Pređi na sadržaj

Luger (pištolj)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Parabelum M08 (1908)
Poprečni presek poluautomatskog pištolja Parabelum M08 (Luger).
Vrstapoluautomatski pištolj
Poreklo Nemačko carstvo
Upotreba
Upotreba u Nemačko carstvo
 Treći Rajh
Bojno delovanjePrvi svetski rat
Drugi svetski rat
Proizvodnja
ProizvođačDeutsche Waffen und Munitionsfabrik (DWM), Berlin (1908-1918)
Mauzer (1919-1943)[1]
Specifikacije
Masa0,89[2] kg
Dužina222[3] mm
Dužina cevi102[3] mm
Kalibar9[2] mm
Vrsta operacijekratko trzanje cevi
Način dejstvapoluautomatski
Brzina zrna330[2]-351[3] m/s
Magacin8[2] metaka

Parabelum M08[a], poznatiji kao Luger (nem. Parabellum-Pistole, Luger P08), nemački poluautomatski pištolj sa početka 20. veka. Masovno je korišćen kao službeno oru̟žje nemačke vojske u Prvom i Drugom svetskom ratu.

Karakteristike

[uredi | uredi izvor]
Šematski prikaz trzanja zatvarača kod Lugera tokom poluautomatskog ciklusa.
Luger nemačke ratne mornarice.

Nemački poluautomatski pištolj Parabelum M08 konstruisan je 1908. godine. Radio je na principu kratkog trzanja cevi. Ukupne mase oko 890 g i kalibra 9 mm, punio se okvirom sa 8 metaka. Početna brzina metka iznosila je oko 330 m/s.[2]

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Pištolj Luger - zapravo usavršena verzija starijeg pištolja Borhart M1893 koju je konstruisao Georg Luger, pojavio se krajem 19. veka. Nešto usavršena verzija, Luger Parabelum M1908 (P08), ušla je u proizvodnju 1908. i odmah je usvojena od nemačke vojske, koja je tražila službeni poluautomatski pištolj kako bi zamenila dotadašnje revolvere. Mnoge manje države sledile su primer Nemačke i kupile veliki broj ovih pištolja za svoje vojske, koji su tako postali poznati širom sveta. Nakon Prvog svetskog rata proizvodnju je preuzeo Mauzer. Nemačka vojska je 1938. usvojila Valter P38, ali je Luger ostao u proizvodnji sve do 1943.[1]

Napomene

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Kod vatrenog oružja, broj modela označava godinu patentiranja ili početka proizvodnje. M08 je skraćeni oblik od M1908.

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b Mjat 1981, str. 132.
  2. ^ a b v g d Antić 1973, str. 696.
  3. ^ a b v Mjat 1981, str. 130.

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Antić, Radivoje (1973). „Pištolj”. Ur.: Nikola, Gažević. Vojna enciklopedija. 6 (2 izd.). Beograd: Vojnoizdavački zavod. 
  • Myatt, Major Frederick (1981). An Ilustrated Guide to Pistols and Revolvers [Ilustrovani vodič za pištolje i revolvere]. London: Salamander Books Limited. ISBN 0861010973. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]