U-639

U-639
	Historia
Stocznia	Blohm & Voss, Hamburg
Położenie stępki	1 października 1941
Wodowanie	22 lipca 1942
	Kriegsmarine
Wejście do służby	10 września 1942
Zatopiony	28 sierpnia 1943
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 769 t; w zanurzeniu 871 t
Długość	67,1 m
Szerokość	6,20 m
Zanurzenie	4,74 m
	Napęd
	na powierzchni 3200 KM; w zanurzeniu 750 KM
Prędkość	na powierzchni 17,7 w.; w zanurzeniu 7,6 w.
Zasięg	na powierzchni 8500 Mm (10 w.); w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)
	Uzbrojenie
	5 wyrzutni torped (zapas 14); lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm; działko 20 mm
Załoga	43

U-639 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VIIC z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1942 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Walter Wichmann.

Historia

Okręt został włączony do 5. Flotylli U-Bootów (Kilonia) celem szkolenia i zgrania załogi. Od kwietnia 1943 roku jako jednostka bojowa w składzie 11. (Bergen), później 13. Flotylli (Trondheim).

U-639 odbył cztery patrole bojowe na wodach arktycznych, podczas których nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika. Ostatni z nich, rozpoczęty 11 sierpnia 1943 roku w Narwiku, miał na celu stawianie min w Zatoce Obskiej (Morze Karskie). 28 sierpnia 1943 roku na północny wschód od Nowej Ziemi niemiecka jednostka została wykryta za pomocą sonaru przez radziecki okręt podwodny S-101, który wystrzelił w jej kierunku salwę trzech torped. W wyniku ataku zginęła cała, 47-osobowa załoga U-Boota.

Zobacz też

lista U-Bootów zatopionych przez alianckie okręty podwodne podczas II wojny światowej

Bibliografia

Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów [T. 2], Ścigani : 1942-1945. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 978-83-89656-28-5.
Maciej S. Sobański. Tajemnice Morza Karskiego. „Okręty Wojenne”. XV (71), 2005. Tarnowskie Góry: Wyd. "Okręty Wojenne". ISSN 1231-014X.
U-639. www.uboat.net. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).