Przejdź do zawartości

Wiaczesław Fietisow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiaczesław Fietisow
Вячеслав Фетисов
Ilustracja
Wiaczesław Fietisow (2015)
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1958
Moskwa

Obywatelstwo

Rosja

Wzrost

185 cm

Pozycja

obrońca

Uchwyt

lewy

Draft

NHL 1978, numer: 201 (12 runda)
Montreal Canadiens

Draft

NHL 1983, numer: 145 (8 runda)
New Jersey Devils

podpis
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Sarajewo 1984 hokej na lodzie
złoto Calgary 1988 hokej na lodzie
srebro Lake Placid 1980 hokej na lodzie
Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Honoru Order Przyjaźni Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Order „Znak Honoru” Srebrny Order Olimpijski Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Wiaczesław Aleksandrowicz Fietisow (ros. Вячеслав Александрович Фетисов; ur. 20 kwietnia 1958 w Moskwie) – rosyjski hokeista, reprezentant ZSRR, trener i działacz hokejowy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1989 rozpoczął karierę zawodową. W latach 1977–1989 był zawodnikiem CSKA Moskwa.

W barwach ZSRR uczestniczył w turniejach mistrzostw Europy juniorów do lat 19 edycji 1975, 1976, mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 1976, 1977, 1978, seniorskich mistrzostw świata edycji 1977, 1978, 1981, 1982, 1983, 1985, 1986, 1987, 1989, 1990, 1991, zimowych igrzysk olimpijskich 1980 (brał udział w meczu nazwanym Cud na lodzie), 1984, 1988, Canada Cup edycji 1982, 1988. W barwach Rosji brał udział w turnieju Pucharu Świata 1996.

W latach 1989–1995 grał w New Jersey Devils, a od 1995 do 1998 w Detroit Red Wings, dwukrotnie (w 1997 i 1998) zdobywając Puchar Stanleya.

Razem z nim w jednej piątce meczowej grał obrońca Aleksiej Kasatonow i trzej napastnicy: Władimir Krutow, Igor Łarionow i Siergiej Makarow – byli zwani „Zielona Jednostka” (od zielonych koszulek noszonych przez nich podczas treningów)[1][2].

11 czerwca 1985 odniósł obrażenia żeber w wypadku drogowym, w którym poniósł śmierć jego 18-letni brat Anatolij (ur. 1967), także hokeista[3][4]

10 grudnia 2009 roku w trakcie sezonu KHL (2009/2010) zrealizował powrót do hokeja i w wieku 51 lat rozegrał jeden mecz w barwach CSKA[5].

W sezonie KHL (2011/2012) przewodził drużynie Rosjan w legend hokeja podczas weekendu Meczu Gwiazd KHL (drużynę Łotyszy prowadził Helmuts Balderis). W tym samym czasie postanowił zrezygnować z piastowania wszystkich funkcji publicznych w hokeju na lodzie[6].

Od kwietnia 2012 jest prezesem amatorskiego związku hokeja na lodzie w Rosji.

Od 2008 jest członkiem rosyjskiego Zgromadzenia Federalnego reprezentującego Kraj Nadmorski.

Ponadto w ramach amatorskich rozgrywek hokejowych, powołanych przez prezydenta Władimira Putina i weteranów radzieckiego i rosyjskiego hokeja pod nazwą Nocna Hokejowa Liga działa jako przewodniczący[7].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Wiaczesław Fietisow podczas spotkania z Właimirem Putinem (2002)
Wiaczesław Fietisow w czasie pokazowego meczu All-Star Legends 2008 w Toronto
Reprezentacyjne
Klubowe
Indywidualne
Rekord
  • Najbardziej utytułowany zawodnik w historii Pucharu Europy: 13 tytułów
Wyróżnienia
Odznaczenia
Trenerskie
  • złoto Puchar Stanleya: 2000 (jako asystent trenera)
  • Brązowy medal Igrzysk Olimpijskich: 2002 (jako trener i menadżer generalny)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hauptteil Teammates (ang.).
  2. Vladimir Krutov, Russian hockey legend, dead at 52 [dostęp 2012-06-02] (ang.).
  3. Sport. Krótko. „Nowiny”, s. 2, nr 142 z 20 czerwca 1985. 
  4. Anatoli Fetisov – Eliteprospects.com [online], www.eliteprospects.com [dostęp 2017-11-27].
  5. Фетисов заявлен за ЦСКА [dostęp 2009-12-10] (ros.).
  6. Fetisov odstúpil zo všetkých funkcií v ruskom hokeji. hokej.sk. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. [dostęp 2012-01-23] (słow.).
  7. Руководство (ros.).
  8. Championnat d’Europe 1976 des moins de 19 ans (fr.).
  9. Championnat du monde 1977 des moins de 20 ans (fr.).
  10. Championnat du monde 1978 des moins de 20 ans (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]