Przejdź do zawartości

Zug

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: zugZuugzúg
Zug (1.1)
kanton Zug (1.2)
jezioro Zug (1.2)
wymowa:
(spolszczona) ‹Cug›, IPA[ʦ̑uk], AS[cuk], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto w środkowej Szwajcarii, nad jeziorem Zug (1.3), na północny wschód od Lucerny; zob. też Zug (miasto) w Wikipedii
(1.2) geogr. adm. kanton w środkowej Szwajcarii ze stolicą w Zug (1.1); zob. też Zug (kanton) w Wikipedii
(1.3) geogr. jezioro w Szwajcarii; zob. też Zug (jezioro) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Zugu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Zugu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Zugu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Zugu • mieszkaniec / mieszkanka Zugu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Zugu • pochodzić z Zugu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Zugu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zugski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) Zug
  • białoruski: (1.1) Цуг
  • czeski: (1.1) Zug
  • francuski: (1.1) Zoug
  • hiszpański: (1.1) Zug
  • kataloński: (1.1) Zug
  • litewski: (1.1) Cugas
  • niemiecki: (1.1) Zug
  • rosyjski: (1.1) Цуг
  • słowacki: (1.1) Zug
  • słoweński: (1.1) Zug
  • ukraiński: (1.1) Цуг
  • włoski: (1.1) Zugo
źródła:
ein Zug (1.1)
Zug (2.2)
wymowa:
IPA/tsuːk/ ?/i wymowa bawarska?/i lm /ˈtsyːgə/
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kolej. pociąg
(1.2) pociągnięcie
(1.3) pochód, orszak
(1.4) wyprawa
(1.5) przeciąg
(1.6) rys

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(2.1) geogr. Zug (miasto)
(2.2) geogr. adm. Zug (kanton)
odmiana:
(1.1-6)[1]
(2.1)
przykłady:
(1.1) Wenn geht der Zug?Kiedy odchodzi pociąg?[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) ZugfahrtZugführerZugmaschineZugpersonalZugverbindungZugverspätung
(2.2) Kanton Zug
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ziehen n, Zuger m, Zugerin ż
czas. ziehen
przym. zugerisch, Zuger, zugig
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla pol. cug[4]
uwagi:
(1.1) zobacz też: ZugAbendzugD-ZugEilzugExpresszugFernzugGüterzugHochgeschwindigkeitszugNachtzugNahverkerhrszugPersonenzugPostzugReisezugSchnellzugSonderzug
(2.2) zobacz też: AargauAppenzell AusserrhodenAppenzell InnerrhodenBasel-LandschaftBasel-StadtBernFreiburgGenfGlarusGraubündenJuraLuzernNeuenburgNidwaldenObwaldenSchaffhausenSchwyzSolothurnSt. GallenTessinThurgauUriWaadtWallisZugZürich
źródła:
  1. Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
  2. Wikibooks.pl, Użycie rodzajnika przy nazwach państw, miast i innych nazwach własnych
  3. Jerzy Jóźwicki, Słownik minimum niemiecko-polski i polsko-niemiecki, Warszawa 1967, str. 289.
  4. Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 186-187.