Przejdź do zawartości

Witalij Worotnikow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witalij Worotnikow
Виталий Воротников
Pełne imię i nazwisko

Witalij Iwanowicz Worotnikow

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1926
Woroneż

Data i miejsce śmierci

20 lutego 2012
Moskwa

Premier Rosyjskiej FSRR
Okres

od 1983
do 1988

Przynależność polityczna

KPZR

Poprzednik

Michaił Sołomiencew

Następca

Aleksandr Własow

Przewodniczący Rady Najwyższej Rosyjskiej FSRR
Okres

od 3 października 1988
do 29 maja 1990

Poprzednik

Władimir Orłow

Następca

Borys Jelcyn

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Honoru Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order „Znak Honoru”

Witalij Iwanowicz Worotnikow (ros. Виталий Иванович Воротников; ur. 20 stycznia 1926 w Woroneżu, zm. 20 lutego 2012 w Moskwie[1]) – radziecki polityk i działacz KPZR, deputowany do Rady Najwyższej ZSRR.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1979 był wicepremierem Rosyjskiej FSRR. Od 1983 do 1988 był premierem Rosyjskiej FSRR, następnie od 3 października 1988 do 29 maja 1990 był przewodniczącym Rady Najwyższej Rosyjskiej FSRR.

W latach 1979–1982 był ambasadorem ZSRR na Kubie.

Od 1947 należał do WKP(b), a od 1952 – do KPZR. Od 1971 był członkiem KPZR. W latach 1971–1975 był I sekretarzem Komitetu Obwodowego KPZR w Woroneżu. Od 1982 do 1983 był I sekretarzem Krasnodarskiego Komitetu Krajowego KPZR. W 1983 został zastępcą członka Biura Politycznego KC KPZR, a w grudniu 1983 został członkiem Biura Politycznego KC KPZR. W 1990 przeszedł na emeryturę[2].

Został odznaczony m.in. Medalem „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (17 stycznia 1986), Orderem Honoru (2001), czterokrotnie Orderem Lenina (1971, 1973, 1982 i 1986), Orderem Rewolucji Październikowej (19 stycznia 1976), trzykrotnie Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy, Orderem Wojny Ojczyźnianej I klasy (11 marca 1985), Orderem „Znak Honoru”, medalami ZSRR i odznaczeniami zagranicznymi.

Pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim w Moskwie[3].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]