ข้ามไปเนื้อหา

แอโรฟลอต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สำหรับยี่ห้อรองเท้าที่มีชื่อคล้ายคลึงกัน ดูที่ แอโร่ซอฟต์
แอโรฟลอต
IATA ICAO รหัสเรียก
SU AFL AEROFLOT
ก่อตั้ง3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1923 (101 ปี)[1]
เริ่มดำเนินงาน15 กรกฎาคม ค.ศ. 1923 (101 ปี)
ท่าหลักคราสโนยัค–นานาชาติ
มอสโก–เชเรเมเตียโว
ท่ารองเซนต์ปีเตอส์เบิร์ก
สะสมไมล์แอโรฟลอต โบนัส
พันธมิตรการบินสกายทีม (ถูกระงับ)
สกายทีมคาร์โก (ถูกระงับ)
บริษัทลูกสายการบินโพบีลา
รอซิยาห์แอร์ไลน์
ขนาดฝูงบิน168
จุดหมาย104
การซื้อขายMCX: AFLT
สำนักงานใหญ่รัสเซีย มอสโก, ประเทศรัสเซีย
บุคลากรหลักSergei Alexandrovsky (ประธานและซีอีโอ)
เว็บไซต์www.aeroflot.com

แอโรฟลอต (รัสเซีย: Аэрофло́т; อังกฤษ: Aeroflot) เป็นสายการบินประจำชาติและสายการบินที่ใหญ่ที่สุดของประเทศรัสเซีย และอดีตสายการบินแห่งชาติของสหภาพโซเวียต โดยมีฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานนานาชาติเชเรเมเตียโวในมอสโก ให้บริการเที่ยวบินทั้งภายในและภายนอกประเทศ 97 เมือง ใน 48 ประเทศ มีฐานบินหลักอยู่ที่ท่าอากาศยานนานาชาติเชเรเมเตียโว กรุงมอสโก

ประวัติ

[แก้]

แอโรฟลอตเริ่มต้นในปีค.ศ. 1923 ในสหภาพโซเวียต ประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ของแอโรฟลอตถูกเก็บเป็นความลับเมื่อสงครามเย็นเริ่มต้นขึ้น และแอโรฟลอตต้องยกเลิกเที่ยวบินไปสหรัฐอเมริกา

ตลอดช่วงทศวรรษ 1960, 70 และ 80 แอโรฟลอตและสายการบินในกลุ่มประเทศตะวันออกประสบอุบัติเหตุทางอากาศหลายครั้งเนื่องจากเครื่องบินรัสเซียที่เก่าและประสิทธิภาพต่ำ ซึ่งเป็นเพียงชนิดเดียวที่แอโรฟลอตและสายการบินเหล่านั้นสามารถนำมาประจำการได้ อย่างไรก็ตาม แอโรฟลอตเป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในโลกจนถึงช่วงทศวรรษ 1980[2] หลังจากการล่มสลายของสหภาพโซเวียตในปี 1991 แอโรฟลอตเริ่มพัฒนาฝูงบินให้ทันสมัยโดยการสั่งซื้อเครื่องบินตะวันตกเพิ่มเติม เช่น แอร์บัส เอ300 และ โบอิง 767 ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2006 แอโรฟลอตเข้าร่วมเป็นสมาชิกของพันธมิตรสายการบินสกายทีม[3]

จุดหมายปลายทาง

[แก้]
บทความหลัก: จุดหมายปลายทางของแอโรฟลอต

ก่อนเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2022 แอโรฟลอตให้บริการ 146 จุดหมายปลายทางใน 52 ประเทศ[4] แต่ได้ลดลงเหลือเพียง118 จุดหมายหลังจากสงครามรัสเซีย-ยูเครน

