اگه بخوام فقط خوندن یک کتاب رو به همه توصیه‌کنم، این کتابه. کتاب خیلی خیلی مهمیه.
یک ویدیو می‌دیدم از محمد یزدی‌زاده‌ی اقتصاددان توی یوتیوب که می‌گفت اگه بخوام فقط خوندن یک کتاب رو به همه توصیه‌کنم، این کتابه. کتاب خیلی خیلی مهمیه.
یک ویدیو می‌دیدم از محمد یزدی‌زاده‌ی اقتصاددان توی یوتیوب که می‌گفت باباش ازش پرسیده «خب پسرم حالا توی دانشگاه چی میخونی شما؟» اینم میگه «اقتصاد». باباش میگه «حالا چی هست این اقتصاد؟» اینم توضیح می‌ده، بعد باباش میگه که «منم که دارم این کارا رو خودم انجام میدم، دیگه این دانشگاه رفتن داره؟» [نقل به مضمون]
واروفاکیس نویسندهی کتاب، توی مقدمه میگه «اقتصاد خیلی مهمتر از آن است که آن را به اقتصاددانها بسپریم.» جملهی پرسشبرانگیزی که خیلی بیشتر در موردش توی فصل آخر کتاب معناش رو برامون توضیح می‌ده. منم میخوام با پیروی از نویسنده حرف آخر رو اول بزنم و بگم دوستان اقتصاددانها «دانشمند» نیستند. منظورم از دانشمند هم در اینجا Scientist ئه؛ و اقتصاد «علم» نیست و اینجا منظورم از علم Science ئه.
اقتصاددانها در بهترین و منصفانهترین حالت مثل فیلسوفها، فلسفه بافی میکنند، یعنی مطرح کردن ایدههایی که «قابل اثبات» نیستند. مثلاً دفاعیات اقتصاددانهای بزرگوارِ فارغالتحصیل شریف از برداشتن ارز ترجیحی. و الان امثال موسی غنینژاد که برای خیلیها پیامبر حساب میشه و صحبتش از «آزادسازی» قیمتها.
اما این موضوع یک ریشهی تاریخی داره. اینکه اصلاً چی شد که پول و اقتصاد به وجود اومدن. خب این برمیگرده به وقتی که بشر یکجا نشین شد و مجبور شد برای از گرسنگی نمردن، استارت کشاورزی رو بزنه. حالا مردم اون موقع یک مقدار از محصول رو استفاده میکردند و یک مقدار هم اضافه میاومد و به‌ش میگن «مازاد». هرکسی هم واسهی خودش سیلو نداشت که این مازاد رو انبار کنه. مردم میرفتن محصول رو به سیلوی عمومی تحویل میدادن و یک رسید میگرفتن که مثلاً آقای ایکس فولانقدر گندم طلب داره. یا یک کارگر وقتی که محصول درو شد، فولان مقدار گندم میگیره. این بدهی و اون رسید، واحد پول و خود پول هستند. پس داستان پول اینه.
حالا این پولها باید ارزش داشته باشند و قابل اعتماد باشند، پس «دولت» متولد میشه که پول رو قابل اعتماد کنه. بعد به هرحال این دولت باید قدرت اعمال کنه و بدون «ارتش» هم که نمی‌شه و این هم ماجرای تولد نیروی نظامی. در همون هزاران سال گذشته هم توزیع مازاد ناعادلانه صورت میگرفته، به هرحال شخصیتهای کشوری و لشکری علاقمند بودند که بیشتر از حقشون از اون مازاد استفاده کنند، اما برای اینکه شورش نشه، احتیاج به «توجیه» داشتند و اینجاست که «ایدئولوژی» یا به زبون سادهتر «مذهب» وارد بازی میشه. حالا داستان «اقتصاد» چیه. بعد از اینکه انقلاب صنعتی اتفاق افتاد، مذهب کنار گذاشته شد و «علم» به عنوان مذهب بلامنازع بر جهان حکومت کرد. اون علاقمندان به زیادهخواهی ابزار توجیه خودشون، یعنی «مذهب» رو از دست دادند. پس دست به ابداع جدیدی زدند و اون مذهب جدید رو به‌ش رنگ ریاضی و مهندسی و فیزیک زدند و «اقتصاد» متولد شد.
اقتصاد «علم» نیست؛ در بهترین حالت مدلهای اقتصادیای که ساخته میشن، با حذف کار، پول و بدهی در جامعه، فقط توی دنیای ریاضیات حل میشن. چرا یک اقتصاددان مثل یک فیزیکدان «دانشمند» نیست؟ چون توی فیزیک، طبیعت، قاضیِ بیطرف تمام پیشبینیهاست، اما اقتصاد هرگز نمیتونه مورد آزمایش تجربی قرار بگیره.
نویسنده خودش اقتصاددانه و به این دلیل اقتصاددان شده که نمیخواسته اقتصاد رو به «متخصصان اقتصاد» بسپاره و میگه «هرچه نظریهها و ریاضیات اقتصاددانها را بیشتر فهمیدم، بیشتر دریافتم که این به اصطلاح متخصصان در دانشگاههای بزرگ ما، بر صفحههای تلویزیون، در بانکها و وزارت اقتصاد از چیزی سردرنمیآورند.» نویسنده معتقده که اقتصاددانها در بهترین حالت، فیلسوفهایی هستند که با تظاهر به دانشمند بودن، مشروعیت طبقهی حاکم جامعهی بازاری رو تامین میکنند. نویسنده میگه اینکه مردم بگن صحبتهای اقتصاددانها کسلکنندهست و کارو بسپاریم دستشون و نظر ندیم، مثل این میمونه که کسانی که توی قرون وسطا زندگی میکردند، سعادت خودشون رو بسپرند به دست متألهین، کاردینالها و مفتشان عقاید، و این واقعاً فکر بدی است.
ماجراهای این کتاب، مثل کتاب «مزرعهی حیوانات» احتمالاً برای هر جامعهای قابل لمس باشه. توی جامعهی ما که هر تفکر به سمت دولت رفاه با برچسب «کمونیست مسلمان» و «بیسواد» داره خفه میشه، داریم تکرار ماجراهایی رو توی آزادسازیها میبینیم که توی سال ۹۸ با عواقبش دیدیم. اقتصاددانها گردنگیر خیلی ضعیفی هم دارند متأسفانه. و جالب اینکه رسانهها دارند با مغز ما کاری میکنند که ما هم علیه منافع خودمون عمل کنیم و باور داشتهباشیم. یک نمونهش توی ترک «برایِ» وقتی شروین میگه «برای این اقتصادِ دستوری» در حالی که اقتصاد دستوری هستش که قیمت بنزین رو ۳هزار تومن نگه داشته و نه ۵۰ هزار تومن. به خاطر اقتصاد دستوریه که قیمت گوشت ۸۰۰ تومنه و نه دو میلیون. و این روزنهی باریک سیر شدن فقرا رو اقتصاد دستوری باز گذاشته.
نویسنده بعد از ورشکستگی دولت یونان، این کتاب رو برای دخترش مینویسه تا براش توضیح بده اقتصاد چیه. تا دیگه از سلاح «اقتصاددان اینو گفته.» برای بستن دهن دخترش استفاده نشه. نویسنده میگه «تو و معاصرانت باید در این مورد نظر بدهید و دلایل خوبی را بیان کنید تا با آن، بر نظر مخالف پیروز شوید.»
هر مشکلی که توی کشور ما وجود داره. اگه انقلاب ۵۷ ارزشها و وعدههاش رو کنار گذاشته، اگه وضع فرهنگ و اقتصاد ما اینه، اگه دیگه آرمانخواهی معنایی نداره، اگه دست نیروهای دفاعی برای دفاع نظامی از ایران در برابر اسرائیل میلرزه، فقط و فقط به خاطر اقتصاد رانتی ماست. اوایل انقلاب و زمان جنگ آدمهای قشر ضعیف، بچههاشون رو فرستادن که برند کشته بشن، اون موقع سیاستهای دولت رفاه اجرا میشدند. بعدش جنگ تموم شد، تعدیلهای اقتصادی شروع شد. حقوقی که به مردم داده شدهبود از آموزش و درمان رایگان تا تامین مواد غذایی کم‌کم ازشون گرفته شد. مردم «گرسنه» شورش کردند و سرکوب و کشته شدند، حالا کسی نیست که بچهش رو بفرسته جنگ و از بقای قدرت کسانی دفاع کنه که خونش رو توی شیشه کردند.
