Przejdź do zawartości

U-639

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-639
Historia
Stocznia

Blohm & Voss, Hamburg

Położenie stępki

1 października 1941

Wodowanie

22 lipca 1942

 Kriegsmarine
Wejście do służby

10 września 1942

Zatopiony

28 sierpnia 1943

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 769 t
w zanurzeniu 871 t

Długość

67,1 m

Szerokość

6,20 m

Zanurzenie

4,74 m

Napęd
na powierzchni 3200 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17,7 w.
w zanurzeniu 7,6 w.

Zasięg

na powierzchni 8500 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

43

U-639 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VIIC z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1942 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Walter Wichmann.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Okręt został włączony do 5. Flotylli U-Bootów (Kilonia) celem szkolenia i zgrania załogi. Od kwietnia 1943 roku jako jednostka bojowa w składzie 11. (Bergen), później 13. Flotylli (Trondheim).

U-639 odbył cztery patrole bojowe na wodach arktycznych, podczas których nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika. Ostatni z nich, rozpoczęty 11 sierpnia 1943 roku w Narwiku, miał na celu stawianie min w Zatoce Obskiej (Morze Karskie). 28 sierpnia 1943 roku na północny wschód od Nowej Ziemi niemiecka jednostka została wykryta za pomocą sonaru przez radziecki okręt podwodny S-101, który wystrzelił w jej kierunku salwę trzech torped. W wyniku ataku zginęła cała, 47-osobowa załoga U-Boota.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów [T. 2], Ścigani : 1942-1945. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 978-83-89656-28-5.
  • Maciej S. Sobański. Tajemnice Morza Karskiego. „Okręty Wojenne”. XV (71), 2005. Tarnowskie Góry: Wyd. "Okręty Wojenne". ISSN 1231-014X. 
  • U-639. www.uboat.net. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).