cug
Wygląd
cug (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. ciąg (alkoholowy, narkotyczny)
- (1.2) reg. pot. ciąg, przepływ powietrza w wentylatorze, piecu
- (1.3) przest. zaprzęg kilku koni
- (1.4) przest. para koni cugowych
- (1.5) gw. (Górny Śląsk) kolej. pociąg[1]
- (1.6) daw. gw. więz. ucieczka[2]
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cug cugi dopełniacz cugu cugów celownik cugowi cugom biernik cug cugi narzędnik cugiem cugami miejscownik cugu cugach wołacz cugu cugi
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) cug alkoholowy / narkotyczny • iść / pójść / wpaść w cug • być w cugu
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) uważane również za reg. łódz.[3]
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przeciąg
- (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pociąg
- źródła:
- ↑ Ludwik Łakomy, Obrazki z powstań górnośląskich, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1934, s. 47.
- ↑ Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297.
- ↑ 3,0 3,1 Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 186-187.
cug (język wilamowski)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- cuk
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) personcug → pociąg osobowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Transport
- źródła:
- ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 301.
- ↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1, s. 58.