حالا راه حل کتاب، همین دخالت دادن مردم توی اقتصاد و مردمیشدنش به معنای واقعیست. مثل تعاونیها. که البته بسیار سخته و نیاز به مبارزهی مداوم داره. از مردمی شدن اقتصاد توی ایران تا الان خصوصیسازیهای رانتی دراومده که ماجرای هفتتپه یک قلمشه. ولی مردم باید به قدرت برگردند و جمهوریت باید دوباره به نظام برگرده.
«و اگر بخواهی بزرگ که شدی انسانی آزاد بمانی و راه خودت را در این جهان پیدا کنی، ضروری است که نوعی آزادی نایاب اما حیاتی را در خورد بپرورانی: آزادی برآمده از این دانش که اقتصاد چگونه کار میکند و از توان پاسخ به این پرسش میلیارد دلاری که «جلوِ چشمت و در جای دیگر آدمها چه بر سر هم میآورند؟»»
× مطالب کتاب به قدری ساده، روون، جذاب، قابل لمس و تطبیق با دنیای ماست که دوست داشتم، اگرچه با ملاحظهی زیاد، بخشهای مرتبط به جامعهمون رو توی ریویو بیارم، دلیل پراکندگی ریویو همینه.
×× حالا که زمزمههای گرونی بنزین هم شنیده میشه و اینکه قیمت تمام شدهی هر لیتر بنزین برای دولت «۳۰ هزار تومانه»، باید بدونیم که قیمت تمام شدهی تولید هر لیتر بنزین برای کشور «از لحاظ فنی»، حدود ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ تا تک تومنه. وقتی به ۳۰ هزار تومن میرسه که بیایم نفت رو به نرخ «جهانی» حساب کنیم. از خودمون بپرسیم چرا باید این کار رو انجام بدیم؟ مگه ما با دلار حقوق می‌گیریم و مگه نفت سرمایهی ملی نیست؟
××× کتابی که قطعاً بازخوانی میکنمش.
×××× بخونیدش دوستان و به بقیه هم معرفیش کنین....more
زمانی که بعد از قرص خوردن و رژیم سختی که گرفتم، وزنم خیلی کم شد، یه نفر از آدمای دور و برم به‌م گفت «دنیا به آدمای چاق «یه کتاب عالی، با یه عنوان بد.»
زمانی که بعد از قرص خوردن و رژیم سختی که گرفتم، وزنم خیلی کم شد، یه نفر از آدمای دور و برم به‌م گفت «دنیا به آدمای چاق هم نیاز داره.» ولی این حرف مثل این میمونه که بگی «دنیا به بیماران مبتلا به سرطان هم نیاز داره.» این حرف خیلی بیمعنیئه. چون اساسا ربطی به هم ندارند.
چاقی یه بیماریئه. نه این که بخوام بگم «باعث» بیماریهای دیگه میشه و به این دلیل بیماریئه. نه، چاقی یه اختلال هورمونیست که چون درجا ما رو نمیکشه، به چشم بیماری نمیبینیمش. و این «بیماری ندیدن»ش باعث میشه مسئله رو ربط بدیم به ارادهی شخص و اعتماد به نفسش رو لگدمال کنیم. کاری که جامعه و متخصصهای تغذیه انجامش میدن.
این کتاب، دلیل اصلی چاقی رو توضیح می‌ده، از باورهای غلط مثل کمبخور و زیاد ورزش کن و افسانهی کالری پرده برداری می‌کنه، ایرادات رژیمهای مختلف رو میگه و در نهایت راهحل ارائه می‌ده. و تمام این صحبتها علمیست. و شاهکار کتاب اینه که اصلاً خستهکننده نیست.
× خوندنش رو به همه توصیه می‌کنم. ×× این که چی «بخوریم» که لاغر بشیم هم فقط تو قصههاست. ××× کانال یوتیوب دکتر فانگ هم خیلی کمککنندهست....more
” زندگی یه کادوی بامزه‌ست؛ اولش زیادی تحویلش می‌گیریم فکر می‌کنیم زندگی ابدی رو به‌دست‌آوردیم؛ بعد ارزش‌ش رو از دست می‌ده و اون رو مزخرف و کوتاه می‌بی” زندگی یه کادوی بامزه‌ست؛ اولش زیادی تحویلش می‌گیریم فکر می‌کنیم زندگی ابدی رو به‌دست‌آوردیم؛ بعد ارزش‌ش رو از دست می‌ده و اون رو مزخرف و کوتاه میبینیم؛ تقریباً میخواهیم بندازیمش دور! آخرش میفهمیم نه کادو بلکه فقط یه امانته و تلاش می‌کنیم اونطور که شایستهشه باهاش رفتار کنیم. “
یک پسربچه مبتلا به سرطان در بیمارستان بستریست و خودش میدونه که قراره به زودی این دنیا رو ترک کنه. با یکی از پرستاران که خانم مسنیست، جور میشه و اون به‌ش پیشنهاد می‌کنه برای خدا نامه بنویسه و هر روز یه چیزی ازش بخواد. اینکتاب نامههای یک کودک مبتلا به سرطان در روزهای آخر زندگیش به خداست.
توی این نامهها اتفاقات روزمرهش را مینویسد و درواقع تقریباً تمام زندگی یک انسان با طول عمر طبیعی را مرور میکند. و حس می‌کنم واقعاً زندگی همین است؛ همینقدر ساده، همینقدر کوتاه و مهمتر از همه با رنجی بیپایان.
× کتاب به شدت تاثیرگذاریست و برایم به شدت معنادار است. [هشتگ خراشیدن روح و فشردن قلب.]
×× اگرچه همان بهتر که ما میرا هستیم، با این همه مایهی تأسف است که باید بمیریم....more
از طنزهایی که شبه‌ِ‌جدّی نوشته‌می‌شن، حالت کلاسیک-تاریخی دارن ، رگه‌هایی از بدجنسی درون‌شون نهفته و کوتاه هستند خیلی خوشم می‌یاد و کارای امید مهدینژااز طنزهایی که شبه‌ِ‌جدّی نوشته‌می‌شن، حالت کلاسیک-تاریخی دارن ، رگه‌هایی از بدجنسی درون‌شون نهفته و کوتاه هستند خیلی خوشم می‌یاد و کارای امید مهدی‌نژاد اصلِ جنسه.
«اگر کسی در فضای چت، چه یاهو و گوگل باشد چه واتساپ و تلگرام، فارسی چت کند، عمر مفیدش زیاد می‌شود. چت فارسی کلاً برکت است و چت انگلیسی اصولاً چیز خاصی نیست. فینگلیش چت کند، باجناقش زیر ماشین رفته خواهد مُرد. »
+ یه حالت تعبیر خواب توأم با ادبیات طب سنتی داره. :))...more
«بعضی وقت‌ها بهتر است آدم، مثل خود من، قبول کند که در برخی موارد فاقد صلاحیت است، تا اینکه خیال کند خیلی سرش می‌شود.»
داستان در مورد دان تیلمن است، یک«بعضی وقت‌ها بهتر است آدم، مثل خود من، قبول کند که در برخی موارد فاقد صلاحیت است، تا اینکه خیال کند خیلی سرش می‌شود.»
