เมี่ยงคำ
หน้าตา
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
มื้อ | อาหารว่าง | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
อุณหภูมิเสิร์ฟ | อุณหภูมิห้อง | ||||||
ส่วนผสมหลัก | มะพร้าวคั่ว, กุ้งแห้ง, ขิง, ถั่วลิสงคั่ว, หอมแดง, มะนาว, พริกขี้หนู, น้ำตาลปี๊บ, น้ำปลา, กะปิ, ใบทองหลาง, ใบชะพลู | ||||||
319 กิโลแคลอรี (1336 กิโลจูล)[1] | |||||||
| |||||||
เมี่ยงคำ เป็นอาหารว่างชนิดหนึ่งที่มีคุณค่าทางสมุนไพรสูงเพราะมีคุณสมบัติในการบำรุงรักษาธาตุทั้งสี่ เพื่อให้สมดุลกัน
- น้ำอ้อย มะพร้าว ถั่วลิสงหรือมะม่วงหิมพานต์ และกุ้งแห้ง ใช้บำรุงรักษาธาตุดิน
- มะนาวและใบชะพลู ใช้บำรุงรักษาธาตุน้ำ
- หอมและพริก ใช้บำรุงรักษาธาตุลม
- เปลือกของมะนาวและขิงสด บำรุงรักษาธาตุไฟ
วิธีการจัดรับประทานให้จัดใบชะพลูหรือใบทองหลางใส่จานวางเครื่องปรุงอย่างละน้อยลงบนใบชะพลูหรือใบทองหลางที่จัดเรียงไว้ ตักน้ำเมี่ยงหยอดห่อเป็นคำ ๆ รับประทาน
ใน พ.ศ. 2557 กรมส่งเสริมวัฒนธรรม (สวธ.) ในสังกัดกระทรวงวัฒนธรรม ได้ขึ้นทะเบียนเมี่ยงคำให้เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ ในสาขาความรู้และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับธรรมชาติและจักรวาล เพื่อป้องกันมิให้สูญหาย พร้อมกับมรดกทางวัฒนธรรมอย่างอื่น[2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ศศพินทุ์ ดิษนิล (1 สิงหาคม 2549). "เมี่ยงคำ". หมอชาวบ้าน. สืบค้นเมื่อ 23 มกราคม 2566.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help) - ↑ "ประกาศ! ข้าวต้มมัด-เมี่ยงคำ เป็นมรดกเสี่ยงสูญหายของชาติ". เอ็มไทยดอตคอม. 11 September 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-10-26. สืบค้นเมื่อ 13 September 2014.