พันธมิตรทางการบิน

[แก้]
แอร์บัส เอ330-300 ของแอโรฟลอตในลวดลายสกายทีม

แอโรฟลอตเป็นสมาชิกของสกายทีม[5][6] ลงนามบันทึกความเข้าใจ (MOU) ครั้งแรกเมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม ค.ศ. 2004 และเข้าเป็นสมาชิกเต็มรูปแบบในเดือนเมษายน ค.ศ. 2006[7][8] แม้ว่าแอโรฟลอตจะไม่เป็นไปตามมาตรฐานทั่วไปของพันธมิตรในขณะนั้น แต่สกายทีมมองเห็นศักยภาพในเครือข่ายศูนย์กลางขนาดใหญ่ของสายการบินและตัดสินใจว่าจะชดเชยข้อบกพร่องของสายการบิน[9] บริษัทขนส่งสินค้าของแอโรฟลอต แอโรฟลอต–คาร์โก ซึ่งต่อมาได้รวมเข้ากับบริษัทแม่อีกครั้ง โดยดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของ สกายทีมคาร์โก[10]

ด้วยการเริ่มต้นมาตราการคว่ำบาตรต่อรัสเซียหลังการโจมตียูเครนในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2022 สกายทีมได้ระงับสถานะสมาชิกของแอโรฟลอต

ข้อตกลงการบินร่วม

[แก้]

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 แอโรฟลอตได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินต่างๆ ดังต่อไปนี้:[11]

ฝูงบิน

[แก้]
ฝูงบินของแอโรฟลอต
แอร์บัส เอ320นีโอ ของแอโรฟลอต
แอร์บัส เอ321-200 ของแอโรฟลอต
แอร์บัส เอ350-900 ของแอโรฟลอต
โบอิง 737-800 ของแอโรฟลอต
โบอิง 777-300อีอาร์ ของแอโรฟลอต

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 แอโรฟลอตมีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[12][13]

ฝูงบินของแอโรฟลอต
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
B C E รวม
แอร์บัส เอ320-200 50 — 20 — 120 140 ลำหนึ่งมีลวดลายย้อนยุค 1950s[14]
ลำหนึ่งมีลวดลายสกายทีม
สองลำมีลวดลายซีเอสเคเอ มอสโก [15]
8 150 158
แอร์บัส เอ320นีโอ 6 — 12 — 144 156
แอร์บัส เอ321-200 33 — 28 — 142 170 ลำหนึ่งมีลวดลายแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด[16]
ลำหนึ่งมีลวดลายเฉลิมฉลองครบรอบ 95 ปี[17]
16 167 183
แอร์บัส เอ321นีโอ 3 — 12 — 184 196[18]
แอร์บัส เอ330-300 12 — 28 — 268 296 ลำหนึ่งมีลวดลายสกายทีม [19]
36 265 301
แอร์บัส เอ350-900 7 13[20] 28 24 264 316[21] การส่งมอบถูกระงับตามมาตราการคว่ำบาตรต่อรัสเซีย[22] อากาศยานที่ได้มีการติดตั้งห้องโดยสารและสวมลวดลาบของแอโรฟลอตแล้วจะถูกโอนย้ายไปยังสายการบินอื่นๆ โดยแอร์บัส.[23]
โบอิง 737-800 37 — 20 — 138 158 ลำหนึ่งมีลวดลายสกายทีม

ทั้งหมดจะถูกโอนย้ายไปยังสายการบินโพบีลา[24]

โบอิง 777-300อีอาร์ 2 — 30 48 324 402
28 24 375 427
ยาโกเลฟ เอ็มซี-21-300 — 260[25] 16 — 159 175[26] สั่งซื้อเพิ่มเติม 210 ลำในเดือนกันยายน ค.ศ. 2022.[27] กำหนดส่งมอบในปี 2024[28]
ซุคฮอย ซูเปอร์เจ็ต100-95 — 89 12 — 75 87 สั่งซื้อเพิ่มเติม 86 ลำในเดือนกันยายน ค.ศ. 2022[27]
ตูโปเลฟ ตู-214 — 40 รอประกาศ สั่งซื้อในเดือนกันยายน ค.ศ. 2022[27]
รวม 168 402