داستان در مورد دان تیلمن است، یک پروفسور در رشتهی ژنتیک که بسیار آدم متفاوت و منظمیست و عاشق می‌شود و تغییر میکند. اما این تمام ماجرا نیست، اغراق نیست اگر بگویم که این کتاب، از لحاظ شخصیت پردازی بهترین کتابیست که خواندهم. کلیت داستانش جدید نیست، امّا جذّاب است و به نوعی غافلگیرکننده، امّا نه خیلی. نمیخواهم در مورد جنبهی عاشقانهی کتاب حرف بزنم، چون برای شخص خودم جذابیت چندانی ندارد، ولی این ذهن منطقی و جذّاب دان و نوع نگاهش به مسئله و تلاش برای حلش و ترکیب تقریباً بینقص این ویژگیها با جنبهی داستانی کتاب مجذوبم کرد. این کتاب از آن دست کتابهاییست که بعد از خواندنش حس می‌کنم با آدم قبل از خواندنش متفاوت هستم.
در بین شخصیتهای ادبی، همهمان لیست موردعلاقهای داریم که میتوانم با قاطعیت بگویم در ۹۰ درصد موارد هولدن کالفیلد در قسمتهای بالایی آن قرار دارد، اما از این لحظه به بعد برای من «دان تیلمن» بالاتر از هولدن قرار میگیرد و همچنان نمیتوانم دست از تحسین سیمسون برای شخصیت پردازی هنرمندانه، دقیق و ملموسش دست بردارم.
یکی از دوستان خانم نویسنده که به تازگی مادر شده‌ست، ازش می‌پرسه چه جوری می‌تونه دخترش ُ یک فمینیست بار بیاره؟ و نویسنده در جوابش ۱۵ توصیه می‌کنه، که اگیکی از دوستان خانم نویسنده که به تازگی مادر شده‌ست، ازش می‌پرسه چه جوری می‌تونه دخترش ُ یک فمینیست بار بیاره؟ و نویسنده در جوابش ۱۵ توصیه می‌کنه، که اگر بدون تعصب خوندهبشه، حداقل ۱۴ تا از توصیهها واقعاً چیزهاییست که «هر» دختری فارغ از هر نژاد و عقیدهای «باید» اونا رو بدونه و بر اساسشون زندگی کنه.
مخاطب این کتاب می‌تونه هر کسی باشه، توصیهها هم مختصر و مفید هستند و همین کتاب ُ خوندنیتر می‌کنه.
با توجه به این که یکی از موضوعات اجتماعی مورد علاقهم «حقوق زنان»ست، به نظرم کتاب واقعاً خوبه و دوستش دارم.
” به او یاد بده که «دوستداشتنی بودن را فراموش کند.» وظیفهی او نیست که خودش را دوستداشتنی کند، بلکه وظیفه دارد خودِ خودش باشد؛ خودی که صادق است و نسبت به مساوات همهی انسانها حساس است. “...more
هر دو صفحه از کتاب به یک دختر جسور اختصاص داره، داستان کوتاه‌ش و نقاشی‌ش که به شدت جذّابه. اسم خیلی از معاصرها رو سرچ کردم و بعضاً عکس‌شون رو به عنوان هر دو صفحه از کتاب به یک دختر جسور اختصاص داره، داستان کوتاه‌ش و نقاشی‌ش که به شدت جذّابه. اسم خیلی از معاصرها رو سرچ کردم و بعضاً عکس‌شون رو به عنوان عکس پروفایل تلگرامم قرار دادم. آهنگ pata pata یِ میریام ماکبا رو دانلود کردم و گوش دادم، هرچند در گروه آهنگهای مورد علاقهی من قرار نمیگیره، ولی یه حس جذّابی داره این واقعی بودن....more
اولین‌بار عکس صف‌کشیدن مردم برای خرید این کتاب را در کانال یک خبرگزاری دیدم و بعد در توییتر. در ماشین بودم که شنیدم امیرخانی دارد در مورد همین عکس مصااولینبار عکس صف‌کشیدن مردم برای خرید این کتاب را در کانال یک خبرگزاری دیدم و بعد در توییتر. در ماشین بودم که شنیدم امیرخانی دارد در مورد همین عکس مصاحبه میکند و از موضوع کتابش میگوید که توسعهی شهریست. با خودم فکر کردم «چه موضوع عجیبیای برای یک رمان!» و به نظرم جذاب نیامد. اما چون تمام کتابهای رضا امیرخانی را خواندهام و دارم ٬ این کتاب را خریدم. باید بگویم خواندن این کتاب تقریباً شگفتزدهام کرد. قلم رضا امیرخانی خیلی پختهتر شده‌ست. به سراغ موضوعی نو رفتهست که بارها از زبان بزرگان مملکت شنیدهام که برایشان دغدغهست. در کنار داستان خواندنی و جذاب کتاب٬ امیرخانی انگار از دید ناظر بیرونی زندگی شهرنشینی و فرهنگ شهروندی در ایران را توصیف میکند و از نوع برخوردمان با محیط زیست و طبیعت انتقاد میکند. او حتی از سیاستمداران و رفتار ریاکارانه و فرهنگ بادمجان-دور-قاب-چینی که بخش جدایی ناپذیر کار دولتی این روزهای کشور است هم نمیگذرد.
