rzeźbiarka

rzeźbiarka (język polski)

wymowa:

IPA: [ʒɛʑˈbʲjarka], AS: [žeźbʹi ̯arka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szt. artystka, która wykonuje rzeźby

(1.2) pot. gw. rzeźbiarstwo

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rzeźbiarka	rzeźbiarki
dopełniacz	rzeźbiarki	rzeźbiarek
celownik	rzeźbiarce	rzeźbiarkom
biernik	rzeźbiarkę	rzeźbiarki
narzędnik	rzeźbiarką	rzeźbiarkami
miejscownik	rzeźbiarce	rzeźbiarkach
wołacz	rzeźbiarko	rzeźbiarki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzeźba ż, rzeźbiarstwo n, rzeźbienie n

forma męska rzeźbiarz m

czas. rzeźbić ndk., wyrzeźbić dk.

przym. rzeźbiarski

przysł. rzeźbiarsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: rzeźbiarz

• bułgarski: (1.1) ваятелка ż
• czeski: (1.1) sochařka ż
• hiszpański: (1.1) escultora ż
• litewski: (1.1) skulptorė ż
• nowogrecki: (1.1) γλύπτρια ż

źródła: