرسش را مطرح می‌کند که با تشدید درگیری میان حزب‌الله و اسرائیل آیا جمهوری اسلامی ایران برای حمایت از حزب‌الله مستقیما با اسرائیل وارد جنگ می‌شود؟ و منطقه مانند رویارویی که در فروردین گذشته، پس از حمله به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در دمشق صورت گرفت، درگیری مستقیم دیگری را شاهد خواهد بود؟

با این حال، از آنجا که جمهوری اسلامی ایران تمایلی به رویارویی مستقیم با اسرائيل ندارد و سعی می‌کند تنش با اسرائيل را در چارچوب قواعد درگیری حفظ کند، بعید به‌ نظر می‌رسد که برای حمایت از حزب‌الله دست به اقدامی بزند که آن را در رویارویی مستقیم با اسرائيل قرار دهد. از سوی دیگر، حزب‌الله هم که نمی‌خواهد در رویارویی با اسرائيل از خط قرمز عبور کند، به‌رغم تشدید تنش، حملاتش را بر اهداف نظامی اسرائيل متمرکز کرده است. اسرائيل نیز برای جلوگیری از هدف قرار دادن غیرنظامیان لبنانی، اهداف و مواضع مرتبط با حزب‌الله را براساس اطلاعات دقیقی که به دست می‌آورد هدف قرار می‌دهد تا جنگ از چارچوب قواعد درگیری خارج نشود.

بنابراین، هر سه طرف می‌خواهند از وقوع یک جنگ منطقه‌ای گسترده اجتناب کنند. اما گسترش میدان نبرد و تهدید جمهوری اسلامی به حمله به اسرائيل از طریق گروه‌های شبه‌نظامی در عراق و سوریه و اجرای راهبرد وحدت میدان‌ها ممکن است به اشتباه محاسباتی منجر شود و خاورمیانه را به سمت یک جنگ منطقه‌ای فراگیر سوق دهد که کنترل آن ناممکن باشد.

بنابراین، انتشار ویدیوهایی از شلیک پهپاد به اسرائيل، تشدید درگیری لفظی و صحبت از در اختیار داشتن سامانه‌های تسلیحاتی پیشرفته، نوعی بازدارندگی برای بهبود موقعیت حزب‌الله در هر گونه مذاکرات احتمالی آینده است.

جمهوری اسلامی ایران نیز به‌مثابه حامی حزب‌الله، از بازدارندگی که قدرت نظامی حزب‌الله را به نمایش می‌گذارد سود می‌برد. با این حال، در صورت وقوع جنگ تمام‌عیار میان اسرائيل و لبنان، نقش جمهوری اسلامی در جنگ ممکن است به ارسال پهپاد، موشک و تدارکات برای حزب‌الله محدود باشد.

البته جمهوری اسلامی، که از حزب‌الله به‌عنوان ابزاری برای اعمال فشار بر اسرائيل استفاده می‌کند، از تشدید درگیری حزب‌الله و اسرائيل سود می‌برد. در سال ۲۰۰۶ هنگامی که بحث درباره پرونده هسته‌ای ایران در شورای امنیت سازمان ملل آغاز شد، جمهوری اسلامی تصمیم گرفت با شعله‌ور کردن جنگ میان حزب‌الله و اسرائيل واشینگتن و جامعه جهانی را تحت فشار قرار دهد.

بنابراین، درگیری کنونی حزب‌الله و اسرائيل ممکن است بخشی از تلاش‌های جمهوری اسلامی برای اعمال فشار به نفع مذاکرات آینده میان تهران و واشینگتن باشد.

برگرفته از ایندیپندنت عربی