Przejdź do zawartości

rzeźbiarka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rzeźbiarka (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ʒɛʑˈbʲjarka], AS[žeźbʹi ̯arka], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szt. artystka, która wykonuje rzeźby
(1.2) pot. gw. rzeźbiarstwo[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rzeźba ż, rzeźbiarstwo n, rzeźbienie n
forma męska rzeźbiarz m
czas. rzeźbić ndk., wyrzeźbić dk.
przym. rzeźbiarski
przysł. rzeźbiarsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: rzeźbiarz
źródła:
  1. Anna Kostecka-Sadowa, Wybrane tendencje słowotwórcze w polszczyźnie południowokresowej na przykładzie Mościsk i okolic (uwagi o zjawiskach słowotwórczych w języku Polaków południowokresowych), „Socjolingwistyka” XXVII, 2013, s. 156.