Przejdź do zawartości

Vasja Bajc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vasja Bajc
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1962
Lublana

Wzrost

193 cm

Reprezentacja

 Jugosławia

Dorobek medalowy
Uniwersjada
brąz Szczyrbskie Jezioro 1987 drużynowo

Vasja Bajc (ur. 19 stycznia 1962 w Lublanie) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant Jugosławii, olimpijczyk, trener.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Vasja Bajc w latach 1979–1985 oraz w 1988 roku brał udział w m.in.: konkursach Pucharu Świata (najwyżej sklasyfikowany w 21 marca 1980 roku w Planicy – 5. miejsce oraz 14 stycznia 1984 roku w Harrachovie – 9. miejsce), na igrzyskach olimpijskich 1984 w Sarajewie (17. miejsce na skoczni K-90 oraz 15. miejsce na skoczni K-112), a także zdobył brązowy w konkursie drużynowym podczas zimowej uniwersjady 1987 w Szczyrbskim Jeziorze.

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
1984 Sarajewo 17. miejsce (K-90), 15. miejsce (K-112)

Starty V. Bajca na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
17. 12 lutego 1984 Sarajewo Igman K-90 indywid. 83,0 m 82,0 m 215,2 pkt 25,2 pkt Jens Weißflog
15. 18 lutego 1984 Sarajewo Igman K-112 indywid. 103,5 m 94,0 m 181,4 pkt 47,8 pkt Matti Nykänen

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
1982 Norwegia Oslo 42. miejsce (K-85)
1985 Austria Seefeld 47. miejsce (K-109), 45. miejsce (K-90)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
1982 Norwegia Oslo 13. miejsce
1984 Szwajcaria Engelberg 5. miejsce
1985 Austria Seefeld 9. miejsce

Starty V. Bajca na mistrzostwach świata – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
42. 21 lutego 1982 Norwegia Oslo Midtstubakken K-85 indywid. 72,0 m 73,0 m 200,7 pkt 41,6 pkt Armin Kogler
13. 26 lutego 1982 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-105 druż.[1] 80,5 m 83,0 m 557,2 pkt (169,4 pkt) 161,3 pkt  Norwegia
5. 26 lutego 1984 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-120 druż.[2] 104,0 m 97,5 m 516,6 pkt (154,6 pkt) 97,7 pkt  Finlandia
47. 20 stycznia 1985 Austria Innsbruck Bergisel K-85 indywid. 89,0 m 90,0 m 153,9 pkt 64,3 pkt Per Bergerud
9. 22 stycznia 1985 Austria Innsbruck Bergisel K-109 druż.[3] 86,0 m 89,0 m 471,0 pkt (147,3 pkt) 112,0 pkt  Finlandia
45. 26 stycznia 1985 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-90 indywid. 78,0 m 78,0 m 170,1 pkt 55,2 pkt Jens Weißflog

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1979/1980 64.
1980/1981 nieklasyfikowany
1981/1982 nieklasyfikowany
1982/1983 nieklasyfikowany
1983/1984 59.
1984/1985 nieklasyfikowany
1987/1988 nieklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 1979/1980
Cortina d’Ampezzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Thunder Bay Thunder Bay Zakopane Zakopane Saint-Nizier Saint-Nizier Sankt Moritz Gstaad Engelberg Vikersund Lahti Lahti Falun Oslo Planica Planica Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Punkty
46 57 58 84 5 11
Sezon 1981/1982
Cortina d’Ampezzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Thunder Bay Thunder Bay Sankt Moritz Engelberg Oslo Oslo Lahti Lahti Tauplitz Tauplitz Tauplitz Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Planica Planica Punkty
83 59 55 49 0
Sezon 1982/1983
Cortina d’Ampezzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Harrachov Lake Placid Lake Placid Thunder Bay Thunder Bay Sankt Moritz Gstaad Engelberg Vikersund Vikersund Vikersund Falun Falun Lahti Lahti Baerum Oslo Planica Planica Punkty
63 72 0
Sezon 1983/1984
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Cortina d’Ampezzo Harrachov Liberec Sapporo Sapporo Sarajewo Sarajewo Lahti Lahti Falun Lillehammer Oslo Oberstdorf Oberstdorf Planica Planica Punkty
35 46 65 49 9 8
Sezon 1984/1985
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Cortina d’Ampezzo Sapporo Sapporo Sankt Moritz Engelberg Harrachov Lahti Lahti Örnsköldsvik Falun Oslo Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Punkty
39 31 21 37 0
Sezon 1987/1988
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Gallio Sankt Moritz Gstaad Engelberg Lahti Lahti Meldal Oslo Planica Planica Punkty
74 52 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

– zawodnik nie wystartował (lub nie zakwalifikował się)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1979/1980 63.
1981/1982 65.
1982/1983 86.
1983/1984 42.
1984/1985 20.
1987/1988 107.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Vasja Bajc po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W latach 1990–1994 prowadził reprezentację Hiszpanii. Następnie w latach 1994–2002 współpracował z reprezentacją Japonii, gdzie był m.in.: indywidualnym trenerem Kazuyoskiego Funakiego, który pod wodzą Bajca odnosił największe sukcesy w swojej karierze: mistrzostwo (na dużej skoczni) i wicemistrzostwo olimpijskie 1998 (na normalnej skoczni), wygrana w Turnieju Czterech Skoczni 1997/1998, mistrzostwo świata w lotach 1998 oraz 2. miejsce (1997) i 3. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (1998).

Sukcesy Kazuyoshiego Funakiego pod wodzą Bajca w latach 1994–2002 (chronologicznie)

Medal Zawodnik Zawody Rok
Kazuyoshi Funaki Turniej Czterech Skoczni 1995
Kazuyoshi Funaki Puchar Świata 1997
Kazuyoshi Funaki Puchar Świata w lotach 1997
Kazuyoshi Funaki Turniej Czterech Skoczni 1998
Kazuyoshi Funaki Igrzyska olimpijskie 1998
Kazuyoshi Funaki Igrzyska olimpijskie 1998
Kazuyoshi Funaki Mistrzostwa świata w lotach 1998
Kazuyoshi Funaki Puchar Świata 1998
Kazuyoshi Funaki Puchar Świata w lotach 1998
Kazuyoshi Funaki Mistrzostwa świata 1999

Następnie w latach 2002–2003 prowadził reprezentację Holandii, a w latach 2003–2004 reprezentację Szwecji. W 2004 roku został trenerem reprezentacji Czech, w której przyczynił się do rozwoju kariery Jakuba Jandy: wygrana w Turnieju Czterech Skoczni 2005/2006, zdobycie Pucharu Świata 2005/2006 oraz wicemistrzostwo (na normalnej skoczni) oraz brązowy medal (na dużej skoczni) mistrzostw świata 2005 w niemieckim Oberstdorfie.

W kwietniu 2006 roku po konflikcie z Czeskim Związkiem Narciarskim odszedł z reprezentacji Czech (powodem odejścia ze stanowiska miała być niekorzystna, niesprzyjająca pracy atmosfera wokół drużyny). Jak sam mówił: "Robimy wszystko co w naszej mocy, każdy daje z siebie maksimum, ale presja jest coraz większa. A zamiast nas wspierać, niektórzy tylko rzucają kłody pod nogi".

Sukcesy podopiecznych Bajca w Czechach w latach 2004–2006 (chronologicznie)

Medal Zawodnik Zawody Rok
Jakub Janda Mistrzostwa świata 2005
Jakub Janda Mistrzostwa świata 2005
Jakub Janda Turniej Czterech Skoczni 2006
Jakub Janda Puchar Świata 2006

12 kwietnia 2006 roku został trenerem reprezentacji Słowenii, z którą pracował krótko, gdyż 25 stycznia 2007 roku, po przypadkowym zwycięstwie 20 stycznia 2007 roku w konkursie Pucharu Świata Roka Urbanca w Zakopanem został zwolniony i został zastąpiony przez słynnego fińskiego skoczka narciarskiegoAri-Pekkę Nikkolę[4].

Następnie w latach 2007–2014 był trenerem reprezentacji Turcji, w latach 2014–2017 prowadził reprezentację Stanów Zjednoczonych kobiet, a od 5 grudnia 2017 do maja 2021 roku pełnił funkcję trenera reprezentacji Węgier[5].

Od maja 2021 roku Bajc ponownie pełni funkcję trenera reprezentacji Czech[6]. 25 stycznia 2023 został zwolniony przez czeski związek narciarski z funkcji trenera kadry Czech.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Miran Tepeš, Rajko Lotrič, Vasja Bajc, Primož Ulaga
  2. Primož Ulaga, Miran Tepeš, Vasja Bajc, Tomaž Dolar
  3. Miran Tepeš, Vasja Bajc, Primož Ulaga, Robert Kaštrun
  4. Vasja Bajc zwolniony, Ari-Pekka Nikkola nowym trenerem Słoweńców! [data dostępu: 2007-01-26]
  5. Vasja Bajc trenerem Węgrów [data dostępu: 2017-12-05]
  6. Jakub Pobożniak, Czesi mają nowego trenera skoków narciarskich. Trudne zadanie Vasji Bajca [online], sport.tvp.pl, 6 maja 2021 [dostęp 2021-07-26] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]