แอโรฟลอตมีอายุฝูงบินเฉลี่ย 8.1 ปี

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ [1] เก็บถาวร 2009-01-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Aeroflot official website
  2. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-12-03. สืบค้นเมื่อ 2022-01-05.
  3. ↑ http://sputniknews.com/business/20150609/1023107419.html
  4. ↑ "Vietnam Airlines, Aeroflot to expand cooperation | Aviation Week Network". aviationweek.com.
  5. ↑ https://web.archive.org/web/20140620140051/http://www.themoscowtimes.com/business/article/aeroflot-becomes-10th-airline-to-join-skyteam/205560.html
  6. ↑ https://web.archive.org/web/20121014005440/http://www.kommersant.com/p-11187/r_500/Aeroflot_top
  7. ↑ https://web.archive.org/web/20100106065928/http://skyteam.com/news/headlines/20040524.html
  8. ↑ https://web.archive.org/web/20140811120333/http://www.bizjournals.com/atlanta/stories/2004/05/24/daily3.html
  9. ↑ "Aeroflot eyes Sky Team membership". BBC News. 29 January 2004. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 28 June 2012.
  10. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-04-09. สืบค้นเมื่อ 2022-01-05.
  11. ↑ "Codeshare flights, 2020". Aeroflot (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-03-31. สืบค้นเมื่อ 2023-03-29.
  12. ↑ "Aircraft Fleet". Aeroflot (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-10-09. สืบค้นเมื่อ 2023-03-29.
  13. ↑ "Aeroflot - Russian Airlines Fleet Details and History". www.planespotters.net.
  14. ↑ Drum, Bruce (31 May 2013). "Aeroflot puts its Airbus A320 1956 retrojet into revenue service". World Airline News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-09-18. สืบค้นเมื่อ 19 August 2016.
  15. ↑ "A320 with CSKA Moscow livery joins Aeroflot fleet". 26 July 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-05-16. สืบค้นเมื่อ 2022-01-05.
  16. ↑ "Aeroflot unveils Manchester United livery on new Airbus A321". 23 December 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-05-16. สืบค้นเมื่อ 2022-01-05.
  17. ↑ "ФОТО: A321 "Аэрофлота" к 95-летию авиакомпании получил специальную ливрею". ato.ru. 3 May 2018.
  18. ↑ Liu, Jim (18 February 2020). "Aeroflot schedules A321neo Dubai al Maktoum service in Oct 2020". routesonline.com.
  19. ↑ "SkyTeam livery fact sheet" (PDF). SkyTeam. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 6 August 2016.
  20. ↑ airbus.com - O&D May 2022 retrieved 2 July 2022
  21. ↑ Liu, Jim (19 June 2019). "Aeroflot outlines A350 long-haul service in S20". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 19 June 2019.
  22. ↑ Hepher, Tim (12 April 2022). "Analysis: Pandemic jet deals in spotlight as Airbus axes Russia delivery". Reuters. สืบค้นเมื่อ 22 June 2022.
  23. ↑ "Turkish Airlines nimmt Aeroflot-A350". aero.de (ภาษาเยอรมัน). 2022-05-19. สืบค้นเมื่อ 2022-05-19.
  24. ↑ "Aeroflot Group's new strategy gains traction". Russian Aviation Insider. 31 May 2021.
  25. ↑ "Aeroflot to sign firm order with Rostec for 50 of the latest Russian-built MC-21 aircraft". Aeroflot (Press release). 1 February 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-05-01. สืบค้นเมื่อ 2022-01-05.
  26. ↑ ""Аэрофлот" получит первые МС-21 в конце 2018 года". ТАСС. สืบค้นเมื่อ 11 June 2016.
  27. ↑ 27.0 27.1 27.2 "News Aeroflot orders 210 MC-21-300s, 89 SSJs, 40 Tu-214s". Ch-Aviation. 7 September 2022.
  28. ↑ "Aeroflot Orders 339 Russian-Built Planes". Onemileatatime.com. 7 September 2022.


แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ แอโรฟลอต
Stub icon

บทความบริษัท ห้างหุ้นส่วน หรือองค์กรนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แอโรฟลอต&oldid=12021443"