Przejdź do zawartości

U-485

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-485
Historia
Stocznia

Deutsche Werke AG, Kilonia

Położenie stępki

3 maja 1943

Wodowanie

15 stycznia 1944

 Kriegsmarine
Wejście do służby

23 lutego 1944

Los okrętu

zatopiony po wojnie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 769 t
w zanurzeniu 871 t

Długość

67,1 m

Szerokość

6,2 m

Zanurzenie

4,74 m

Napęd
na powierzchni 2800 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17,7 w.
w zanurzeniu 7,6 w.

Zasięg

na powierzchni 8550 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

44

U-485 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1944 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Friedrich Lutz.

U-486 był jednym z niewielu niemieckich okrętów podwodnych wyposażonych w gumową powłokę Alberich mającą na celu zmniejszenie możliwości wykrycia okrętu przez jednostki nieprzyjaciela.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wcielony do 5. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od listopada 1944 roku w 11. Flotylli jako jednostka bojowa.

Odbył trzy patrole bojowe, podczas których nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.

Poddany 12 maja 1945 roku w Gibraltarze, przebazowany do Loch Ryan (Szkocja). Zatopiony 8 grudnia 1945 roku podczas operacji Deadlight.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • U-485. www.uboat.net. [dostęp 2012-02-13]. (ang.).