ضمناً اینبار نقش اول کتاب یک زن است و امیرخانی از نظر من به شدت خوب شخصیتپردازیش کردهاست.
او در این کتاب گریزی هم میزند به کتاب «نفحات نفت» و مثل همیشه بدون حضور «ارمیا» که نمیشود اصن. :))
+ دوست دارم کتاب را باز هم بخوانم٬ بس که ملموس است....more
« ما بچه‌‌وسطی‌های تاریخیم. از بچگی تلوزیون به خورد ما داده که بالاخره یه روزی میلیونر و هنرپیشه و ستاره‌ی راک می‌شیم. ولی هیچ‌وقت نمی‌شیم؛ و ما تازه « ما بچه‌‌وسطی‌های تاریخیم. از بچگی تلوزیون به خورد ما داده که بالاخره یه روزی میلیونر و هنرپیشه و ستاره‌ی راک می‌شیم. ولی هیچ‌وقت نمی‌شیم؛ و ما تازه داریم اینو میفهمیم. »
باشگاه مشت‌‌زنی کمی پوچ بودن زندگیای که خیلی وقت‌ها حس می‌کنیم ایدهآلست ُ به تصویر میکشه. خیلی واضح و خیلی منزجرکننده. حس می‌کنم اصل موضوع اینه که خیلی خودمون ُ جدی گرفتیم.
کتاب واقعاً جالب و عجیبه. می‌تونه به شدت خواننده رو شوک زده کنه. چیزی که اصلاً انتظارش ُ نداری اتفاق میافته. چیزایی در موردش برام مبهمه٬ برای همین احتمال میدم که بازم بخونمش.
+ همیشه باید کتاب و فیلمی که اینجوری تموم میشه رو از اول خوند و دید....more
حس می‌کنم چیزی که زندگی کردن ُ قابل تحمل می‌کنه٬ اینه که باور داشته باشیم اتفاق‌هایی که می‌افتن و کارهایی که انجام می‌دیم معنا دارن.
اسم کتاب٬ با قسمت حس می‌کنم چیزی که زندگی کردن ُ قابل تحمل می‌کنه٬ اینه که باور داشته باشیم اتفاق‌هایی که می‌افتن و کارهایی که انجام می‌دیم معنا دارن.
اسم کتاب٬ با قسمت اعظمی از کتاب هماهنگ نیست از نظر من. چون حس میکردم کتاب باید یک تراژدی باشه٬ احتمالاً مثل خرمگس. کتاب واقعاً تراژیک هست ولی مارکز اون ُ تراژیک تعریف نمیکنه. یه جوری داستان تعریف میشه که این رفتن و اومدن انسانها٬ جنگها٬ بیماریها و مرگ توی یک چرخهی بیپایان تکرار میشن و واقعاً حس بیهودگی و بیمعنایی به‌م منتقل می‌کنه.
شاید مارکز این کتاب رو برای تغییر نوشتهباشه٬ نمی‌دونم. ولی این کتاب حال و روز خیلی از انسانهای خیلیجاهای دنیاست.
Loading...
