pojazd

pojazd (język polski)

różne pojazdy (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈpɔjast], AS: [poi ̯ast], zjawiska fonetyczne: wygł.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) maszyna mogąca przemieszczać się sama lub z pomocą zwierząt pociągowych

(1.2) samochód, maszyna transportu

(1.3) slang. obraza, uchybienie godności osobistej

(1.4) st.pol. jazda

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pojazd	pojazdy
dopełniacz	pojazdu	pojazdów
celownik	pojazdowi	pojazdom
biernik	pojazd	pojazdy
narzędnik	pojazdem	pojazdami
miejscownik	pojeździe	pojazdach
wołacz	pojeździe	pojazdy

przykłady:

(1.1) W Polsce obowiązuje ruch prawostronny, to znaczy, że kierujący pojazdami powinni jeździć możliwie blisko prawej strony jezdni.

(1.2) Ulicą przejechało kilka pojazdów rządowych.

(1.3) (…) moim zdaniem na zwykłą obrazę można przymknąć oko, ale pojazd po rodzinie (starych) jest przesadą.

składnia:

kolokacje:

(1) szybki / wolny / duży / … pojazd • pojazd uprzywilejowany

(1.2) pojazd dwukołowy / trójkołowy / czterokołowy / wielokołowy / gąsienicowy • pojazd dwuśladowy • pojazd jednośladowy • pojazd kosmiczny

(1.3) pojazd po starej/rodzinie

synonimy:

(1.2) samochód, auto

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jazda ż

czas. jeździć, pojeździć

przym. pojazdowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1) pol. jazda

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1-2) vehicle
• arabski: (1.1) مركبة ż, عربة ż
• baskijski: (1.1) ibilgailu; (1.2) auto, automobil
• chiński standardowy: (1.1-2) 车 (chē)
• duński: (1.1-2) køretøj n
• esperanto: (1.1) veturilo
• fiński: (1.1) kulkuneuvo; (1.2) ajonuvo
• francuski: (1.1) véhicule m; (1.1-2) voiture ż
• hiszpański: (1.1) vehículo m, carro m, nave ż; (1.2) vehículo m de motor
• japoński: (1.2) 車 (kuruma)
• łaciński: (1.1-2) vehiculus m
• niemiecki: (1.1-2) Fahrzeug n
• nowogrecki: (1.1) όχημα n; (1.1-2) αμάξι n
• szwedzki: (1.1) åkdon n, fordon n; (1.1-2) vagn w

źródła: