inochód

inochód (język polski)

inochód (1.1) konia

wymowa:

IPA: [ĩˈnɔxut], AS: [ĩnoχut], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zool. sposób poruszania się niektórych zwierząt czworonożnych (kopytnych i psowatych), polegający na stawianiu jednocześnie raz obu kończyn prawych, raz lewych; zob. też inochód w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	inochód
dopełniacz	inochodu
celownik	inochodowi
biernik	inochód
narzędnik	inochodem
miejscownik	inochodzie
wołacz	inochodzie

przykłady:

(1.1) Kuc islandzki porusza się inochodem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) poruszać się inochodem

synonimy:

(1.1) skrocz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. inochodziec m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: stęp • kłus • galop • cwał • inochód

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) amble, ambling gait
• bułgarski: (1.1) раван m
• francuski: (1.1) amble m
• hiszpański: (1.1) ambladura ż, paso de ambladura m
• nowogrecki: (1.1) πλαγιοδιποδισμός m, πλαγιοτροχασμός m
• włoski: (1.1) ambio m

źródła: