Przejdź do zawartości

Tyler, the Creator

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tyler, the Creator
Ilustracja
Tyler, the Creator podczas Primavera Sound w 2022 roku
Imię i nazwisko

Tyler Gregory Okonma

Pseudonim

DJ Stank Daddy • Ace, the Creator • Tyler Haley • Wolf Haley • Bunnyhop • Poly/Mono

Data i miejsce urodzenia

6 marca 1991
Hawthorne, Kalifornia

Instrumenty

Wokal, pianino, bębny, gitara

Gatunki

Alternatywny hip-hop, neo-soul, west coast hip-hop, jazz rap, hardcore rap, contemporary R&B, horrorcore (początkowo)

Zawód

raper, piosenkarz, autor tekstów, producent muzyczny, aktor, projektant mody, reżyser teledysków

Aktywność

2007–obecnie

Wydawnictwo

Columbia Records, Odd Future Records, Sony Music, RED Music, XL

Powiązania

Odd Future, Earl Sweatshirt, I Smell Panties, Pharrell Williams, Frank Ocean, A$AP Rocky, Kali Uchis

Zespoły
Odd Future, I Smell Panties
podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Tyler, the Creator, właśc. Tyler Gregory Okonma[1] (ur. 6 marca 1991 w Hawthorne) – amerykański raper, autor tekstów, producent muzyczny, projektant mody[2]. Jeden z założycieli grupy muzycznej Odd Future[3]. Zdobywca dwóch nagród Grammy za Najlepszy Album Rapowy[4]. Jest uznawany za jedną z najbardziej wpływowych postaci popkultury swojego pokolenia ze względu na swój wyjątkowy, eklektyczny oraz kolorowy styl muzyczny i modowy, popularyzując muzykę rap jako „zjawisko internetowe”, które obejmowało nową falę alternatywnych artystów hip-hopowych i R&B w latach 2010[5][6][7][8].

Okonma zyskał sławę pod koniec lat 2000, kiedy pojawił się w Internecie jako lider i współzałożyciel kolektywu muzycznego Odd Future. Okonma brał udział w działalności grupy jako raper, producent, reżyser i aktor, wydając albumy studyjne, które sam wyprodukował dla poszczególnych członków. Okonma występował także w swoim programie komediowym Loiter Squad (2012–2014).

Oprócz współpracy z Odd Future, Okonma rozwijał karierę solową, wydając własnym sumptem swój debiutancki album studyjny Bastard (2009). Dzięki temu wydawnictwu zyskał uznanie w internetowej prasie muzycznej jako wschodzącego artysty sceny muzyki niezależnej. Jego drugi album Goblin (2011) przyniósł mu popularność w mediach głównego nurtu, w czym pomógł również popularny singiel „Yonkers” i towarzyszący mu teledysk. W tym okresie Okonma stał się obiektem kontrowersji w mediach ze względu na swoje brzmienie inspirowane horrorcorem oraz brutalne, transgresywne teksty.

Po wydaniu trzeciego albumu studyjnego Wolf (2013), Okonma zaczął odchodzić od produkcji horrorcore'owych, zwracając się w stronę bardziej przystępnych brzmień, w tym połączeń jazzu, soulu i R&B. W 2015 roku Tyler wydał swój czwarty album Cherry Bomb (2015), na którym gościnnie wystąpili tacy artyści jak Lil Wayne i Kanye West. W 2017 roku Okonma wydał Flower Boy (2017), pierwszy z jego udanej trylogii, po której nastąpiły Igor (2019) i Call Me If You Get Lost (2021), z których każdy przyniósł mu szerokie uznanie krytyków i sukces komercyjny, przy czym dwa ostatnie zadebiutowały na pierwszym miejscu na liście Billboard 200[9] i zdobyły nagrodę Grammy w kategorii Najlepszy Album Rapowy w 2020 i 2022 roku[10][11]. Jego ósmy album, Chromakopia, ukazał się 28 października 2024 roku.

Oprócz produkcji muzycznych, Okonma stał się znaczącą postacią w świecie mody dzięki swoim projektom odzieżowym Golf Wang i Le Fleur, a także dzięki współpracy z takimi markami jak Lacoste, Converse i Louis Vuitton. Okonma jest również założycielem festiwalu muzycznego Camp Flog Gnaw Carnival, który odbywa się corocznie od 2012 roku. Wystąpili na nim m.in. Kanye West, Drake, Kendrick Lamar, Lana Del Rey i Billie Eilish. Wyreżyserował także wszystkie utwory muzyczne i teledyski promocyjne w swojej karierze, występując pod pseudonimem Wolf Haley. Okonma zdobył dwie nagrody Grammy[10][11], trzy nagrody BET Hip Hop, nagrodę Brit Awards i nagrodę MTV Video Music Award . W 2019 roku The Wall Street Journal przyznał mu tytuł „Muzycznego Innowatora Roku”[12]. W 2024 roku dziennik Los Angeles Times przedstawił Okonmę w serii „LA Influential” jako „twórcę, który pozostawia swój ślad” w Los Angeles[13].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Tyler Gregory Okonma[1] urodził się 6 marca 1991 roku w Hawthorne w Kalifornii[14] jako syn Nigeryjczyka o pochodzeniu Igbo i mulatki o mieszanym pochodzeniu afroamerykańskim i euro-kanadyjskim[15][16]. Nigdy nie poznał swojego ojca[17] i spędził wczesne lata życia w Hawthorne, a w wieku 17 lat przeprowadził się do Ladera Heights[14][18]. W wieku siedmiu lat wyjmował okładki z pudełek płyt CD i tworzył okładki do swoich wyimaginowanych albumów, w tym listę utworów z długością piosenek, jeszcze zanim nauczył się tworzyć muzykę[19]. W wieku 14 lat nauczył się sam grać na pianinie[20].

Podczas 12 lat nauki uczęszczał do 12 różnych szkół w okolicach Los Angeles i Sacramento[21]. W ósmej klasie Okonma zapisał się na zajęcia teatralne, z których został wyrzucony, bo był zbyt nadpobudliwy, a w dziewiątej klasie nie pozwolono mu dołączyć do klasy zespołu muzycznego, ponieważ nie potrafił czytać nut[22]. Pracował w FedEx przez okres krótszy niż dwa tygodnie i w Starbucks przez ponad dwa lata[23]. Okonma wziął swój pseudonim sceniczny ze strony na Myspace, na której publikował swoje twórcze dokonania[24].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

2007–2011: Odd Future, Bastard i Goblin

[edytuj | edytuj kod]

Okonma w 2007 roku założył wraz z Hodgy'm, Left Brain i Casey Veggies'em alternatywny kolektyw hiphopowy Odd Future. W listopadzie 2008 roku wydali własnym nakładem swój debiutancki mixtape, The Odd Future Tape. 25 grudnia 2009 roku Okonma niezależnie wydał swój pierwszy album zatytułowany Bastard (2009). Album ostatecznie znalazł się na 32. miejscu listy najlepszych albumów 2010 roku według Pitchfork[25]. 11 lutego 2011 roku Okonma wydał teledysk do utworu „Yonkers”[26]. Film przykuł uwagę wielu mediów internetowych[27][28][29]. Dłuższą wersję z trzecią zwrotką udostępniono na iTunes[30]. Okonma zdobył nagrodę MTV Video Music Awards 2011 w kategorii Best New Artist za piosenkę „Yonkers”[31]. Tematyczna zawartość tych dwóch pierwszych solowych projektów Okonmy sprawiła, że fani i publikacje zaliczyli go do nurtu horrorcore, chociaż on sam stanowczo odrzucił swój związek z nią[32].

Tyler, the Creator w 2011 roku

Na początku 2011 roku Okonma wzbudził zainteresowanie wielu osobistości z branży muzycznej, w tym Steve’a Rifkinda, Jimmy'ego Iovine’a, Ricka Ross'a i Jay-Z[33]. Okonma i reszta zespołu Odd Future ostatecznie podpisali umowę z Red Distribution/Sony w kwietniu 2011 roku[34]. Jego drugi album studyjny, Goblin (2011), ukazał się 10 maja 2011 roku[35]. Okonma i Hodgy Beats, członek Odd Future, po raz pierwszy wystąpili w telewizji 16 lutego 2011 roku, wykonując utwór „Sandwitches” w programie Late Night with Jimmy Fallon[36]. 16 marca Okonma i Hodgy wykonali utwory „Yonkers” i „Sandwitches” podczas gali rozdania nagród MTVU Woodie Awards 2011, a podczas „Sandwitches” dołączyli do nich inni członkowie Odd Future[37]. W wywiadzie dla Interview z Okonmą, Waka Flocka Flame wyraził zainteresowanie współpracą z frontmanem Odd Future w celu wyreżyserowania dla niego teledysku[38]. Pod koniec 2011 roku, Okonma ogłosił, że jego trzeci, najnowszy album studyjny będzie miał nazwę Wolf (2013) i ukaże się w maju 2012 roku[39]. Okonma ogłosił również, że Odd Future stworzy własny program telewizyjny o nazwie Loiter Squad. 8 września 2011 roku ostatecznie potwierdzono, że program będzie 15-minutowym widowiskiem z udziałem aktorów, składającym się z różnych skeczy, fragmentów z ludźmi na ulicy, żartów i muzyki stworzonej przez Odd Future. Dickhouse Productions, spółka produkcyjna, która stworzyła Jackass, miała zająć się produkcją[40].

2012–2014: Wolf i program telewizyjny Loiter Squad

[edytuj | edytuj kod]
Tyler, the Creator we wrześniu 2012 roku

Premiera serialu Loiter Squad miała miejsce na kanale Adult Swim 25 marca 2012 roku. Program był emitowany przez trzy sezony i gościnnie wystąpiły w nim takie gwiazdy, jak Johnny Knoxville, Lil Wayne i Seth Rogen. W 2015 roku Okonma stwierdził, że program „już nie istnieje”[41]. 14 lutego 2013 roku Odd Future umieścił na swoim koncie w serwisie YouTube film, na którym widać L-Boya skaczącego ze spadochronem i informację o tym, że Wolf (2013) zostanie opublikowany 2 kwietnia 2013 roku. Tego samego dnia Okonma ujawnił na swoim koncie na Instagramie trzy okładki albumów[42].

W ramach promocji albumu Wolf (2013), Okonma wykonał kilka gościnnych zwrotek dla innych artystów, w tym „Trouble on My Mind” artysty GOOD Music, Pusha T, „Martians vs. Goblins” The Game'a (również z udziałem Lil Wayne'a), „I'ma Hata” DJ Drama'y (z udziałem Waki Flocki Flame'a i D-Bo), tytułowy utwór z albumu No Idols, który Domo Genesis, członek Odd Future, nagrał we współpracy z The Alchemist, a także „Blossom & Burn” zespołu Trash Talk z udziałem Hodgy'ego. Okonma był także współproducentem utworu „666” z trzeciego albumu zespołu MellowHype zatytułowanego Numbers, w którym wystąpił również Mike G[43].

W marcu i kwietniu 2013 roku Okonma koncertował w Ameryce Północnej i Europie[44]. Pierwszy singiel z albumu Wolf (2013) został wydany 14 lutego 2013 roku pod tytułem „Domo23” wraz z teledyskiem, w którym wystąpili Domo Genesis, Earl Sweatshirt, Jasper Dolphin i Taco Bennett[45]. 26 lutego 2013 roku Okonma wykonał utwory „Domo23” i „Treehome95” w programie Late Night with Jimmy Fallon[46].

Album Wolf (2013) został wydany 2 kwietnia 2013 roku przez Odd Future Records i RED Distribution pod szyldem Sony Music Entertainment. W utworach gościnnie wystąpili m.in. Frank Ocean, Mike G, Domo Genesis, Earl Sweatshirt, Left Brain, Hodgy, Pharrell Williams, Casey Veggies i Erykah Badu. Album został wyprodukowany wyłącznie przez Okonmę, z wyjątkiem ostatniego utworu „Lone”. Oprócz głównego singla „Domo23” nakręcono teledyski do utworów „Bimmer”, „IFHY” i „Jamba”. Po wydaniu album zebrał generalnie pozytywne recenzje[47][48][49] i zadebiutował na trzecim miejscu na liście Billboard 200, sprzedając się w nakładzie 80 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu[50].

31 stycznia 2014 roku pojawiły się doniesienia, że Okonma nagrywa z Mac'iem DeMarco[51].

2015–2016: Cherry Bomb

[edytuj | edytuj kod]

9 kwietnia 2015 roku Okonma udostępnił teledysk do utworu „Fucking Young” na oficjalnym kanale Odd Future w serwisie YouTube. W filmie znalazł się także krótki fragment innej piosenki, „Deathcamp”[52]. Tego samego dnia Okonma ogłosił, że utwory znajdą się na jego nadchodzącym albumie Cherry Bomb (2015), którego premiera była zaplanowana na 13 kwietnia 2015 roku[53]. Okonma ogłosił na swoim koncie na Twitterze, że na albumie wystąpią Charlie Wilson, Chaz Bundick i członek Black Lips – Cole Alexander[54]. Dwa dni później Okonma po raz pierwszy wykonał utwory „Fucking Young” i „Deathcamp” na festiwalu Coachella. Podczas występu Okonma szczególnie skrytykował VIP-ów na widowni, wśród których było wiele gwiazd, za brak entuzjazmu[55].

Tyler, the Creator podczas Cherry Bomb World Tour w Moskwie w sierpniu 2015 roku

Album Cherry Bomb (2015) został wydany cyfrowo 13 kwietnia 2015 roku przez Odd Future Records[56], a fizyczne kopie albumu z pięcioma różnymi okładkami[57] zostały wydane 28 kwietnia 2015 roku[58][59]. Na albumie wystąpili tacy znani artyści jak Kanye West, Lil Wayne i Schoolboy Q[60][61]. Album był promowany światową trasą koncertową po Ameryce Północnej, Europie i Azji, rozpoczynającą się na festiwalu Coachella 11 kwietnia 2015 roku, a kończącą się w Tokio w Japonii we wrześniu 2015 roku[62]. Okonma odwołał australijską część trasy Cherry Bomb World Tour po kampanii organizacji Collective Shout, która miała na celu uniemożliwienie wizyty Tyler'owi w Australii, oskarżając go o promowanie mizoginii i przemocy wobec kobiet w swoich tekstach. W rezultacie, Tyler otrzymał oficjalny zakaz wjazdu do Australii, a australijskie władze imigracyjne wycofały jego wizę. Tyler odniósł się do sytuacji na swoim Twitterze, wyrażając frustrację i krytykując działaczy, którzy doprowadzili do jego zakazu wjazdu[63].

26 sierpnia 2015 roku Okonma ujawnił, że został objęty zakazem wjazdu do Wielkiej Brytanii na okres od trzech do pięciu lat, co zmusiło go do odwołania szeregu koncertów trasy promującej album Cherry Bomb (2015), w tym koncertów na Reading and Leeds Festivals. Powodem zakazu były teksty piosenek pochodzące jeszcze z 2009 roku. Jego menadżer Christian Clancy powiedział, że o zakazie poinformowano ich w liście od ówczesnej minister spraw wewnętrznych Theresy May[64]. May jako powód zakazu podała tekst piosenki z albumu Bastard (2009), mimo że Okonma odbył wiele tras koncertowych po Wielkiej Brytanii od czasu jego wydania[65][66]. Okonma później twierdził, że czuł się traktowany „jak terrorysta” i zasugerował, że zakaz miał podłoże rasowe, stwierdzając, że „nie podobał im się fakt, że ich dzieci wielbią czarnego mężczyznę”[67].

2017–2018: Flower Boy, telewizja

[edytuj | edytuj kod]

8 kwietnia 2017 roku Frank Ocean wydał piosenkę zatytułowaną „Biking” w swojej stacji radiowej Blonded Radio w Beats 1, w której wystąpili Tyler, The Creator i Jay-Z.[68] Dwa dni później ogłoszono, że Okonma napisze, wyprodukuje i wykona motyw muzyczny nowego programu naukowca Billa Nye'a, Bill Nye Saves the World[69].

28 czerwca 2017 roku na kanale Viceland odbyła się premiera zwiastuna programu telewizyjnego Okonmy Nuts + Bolts. Program skupiał się na rzeczach, które Tyler uważał za interesujące lub które go pasjonują, i wyjaśniał, w jaki sposób powstają. Premiera serialu miała miejsce 3 sierpnia 2017 roku[70].

29 czerwca 2017 roku Okonma opublikował na nowym kanale YouTube piosenkę „Who Dat Boy” z udziałem A$AP Rocky'ego, po tym jak na jego kontach w mediach społecznościowych zamieszczono wiele promocyjnych postów z odliczaniem do premiery[71][72][73]. Tej samej nocy udostępnił piosenkę w serwisach streamingowych wraz z nowym utworem zatytułowanym „911 / Mr. Lonely” z udziałem Steve'a Lacy'ego, Franka Oceana i Anna of the North[74][75]. 6 lipca 2017 roku ogłosił tytuł, listę utworów i datę premiery swojego piątego albumu, Flower Boy (2017), który ukazał się 21 lipca 2017 roku[76]. Przed premierą albumu ukazało się kilka singli, w tym „Boredom” z Rex Orange County i Anna of the North[77] i „I Ain't Got Time!”[78]. Flower Boy (2017) zebrał entuzjastyczne recenzje krytyków[79][80][81][82][83] i został nominowany do nagrody Grammy w kategorii Najlepszy Album Rapowy podczas 60. dorocznej gali rozdania nagród Grammy[84], co zapewniło Okonmie drugą nominację do nagrody Grammy po tym, jak przyczynił się do nominacji albumu Franka Ocean'a Channel Orange (2012) do nagrody Album Roku w 2013 roku. Tyler został jednak pokonany przez czwarty album Kendricka Lamara – Damn (2017).

14 września 2017 roku Okonma zapowiedział swój trzeci dotychczas program telewizyjny, The Jellies![85]. Premiera odbyła się 22 października 2017 roku[86].

29 marca 2018 roku Okonma wydał utwór „Okra”[87], będący jednym z wielu utworów freestyle’owych i remiksów. Okonma nazwał ją „piosenką jednorazową”[88], stwierdzając, że nie zostanie ona umieszczona na żadnym nadchodzącym albumie i nie jest wyznacznikiem brzmienia jakichkolwiek przyszłych projektów[89]. 22 maja 2018 roku wydał „435”[90], kontynuując serię singli.

23 lipca 2018 roku, agencja kreatywna A$AP Rocky'ego AWGE przez przypadek publicznie opublikowała AWGE DVD (Vol. 3), kompilację utworów grupy A$AP Mob, na której znajdowała się piosenka „Potato Salad” z udziałem Rocky'ego i Okonma. Pod koniec teledysku znajdowała się informacja „WANG$AP Coming Soon” co miało zwiastować kolaboracyjny album z udziałem dwóch artystów. Następnego dnia Okonma na swoim profilu na Twitterze sprostował, że projekt nie jest obecnie planowany[91].

2019–2023: Igor i Call Me If You Get Lost

[edytuj | edytuj kod]
Tyler podczas koncertu w Pittsburgh w 2019 roku

Od 1 maja 2019 roku, Okonma udostępniał na swoich portalach społecznościowych (głównie Instagram) krótkie klipy wideo prezentujące nową muzykę, ubrany w długą blond perukę, wielokolorowy garnitur i okulary przeciwsłoneczne[92][93][94]. Wkrótce, 6 maja 2019 roku, zapowiedział wydanie swojego szóstego albumu studyjnego, Igor (2019)[95], który ukazał się 17 maja[96].

Album Igor (2019) spotkał się z szerokim uznaniem krytyków[97][98][99] i zadebiutował na pierwszym miejscu na liście Billboard 200[100], stając się pierwszym albumem Okonmy, który znalazł się na szczycie w Stanach Zjednoczonych[101]. Na albumie znajduje się również utwór „Earfquake”, który zajął 13. miejsce na liście Billboard Hot 100[102]. 23 grudnia 2019 roku Okonma wydał dwie piosenki: „Best Interest”, która jak stwierdził: „jest niedokończonym wycinikiem Igor'a” oraz „Group B”[103]. Igor (2019) zdobył nagrodę za Najlepszy Album Rapowy podczas 62. ceremonii wręczenia nagród Grammy[104][105]. Okonma w trakcie jego przemowy przyznał, że chociaż był „bardzo wdzięczny” za zwycięstwo, kategoryzowanie jego muzyki jako rapu jest „pokrętnym komplementem”. „To do bani, że kiedykolwiek my — a mam na myśli facetów, którzy wyglądają jak ja — robimy coś, co przekracza granice gatunku lub jest czymś takim, zawsze umieszczają to w kategorii rapu lub muzyki miejskiej. Nie podoba mi się to „miejskie” słowo — to jak dla mnie po prostu politycznie poprawny sposób na powiedzenie słowa na n ” — powiedział. Dodał również, że chciałby być rozpoznawany na bardziej mainstreamowym poziomie, a nie na zawsze szufladkowany w kategoriach „miejskich”[106].

Okonma jako Cornell w serialu komediowo-dramatycznym Kidding stacji Showtime z 2020 roku

Na potrzeby swojego siódmego albumu studyjnego, Call Me If You Get Lost (2021), Okonma umieścił w największych miastach na całym świecie billboardy z numerem telefonu, który po wybraniu którego odtwarzał nagraną rozmowę między Okonmą a jego matką. Nagranie to znajduje się na albumie pod tytułem „Momma Talk”[107][108]. Niedługo po zauważeniu billboardów odkryto stronę internetową o tej samej nazwie[109]. Pierwszy singiel z albumu, „Lumberjack”, został wydany 16 czerwca 2021 roku[110]. Następnego dnia Okonma ujawnił okładkę albumu i potwierdził datę jego wydania – 25 czerwca[111]. Po wydaniu album spotkał się z szerokim uznaniem krytyków i zadebiutował na pierwszym miejscu na liście Billboard 200, stając się drugim albumem Okonmy, który znalazł się na pierwszym miejscu na liście w Stanach Zjednoczonych[112]. 5 stycznia 2022 roku Tyler, the Creator został ogłoszony headlinerem festiwalu Forecastle w Louisville wraz z takimi artystami jak Tame Impala czy Jack Harlow, który był zaplanowany na 27–29 maja 2022 roku[113].

Pokaz mody męskiej Louis Vuitton na jesień-zimę 2022, który odbył się w Carreau du Temple w Paryżu, był jednym z ostatnich pokazów zorganizowanych przez nieżyjącego już projektanta mody i dyrektora kreatywnego Louis Vuitton, Virgila Abloha. Muzykę do tego programu skomponował Tyler, the Creator. Aranżacją utworu zajął się Arthur Verocai, a występ na żywo wykonał Gustavo Dudamel wraz z Chineke! Orchestra[114][115].

25 marca 2022 roku Okonma pojawił się w dwóch utworach z albumu Nigo I Know Nigo!, otwierający utwór „Lost and Found Freestyle 2019” z udziałem A$AP Rocky'ego i zamykający „Come On, Let's Go”, z których ten ostatni został wydany wraz z teledyskiem promującym linię odzieżową Golf le Fleur* Tylera[116]. Album Call Me If You Get Lost (2021) zdobył nagrodę w kategorii Najlepszy Album Rapowy podczas 64. ceremonii wręcznia nagród Grammy[117][118].

27 marca 2023 roku Okonma ujawnił album Call Me If You Get Lost: The Estate Sale, na którym znajdują się utwory nagrane na album Call Me If You Get Lost (2021), ale które nie znalazły się na ostatecznej wersji albumu, w tym singiel „Dogtooth”, który został wydany w dniu ogłoszenia wraz z teledyskiem[119]. Na Twitterze Okonma stwierdził, że „Call Me If You Get Lost był pierwszym albumem, jaki stworzył, z wieloma utworami, które nie znalazły się w ostatecznej wersji”[120]. 29 marca 2023 roku ukazał się kolejny singiel „Sorry Not Sorry” wraz z teledyskiem[121]. The Estate Sale został wydany 31 marca 2023 roku wraz z teledyskiem do piosenki „Wharf Talk”[122][123].

2024–obecnie: Chromakopia

[edytuj | edytuj kod]

13 kwietnia 2024 roku Okonma wystąpił jako gwiazda wieczoru na festiwalu Coachella, zamykając sobotni wieczór występem, w którym gościnnie wystąpili Childish Gambino, A$AP Rocky i Kali Uchis, a także wykonał duet „Earfquake” z Charliem Wilsonem[124]. Rozpoczął występ przebijając się przez ścianę sztucznej przyczepy za pomocą fajerwerków, po czym wykonał utwory ze swojej całej dyskografii. Krytycy określili występ jako „ekscytujący, pełen napięcia spektakl”[125] i „genialne przypomnienie mocy bohatera kultu”[126].

16 października 2024 roku Okonma ujawnił nazwę swojego ósmego albumu Chromakopia (2024) w zwiastunie piosenki „St. Chroma”[127]. 21 października Okonma wydał główny singiel albumu „Noid”[128], a album został wydany 28 października[129][130].

Styl i wpływy muzyczne

[edytuj | edytuj kod]
Pharrell Williams – jeden z największych inspiracji dla Okonmy

Muzykę Okonmy określano jako alternatywny hip-hop[131][132], hip-hop[133], neo soul[131], west coast hip-hop[134], jazz rap[131] i hardcore hip-hop, natomiast jego wczesną muzykę określano jako horrorcore[133][135]. Gdy Okonma pojawił się na scenie muzycznej jako „dziwna postać” Internetu i jeden z liderów kolektywu muzycznego Odd Future, jego produkcje muzyczne instynktownie zaczęły przypominać te tworzone przez Pharrella Williamsa i jego dzieła w N.E.R.D i The Neptunes w latach 2000[136][137], które Okonma uważał za swoje największe inspiracje i punkty odniesienia[138]. Estetyka oparta na horrorcore i transgresywne teksty jego debiutanckiego albumu Bastard (2009) oraz Goblin (2011) zostały zainspirowane twórczością Eminema, zwłaszcza albumem Relapse (2009), który według Okonmy jest jednym z jego ulubionych[139][140]. Zapytany o powód obraźliwej treści w tekstach piosenek, Okonma odpowiedział, że „nie są obraźliwe” i że „po prostu lubię wkurzać starych białych kolesi”[141]. „Nihilistyczna” i mroczna estetyka jego wczesnej twórczości była ostro krytykowana w internetowych społecznościach muzycznych za umieszczanie w tekstach tekstów, w których mówił o gwałcie i morderstwie. Teledysk do utworu „Yonkers”, w którym Okonma zjada karalucha i na końcu popełnia samobójstwo, wzbudził kontrowersje w mediach, a także został opublikowany przez Kanye Westa na jego koncie na Twitterze, gdzie nazwał go „teledyskiem 2011 roku”[142].

Tyler, the Creator we wrześniu 2012 roku

Jako lider Odd Future na początku lat 2010 grupa szybko zyskała znaczną uwagę mediów i Internetu, porównując ją do Wu-Tang Clan ze względu na buntowniczą postawę i niechęć do dostosowania się do standardów branżowych[143]. Okonma jednak szybko zaprzeczył tym porównaniom: „jesteśmy w zupełnie innej sytuacji”[144]. Podejście grupy „zrób to sam” wywarło silny wpływ na hip-hop, ponieważ grupa wydawała muzykę i treści, kiedy tylko chciała, za pośrednictwem niekonwencjonalnych platform, takich jak YouTube, Tumblr czy MySpace, co skłoniło artystów do obrania alternatywnej ścieżki w budowaniu swojej kariery[145][146]. Grupa i Okonma wywarli również wpływ na modę, zaczynając popularyzować odzież miejską pod markami streetwear Supreme i Converse, oprócz własnej marki Golf Wang o uderzającej, kolorowej estetyce[147]. Okonma zapoczątkował także nową falę zainteresowania jazdą na deskorolce i rowerze, ponieważ często widywano go jeżdżącego na BMX-ie lub deskorolce po Los Angeles[148][149]. Kilku członków grupy, takich jak Frank Ocean i Earl Sweatshirt, odniosło sukcesy w karierze muzycznej, a jednocześnie powstały alternatywne grupy, takie jak The Internet, na czele której stanęli Syd i Steve Lacy.

Od czasu wydania drugiego albumu studyjnego Wolf (2013) krytycy zauważyli muzyczną zmianę w produkcjach Okonmy, zmierzającą w stronę bardziej przystępnych i melodyjnych brzmień poprzez połączenie jazzu, R&B i soulu, w tym współpracę z artystami z tych gatunków, takimi jak Erykah Badu, Charlie Wilson czy Frank Ocean[150]. Przyjął również bardziej intymne podejście w swoich tekstach, mówiąc o porzuceniu przez ojca w piosence „Answer”. Jednak jego następna płyta, Cherry Bomb (2015), spotkała się z mieszanym przyjęciem fanów i krytyków za eksperymentalną produkcję, w której Okonma zdecydował się „tworzyć wyłącznie piosenki” bez żadnego związku między nimi, z bardziej „agresywną” i „hałaśliwą” estetyką[151]. The Medium napisało w analizie, że „(Cherry Bomb) to album, który zasygnalizował tę zmianę i utorował drogę jego następnym albumom Flower Boy (2017) i Igor (2019), jeśli chodzi o styl produkcji i teksty Tylera”. W tym czasie Okonma na czas nieokreślony wycofał się ze swoich obowiązków w Odd Future, podpisując kontrakt z wytwórnią płytową Columbia Records.

Czwarty album Okonmy, Flower Boy (2017 „oznaczał początek nowej ery — całkowite odejście od szalenie obraźliwych tekstów i mrocznej tematyki, które charakteryzowały jego poprzednie dzieła”[152]. Igor (2019), pierwszy album Okonmy nagrodzony Grammy, był głęboko osobistym albumem koncepcyjnym o „emocjonalnej podróży bycia dziwakiem w trójkącie miłosnym”[153], natomiast Call Me If You Get Lost (2021), jego drugi album nagrodzony Grammy, był albumem koncepcyjnym o „osobie Tylera Baudelaire'a, eleganckiego, obytego w podróżach dżentelmena o wyrafinowanym guście w kwestii wysokiej sztuki”. Najnowsza trylogia ugruntowała pozycję Okonmy jako jednego z najbardziej cenionych i najwyżej ocenianych artystów swojego pokolenia i dekady[154]. Podczas odbierania nagrody za wpływ kulturowy podczas gali BET Awards Okonma podziękował Q-Tip'owi, André 3000, Chad'owi Hugo, Kanye West'owi, Missy Elliott, Bust'cie Rhymes'owi i Hype'owi Williams'owi za ich wpływ[154]. Oprócz muzyki, Okonma ugruntował swoją pozycję w branży modowej dzięki Golf Le Fleur, luksusowej linii produktów z najwyższej półki, którą opisuje się jako „ucieleśniającą globtroterską mise en scène jego najnowszego albumu Call Me If You Get Lost (2021)”[155].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Okonma jest zapalonym skaterem od 2002 roku i kolekcjonuje rowery BMX[156][157]. Deklaruje się jako ateista[158][159]. Ma silne problemy z astmą. Jest uczulony na psy[160]. Używa inhalatora podczas występów na żywo[161], z tego powodu wyznaje styl życia straight edge[162].

Seksualność

[edytuj | edytuj kod]

Orientacja seksualna Tylera zawsze była kwestią sporną[163]. Na albumie Flower Boy (2017) raper często wspominał o swojej seksualności, sugerując, że jest osobą homoseksualną[164]. W wywiadzie dla Rolling Stone stwierdził, że „jest gejem jak c***” i stwierdził „Moi przyjaciele wiedzą, że jestem gejem. Nie przejmują się tym”[165]. W wywiadzie dla magazynu Vice stwierdził także, że już w wieku 15 lat miał chłopaka[166]. W utworze „Willshire” z albumu Call Me If You Get Lost (2021) stwierdził natomiast, że może „wy*****ć wszystkie s*** z każdego kraju, nie ma znaczenia czy są mężczyznami czy kobietami”. W piosence „SORRY NOT SORRY” pojawia się natomiast wers „Przepraszam wszystkich chłopaków, których musiałem kryć i wszystkie dziewczyny, które okłamałem”[167].

Okonmę krytykowano za używanie homofobicznych obelg, zwłaszcza za częste używanie w tekstach piosenek i na Twitterze określenia „pedał”[168]. Zaprzeczył oskarżeniom o homofobię, stwierdzając: „Nie jestem homofobem. Po prostu mówię pedał i używam słowa gej jako przymiotnika, aby opisać głupie gówno”[169][170] i „Nie jestem homofobem. Po prostu uważam, że pedał uderza i rani ludzi”[168]. Jednak później powiedział w wywiadzie dla MTV: „Cóż, mam fanów gejów i oni tak naprawdę tego nie odbierają jako obraźliwego, więc nie wiem. Jeśli cię to obraża, to cię obraża. Jeśli nazywasz mnie czarnuchem, naprawdę mnie to nie obchodzi, ale to tylko ja, osobiście. Niektórzy ludzie mogą to odebrać inaczej; mnie osobiście to gówno obchodzi”[171][172]. Okonma poparł członka Odd Future, Franka Ocean'a, po tym jak Ocean publicznie ujawnił poprzedni związek z innym mężczyzną[173]. Teksty piosenek na albumie Flower Boy (2017) doprowadziły do spekulacji, że Okonma dokonał coming outu jako gej; chodzi o utwory „Foreword”, „Garden Shed” i „I Ain't Got Time!”[174][175].

Kwestie prawne

[edytuj | edytuj kod]

22 grudnia 2011 roku Okonmę aresztowano pod zarzutem wandalizmu po tym, jak rzekomo zniszczył sprzęt podczas występu w Roxy Theatre w West Hollywood. Fan nagrał wideo, na którym widać, jak Okonma rzuca mikrofonem w realizatora dźwięku[176]. Okonma zapłacił następnie The Roxy odszkodowanie w wysokości 8000 dolarów amerykańskich[177].

15 marca 2014 roku Okonma został aresztowany w Austin w Teksasie za podżeganie do zamieszek. Nakazał fanom przepychanie się przez ochroniarzy podczas jego występu na festiwalu South by Southwest . Okonmie groziła kara do roku więzienia i grzywna w wysokości 4000 dolarów[178]. Prawnik Okonmy, Perry Minton, twierdził, że zarzut udziału w zamieszkach jest przesadzony i utrwala błędne wyobrażenia na temat jego klienta, który nie był wcześniej aresztowany. Później zarzuty wycofano[179].

26 sierpnia 2015 roku Okonma ujawnił, że został objęty zakazem wjazdu do Wielkiej Brytanii na okres od trzech do pięciu lat, co zmusiło go do odwołania szeregu koncertów trasy promującej album Cherry Bomb (2015), w tym koncertów na Reading and Leeds Festivals. Powodem zakazu były teksty piosenek pochodzące jeszcze z 2009 roku. Jego menadżer Christian Clancy powiedział, że o zakazie poinformowano ich w liście od ówczesnej minister spraw wewnętrznych Theresy May[64]. May jako powód zakazu podała tekst piosenki z albumu Bastard (2009), mimo, że Okonma odbył wiele tras koncertowych po Wielkiej Brytanii od czasu jego wydania[65][66]. Okonma później twierdził, że czuł się traktowany „jak terrorysta” i zasugerował, że zakaz miał podłoże rasowe, stwierdzając, że „nie podobał im się fakt, że ich dzieci wielbią czarnego mężczyznę”[67]. Według BBC zakaz został zniesiony w lutym 2019 roku[180], co zgadza się z zaplanowanym występem w Londynie w celu promocji Igor'a (2019), jednakże koncert został siłą odwołany przez policję z powodu obaw o bezpieczeństwo, oficjalnym powodem były obawy, że miejsce było „przepełnione” i „zbyt hałaśliwe”[180]. Po zdobyciu nagrody International Male Solo Artist na Brit Awards 2020 Okonma nawiązał do zakazu. „Chciałbym szczególnie podziękować osobie, która jest mi bliska sercu, która dała radę, podczas gdy ja nie mogłem przyjechać do tego kraju pięć lat temu” – powiedział. „Wiem, że jest w domu wkurzona. Dziękuję Theresa May.”[181].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy

[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł Dane dot. albumu Najwyższa pozycja na listach Sprzedaż Certyfikat
USA

[182]

AUS

[183]

CAN

[184]

FRA

[185]

DAN

[186]

NZL

[187]

SUI

[188]

UK

[189]

Bastard — — — — — — — —
Goblin 5 66 16 — 13 — — 21
Wolf 3 13 5 116 10 10 — 17
Cherry Bomb 4 13 5 195 25 23 — 16
Flower Boy 2 8 2 65 11 6 40 9
Igor 1 3 2 43 4 4 14 4
Call Me If You Get Lost 1 2 3 32 3 2 4 4
Chromakopia 1

[204]

1

[205]

1

[206]

19

[207]

4

[208]

1

[209]

1

[210]

1

[211]

„—” oznacza, że album nie znalazł się na listach przebojów lub nie został wydany na danym terytorium.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Telewizja

[edytuj | edytuj kod]
Telewizja
Rok Tytuł Rola Uwagi
2011–2013 Late Night with Jimmy Fallon On sam 2011: Wykonanie utworu „Sandwitches” z Hodgy

2013:Wykonanie utworu „Treehome95” z Coco O i „Domo23”

2011 When I Was 17
Workaholics Extra Epizod: „Heist School”
Zwyczajny serial Blitz Comet

Big Trouble

Głos, epizod: „Rap It Up”
2012 Punk'd On sam 2 epizody; sezon 9 epizod 2 i 4[212]
Ridiculousness Sezon 1, epizod 10: Tyler, the Creator i Taco Bennet
Świat według Mindy Raper Sezon 1, epizod 10: Mindy's Brother
2012–2014 Loiter Squad On sam Współtwórca, producent, kompozytor
2013 Late Night with David Letterman Wykonanie utworu „Rusty” z Domo Genesis i Earl Sweatshirt
The Arsenio Hall Show
Axe Cop Liborg 2 epizody
2015 Black Dynamite Broto Sezon 2, epizod 10: „The Wizzard of Watts”
The Eric Andre Show On sam Sezon 3, epizod 8: „Jimmy Kimmel; Tyler, the Creator[213]”
Tavis Smiley
2017 The Late Show with Stephen Colbert Wykonanie utworu „911”
2017–2019 The Jellies! Różne Twórca, producent wykonawczy, kompozytor
2020 Kidding Cornell Sezon 2[214]
2022 Big Mouth Jezus Chrystus Sezon 6, epizod 1: The Hookup House[215]

Filmy

[edytuj | edytuj kod]
Filmy
Rok Tytuł Rola Uwagi
2022 Jackass Forever On sam Występ gościnny
Jackass 4.5 Cameo
2024 Piece by Piece Nauczyciel Pharell'a Cameo; głos
Marty Supreme TBA W trakcie nagrywania[216]

Jako dyrektor

[edytuj | edytuj kod]
Teledyski
[edytuj | edytuj kod]
Filmy
Rok Tytuł Arysta Uwagi
2010 „Bastard” Tyler, the Creator W napisach jako Wolf Haley

Współreżyserowany z Taco Bennett

„French!” (featuring Hodgy Beats)
„VCR”
2011 „Yonkers” W napisach jako Wolf Haley
„She” (featuring Frank Ocean)
„Bitch Suck Dick” (featuring Jasper Dolphin & Taco)
2012 „Rella” (featuring Hodgy Beats, Domo Genesis and Tyler, the Creator) Odd Future
„NY (Ned Flander)” (featuring Hodgy Beats & Tyler, the Creator)
„Sam (Is Dead)” (featuring Domo Genesis and Tyler, the Creator)
„F.E.B.N.” Trash Talk
2013 „Domo 23/Bimmer” Tyler, the Creator
„IFHY/Jamba” (featuring Pharrell and Hodgy Beats)
„Tamale/Answer”
„Whoa” (featuring Tyler, the Creator) Earl Sweatshirt
„Glowing” D.A. Wallach
2015 „Fucking Young/Deathcamp” Tyler, the Creator
2017 „Who Dat Boy/911” (featuring A$AP Rocky)
2018 „Okra”
„Potato Salad” (featuring A$AP Rocky)
„See You Again / Where This Flower Blooms” (featuring Kali Uchis and Frank Ocean)
2019 „Earfquake”
„A Boy Is a Gun”
„I Think”
„Best Interest”
2021 „Lumberjack”
„WusYaName” (featuring YoungBoy Never Broke Again and Ty Dolla Sign)
„Juggernaut” (featuring Lil Uzi Vert and Pharrell Williams)
„Corso”
„Lemonhead” (featuring 42 Dugg and Frank Ocean)
2022 „Come On, Let's Go” (featuring Nigo) W napisach jako Tyler Okonma

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Tytułem Wynik Przypisy
2011 MTV Video Music Awards Best New Artist „Yonkers” Wygrana [217]
Video of the Year Nominacja
BET Hip Hop Awards Rookie of the Year Tyler, the Creator Nominacja
MTV2 Sucker Free Awards Rookie of the Year Wygrana [218]
Must Follow Artist Wygrana
O Music Awards Most Outrageous Tweet Nominacja [219]
2013 Grammy Awards Album of the Year Channel Orange (as featured artist) Nominacja [220]
2014 MTV Video Music Awards Best Art Direction „Tamale” Nominacja [221]
2015 Best Visual Effects „Fucking Young/Death Camp” Nominacja [222]
2017 BET Hip Hop Awards Impact Track „Who Dat Boy” (with A$AP Rocky) Nominacja [223]
2018 Annie Awards Best Music in a Feature Production The Grinch Nominacja [224]
Grammy Awards Best Rap Album Flower Boy Nominacja [220]
UK Music Video Awards Best Urban Video - International „After the Storm” (with Kali Uchis and Bootsy Collins) Nominacja [225]
Best Production Design in a Video Nominacja
2019 BET Hip Hop Awards Album of the Year Igor Nominacja [226]
2020 Grammy Awards Best Rap Album Wygrana [220]
NME Awards Best Album in the World Nominacja [227]
Brit Awards International Male Solo Artist Tyler, the Creator Wygrana [228]
2021 MTV Video Music Awards Best Direction „Lumberjack” Nominacja [229]
UK Music Video Awards Best Hip Hop/Grime/Rap Video – International „Corso” Nominacja [230]
BET Hip Hop Awards Hip Hop Artist of the Year Tyler, the Creator Nominacja [231]
Best Live Performer Wygrana
Producer of the Year Nominacja
Cultural Influence Award Wygrana
Album of the Year Call Me If You Get Lost Wygrana
2022 BET Awards Nominacja [232]
Grammy Awards Wygrana [220]
Best Melodic Rap Performance „WusYaName” (with YoungBoy Never Broke Again and Ty Dolla $ign) Nominacja
NME Awards Best Album in the World Call Me If You Get Lost Nominacja [233]
Best Festival Headliner Tyler, the Creator Nominacja
UK Music Video Awards Best Hip Hop/Grime/Rap Video – International „Cash In Cash Out” (with Pharrell Williams and 21 Savage) Wygrana [234]
Best Visual Effects in a Video Wygrana
Best Animation in a Video Wygrana
Video of the Year Wygrana
XXL Awards Song of the Year „WusYaName” (with YoungBoy Never Broke Again and Ty Dolla $ign) Nominacja [235]
Artist of the Year Tyler, the Creator Nominacja
Male Rapper of the Year Nominacja
Lyricist of the Year Nominacja
Producer of the Year Nominacja
Performer of the Year Nominacja
The People's Champ Nominacja
Album of the Year Call Me If You Get Lost Nominacja
Video of the Year „Lumberjack” Nominacja

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Tyler Gregory Okonma, Rapper Known As 'Tyler, the Creator,' Arrested At The Roxy Theatre. huffingtonpost.com. [dostęp 2011-12-23]. (ang.).
  2. ↑ Odd Future Record Deal Is Complete, Manager Confirms | MTV.com [online], web.archive.org, 22 lutego 2014 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. ↑ Caroline Ryder, The Future Is Odd [online], laweekly.com [dostęp 2010-10-14] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-13] (ang.).
  4. ↑ Tyler, the Creator is now a two-time Grammy winner [online], ThePrint, 4 kwietnia 2022 [dostęp 2022-07-13] (ang.).
  5. ↑ Evan Minsker, Tyler, the Creator Accepts Cultural Influence Award at 2021 BET Hip Hop Awards [online], Pitchfork, 6 października 2021 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  6. ↑ Tyler, The Creator | All About The Rapper | Highsnobiety [online], Highsnobiety, 4 września 2024 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  7. ↑ Juliette Eleuterio, Forget Tyler, The Creator, It's Tyler, The Curator [online], Culted, 22 grudnia 2023 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  8. ↑ Tommy Shaffer, Tyler, the Creator, influences pop culture, style of younger generation [online], Marquette Wire [dostęp 2024-09-09].
  9. ↑ Tyler, the Creator | Biography, Music & News [online], Billboard [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  10. ↑ a b Madison Bloom, Grammys 2020: Tyler, the Creator Wins Best Rap Album, His First Grammy [online], Pitchfork, 27 stycznia 2020 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  11. ↑ a b Jazz Monroe, Tyler, the Creator Wins Best Rap Album for Call Me If You Get Lost at the 2022 Grammys [online], Pitchfork, 3 kwietnia 2022 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  12. ↑ Victoria Moorwood: Tyler, the Creator named Music Innovator of the Year. REVOLT. [dostęp 2024-02-27].
  13. ↑ For Subscribers: The Creators: A Hollywood trailblazer, a gaming visionary, a horror genius .... Los Angeles Times, 2024-06-02. [dostęp 2024-06-17]. (ang.).
  14. ↑ a b Jon Caramanica, Angry Rhymes, Dirty Mouth, Goofy Kid [online], The New York Times, 4 maja 2011 (ang.).
  15. ↑ Nardwuar vs. Odd Future [online], web.archive.org, 18 lutego 2020 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-18].
  16. ↑ The Future Is Odd | Music | Los Angeles | Los Angeles News and Events | LA Weekly [online], web.archive.org, 13 grudnia 2014 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-13].
  17. ↑ TYLER THE CREATOR : 'Bastard' Lyrics. [dostęp 2015-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (August 21, 2019)].
  18. ↑ T di Twitter: "yo can someone change my wiki. im from hawthorne ca and stayed in lower ladera when i was 17" [online], web.archive.org, 28 kwietnia 2022 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2022-04-28].
  19. ↑ Haley Longman: 10 Things to Know About VMA Winner Tyler, The Creator. Teen, August 30, 2011. [dostęp 2011-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (September 13, 2012)].
  20. ↑ Timothy Baker, TYLER, THE CREATOR: The Odd Future Is Now, Roy Christopher (red.), More Interviews with Friends and Heroes, Punctum Books, 2021, s. 165–169 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  21. ↑ Jeff Weiss, Howling Wolves [online], Los Angeles Times, 10 kwietnia 2011 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  22. ↑ Tyler, The Creator - WSJ 2019 Music Innovator Award Presentation. Tyler, The Creator 2019-11-07. [dostęp 2024-09-09].
  23. ↑ Tyler, The Creator Worked at Starbucks. 2015-06-12. [dostęp 2017-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-21)].
  24. ↑ Tyler, The Creator’s Name Started on MySpace. Jimmy Kimmel Live 2015-06-12. [dostęp 2024-09-09].
  25. ↑ Pitchfork, The Top 50 Albums of 2010 [online], Pitchfork, 16 grudnia 2010 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  26. ↑ Tyler The Creator - Yonkers. OFWGKTA 2011-02-10. [dostęp 2024-09-09].
  27. ↑ Tyler, The Creator Gets Odd In ‘Yonkers’ [online], web.archive.org, 27 września 2012 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-27].
  28. ↑ Video: Tyler, The Creator "Yonkers" [online], www.complex.com [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  29. ↑ Tyler, The Creator – “Yonkers” Video [online], Stereogum, 11 lutego 2011 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  30. ↑ Yonkers - Single by Tyler, The Creator on Apple Music. 2011-02-14. [dostęp 2024-09-09].
  31. ↑ Amy Wilkinson: Tyler, The Creator Nabs Best New Artist VMA. August 29, 2011. [dostęp 2011-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (January 11, 2012)].
  32. ↑ Tyler, The Creator on Twitter: "Who Ever The Fuck On Rap Radar Called Me Horrorcore, FUCK YOU" [online], web.archive.org, 22 maja 2021 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-22].
  33. ↑ Rick Ross Wanted To Sign Tyler, The Creator Back In 2011 [online], Genius [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  34. ↑ Odd Future To Ink Deal With Sony's RED Distribution - MTV [online], web.archive.org, 31 marca 2019 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-31].
  35. ↑ Consultation: A Review of Tyler, the Creator’s GOBLIN « Frontier Psychiatrist [online], web.archive.org, 2 września 2012 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-02].
  36. ↑ Late Night with Jimmy Fallon - Odd Future: 'Sandwitches' - Video - NBC.com [online], web.archive.org, 20 lutego 2011 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2011-02-20].
  37. ↑ Rap Radar Odd Future Performs At Woodie Awards. Pedro Madeira 2011-03-18. [dostęp 2024-09-09].
  38. ↑ Rap-Up.com || Waka Flocka Flame Wants Tyler, the Creator to Direct His Video [online], web.archive.org, 18 października 2012 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-18].
  39. ↑ Jenn Pelly, Tyler, the Creator Says His New Album Is Called Wolf and Will Be Out in May [online], Pitchfork, 15 listopada 2011 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  40. ↑ Sophie Schillaci, Odd Future Gets Adult Swim Television Show [online], Billboard, 9 września 2011 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  41. ↑ SlossFest Preview: Tyler, The Creator finds his wings - Weld: Birmingham's Newspaper [online], web.archive.org, 18 maja 2019 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-18].
  42. ↑ Steven J. Horowitz: Tyler, The Creator Expands "Wolf" Tour, Adds Dates With Earl Sweatshirt. HipHopDX, 2013-03-16. [dostęp 2013-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (February 18, 2013)].
  43. ↑ MellowHype (Ft. Mike G) – 666. [dostęp 2024-09-09].
  44. ↑ Steven J. Horowitz: Tyler, The Creator Expands "Wolf" Tour, Adds Dates With Earl Sweatshirt. HipHopDX, 2013-03-16. [dostęp 2013-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (February 18, 2013)].
  45. ↑ Watch the Video for Tyler, the Creator's New Single "Domo 23" – XXL. 2013-02-15. [dostęp 2013-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (March 25, 2013)].
  46. ↑ Video: Tyler, the Creator Debuts New Music on 'Fallon' | Rolling Stone [online], web.archive.org, 27 lutego 2013 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-02-27].
  47. ↑ Kathy Iandoli, Tyler, the Creator, ‘Wolf’: Track-By-Track Review [online], Billboard, 29 marca 2013 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  48. ↑ Lucy Jones, Tyler, The Creator - 'Wolf' [online], NME, 12 kwietnia 2013 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  49. ↑ Alex Whelan, ‘Wolf’ is nothing but typical Tyler, The Creator [online], The Daily Wildcat [dostęp 2024-09-09].
  50. ↑ Keith Caulfield Billboard, The Band Perry & Tyler, the Creator Aiming for Top Three on Billboard 200 Chart [online], The Hollywood Reporter, 6 kwietnia 2013 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  51. ↑ Lindsay Zoladz, Mac DeMarco and Tyler, the Creator Are Working Together [online], Pitchfork, 31 stycznia 2014 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  52. ↑ Tyler, The Creator - Fucking Young. OFWGKTA 2015-04-09. [dostęp 2024-09-09].
  53. ↑ Tyler, The Creator Shares "F--king Young" Video Following New Album 'Cherry Bomb' Announcement [WATCH] : Buzz : Music Times [online], web.archive.org, 12 kwietnia 2015 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-12].
  54. ↑ Tyler, The Creator on Twitter: "WANTED TO MAKE THE MUSIC I LISTEN TO. THANK YOU CHARLIE WILSON, CHAZ BUNDICK AND COLE FROM THE BLACK LIPS FOR YOU CONTRIBUTION TO FY/DC" [online], web.archive.org, 5 marca 2016 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
  55. ↑ Tyler the Creator calls out Coachella's "soft" and "boring" VIP section -- watch [online], 12 kwietnia 2015 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  56. ↑ iTunes – Music – Cherry Bomb by Tyler, The Creator. 2015-04-13. [dostęp 2015-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (July 17, 2015)].
  57. ↑ Jeremy Gordon, Tyler, the Creator's Cherry Bomb Gets Five Album Covers, Physical Release Date [online], Pitchfork, 13 kwietnia 2015 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  58. ↑ Tyler, The Creator on Twitter: "CHERRY BOMB. ITUNES. PLAY IT LOUD. PHYSICALS COME OUT ON THE 28TH ". 2015-04-12. [dostęp 2015-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (March 5, 2016)].
  59. ↑ Tyler, The Creator on Twitter: "physical comes out on the 28TH its 5 covers" [online], web.archive.org, 5 marca 2016 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
  60. ↑ Stream Tyler, The Creator's New Album, 'Cherry Bomb' | Complex UK [online], web.archive.org, 19 listopada 2015 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-19].
  61. ↑ Daniel Kreps, Stream Tyler, the Creator's New Album 'Cherry Bomb' [online], Rolling Stone, 13 kwietnia 2015 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  62. ↑ Tyler, the Creator Announces New Album ‘Cherry Bomb’ | Rap-Up [online], web.archive.org, 14 kwietnia 2015 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-14].
  63. ↑ Jenna Clarke, Tyler the Creator cancels Australian tour [online], The Age, 10 sierpnia 2015 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  64. ↑ a b Tyler The Creator Banned From U.K., Forced To Cancel Shows. August 26, 2015.
  65. ↑ a b Marina Hyde, Tyler, the Creator, meets his match in Theresa, the Home Secretary, head of the UK branch of Banaholics Anonymous, „The Guardian”, 27 sierpnia 2015, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  66. ↑ a b US rapper Tyler the Creator banned from the UK over lyrics - ITV News [online], web.archive.org, 23 listopada 2015 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-23].
  67. ↑ a b Julianne Escobedo Shepherd, Tyler, the Creator on being banned from the UK: 'I'm being treated like a terrorist', „The Guardian”, 1 września 2015, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  68. ↑ Mitchell Peters, Hear Frank Ocean’s New Song ‘Biking’ Feat. Jay Z & Tyler, the Creator [online], Billboard, 8 kwietnia 2017 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  69. ↑ Tyler, the Creator Hangs With the Science Guy in 'Bill Nye Saves the World' Trailer [online], www.complex.com [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  70. ↑ Gil Kaufman, Tyler, The Creator’s Show ‘Nuts and Bolts’ Debuting on Viceland in August [online], Billboard, 9 maja 2017 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  71. ↑ Bryan HahnBryan Hahn, Tyler, The Creator Releases 'Who Dat Boy' Video with ASAP Rocky - XXL [online], XXL Mag, 30 czerwca 2017 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  72. ↑ Colin Stutz, Tyler, the Creator Gets His Face Blown Off & Sewn Back on by A$AP Rocky in ‘Who Dat Boy’ Video [online], Billboard, 29 czerwca 2017 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  73. ↑ Tyler the Creator enlists ASAP Rocky for "Who Dat Boy", Frank Ocean for "911 / Mr. Lonely": Stream [online], Consequence, 30 czerwca 2017 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  74. ↑ Peter A. BerryPeter A. Berry, Tyler, The Creator and Frank Ocean Reconnect on New Song '911 / Mr. Lonely' - XXL [online], XXL Mag, 30 czerwca 2017 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  75. ↑ Tyler, the Creator Drops New Song "911/Mr. Lonely" f/ Frank Ocean [online], www.complex.com [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  76. ↑ Matthew Strauss, Tyler, the Creator’s New Album Not Actually Titled Scum Fuck Flower Boy [online], Pitchfork, 19 lipca 2017 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  77. ↑ Tyler, The Creator - Boredom (Audio). Tyler, The Creator 2017-07-11. [dostęp 2024-09-09].
  78. ↑ Tyler, The Creator - Ain't Got Time (Audio). Tyler, The Creator 2017-07-19. [dostęp 2024-09-09].
  79. ↑ Paul Lester, Tyler, the Creator: Flower Boy review – closet door opens to gawky gorgeousness, „The Guardian”, 21 lipca 2017, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  80. ↑ Jamie Milton, Tyler, The Creator - ‘Scum Fuck Flower Boy' Review [online], NME, 21 lipca 2017 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  81. ↑ Scott GlaysherScott Glaysher, Tyler, The Creator's Creativity Blossoms on 'Flower Boy' Album - XXL [online], XXL Mag, 9 sierpnia 2017 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  82. ↑ Sheldon Pearce, Tyler, the Creator: Flower Boy [online], Pitchfork [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  83. ↑ Album reviews: Tyler, The Creator, Nine Inch Nails, Arcade Fire, and more [online], The Independent, 27 lipca 2017 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  84. ↑ Tyler, The Creator Says ‘Flower Boy’ Deserved More Grammy Nominations On His New Song “435” [online], Genius [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  85. ↑ Sam Sodomsky, Tyler, the Creator Reveals “The Jellies” Premiere Date, Shares New Trailer: Watch [online], Pitchfork, 14 września 2017 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  86. ↑ Fall 2017 TV Preview: Premiere Dates for Stranger Things, Walking Dead and More - IGN - Page 4 [online], web.archive.org, 4 września 2017 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-04].
  87. ↑ Matthew Strauss, Tyler, the Creator Drops New Song “OKRA”: Listen [online], Pitchfork, 29 marca 2018 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  88. ↑ The Creator Tyler, Tyler, The Creator - OKRA [online], 29 marca 2018 [dostęp 2018-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2021-12-21].
  89. ↑ "Throwaway is used as ITS NOT GOING ON AN ALBUM, ITS NOT A SINGLE FOR AN UPCOMING PROJECT, ITS NOT AN EXAMPLE OF THE SOUND IM GOING FOR NEXT [..] [online], web.archive.org, 9 kwietnia 2018 [dostęp 2024-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-09].
  90. ↑ Tyler, The Creator Shares New Song "435" [online], Stereogum, 22 maja 2018 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  91. ↑ Tyler the Creator, ima kill rocky for that idk whats coming soon or not dont get yo hopes up nigga just be excited but enjoy it ( knock knock by monica i was tryna rap on that for 10 years ha) [online], Twitter, 24 lipca 2018.
  92. ↑ Instagram [online], www.instagram.com [dostęp 2024-09-09].
  93. ↑ Instagram [online], www.instagram.com [dostęp 2024-09-09].
  94. ↑ Instagram [online], www.instagram.com [dostęp 2024-09-09].
  95. ↑ IGOR - 5/17 [online], www.instagram.com [dostęp 2024-09-09].
  96. ↑ OUT OUT OUT IGOR IGOR IGOR [online], www.instagram.com [dostęp 2024-09-09].
  97. ↑ Roisin O'Connor, Tyler, the Creator review, IGOR: His best work to date [online], Independent, 17 maja 2019 (ang.).
  98. ↑ Danny Schwartz, Tyler the Creator's Surreal, Summery 'IGOR' [online], Rolling Stone, 20 maja 2019 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  99. ↑ Matthew Strauss, Tyler, the Creator: Igor [online], Pitchfork [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  100. ↑ Keith Caulfield, Tyler, the Creator’s ‘Igor’ Debuts at No. 1 on Billboard 200 Albums Chart [online], Billboard, 30 maja 2019 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  101. ↑ Ben Sisario: Tyler, the Creator Beats DJ Khaled to Hit No. 1 With 'Igor'. The New York Times, May 27, 2019. [zarchiwizowane z tego adresu (September 18, 2020)].
  102. ↑ Tyler, the Creator | Biography, Music & News [online], Billboard [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  103. ↑ Jon Blistein, Tyler, the Creator Drops Two New Songs: 'Best Interest,' 'Group B' [online], Rolling Stone, 23 grudnia 2019 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  104. ↑ Watch Tyler, The Creator Share His Best Rap Album GRAMMY Win For 'IGOR' With His Loved Ones In 2020 | GRAMMY Rewind | GRAMMY.com [online], grammy.com [dostęp 2024-09-09].
  105. ↑ 2020 GRAMMY Awards: Complete Winners List. GRAMMY.com, 2019-11-20. [dostęp 2020-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (May 8, 2020)]. (ang.).
  106. ↑ Toyin Owoseje, Tyler, The Creator slams Grammys’ ‘urban’ category as a politically correct version of the n-word [online], CNN, 27 stycznia 2020 [dostęp 2024-09-09] (ang.).
  107. ↑ Bethy Squires, Stream Tyler, the Creator’s New Album Call Me If You Get Lost [online], Vulture, 25 czerwca 2021 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  108. ↑ Adrian Dennis, Tyler, The Creator's 'CALL ME IF YOU GET LOST' Album Sales Projections Are In [online], HipHopDX, 27 czerwca 2021 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  109. ↑ New album from Tyler, the Creator teased on mysterious website and billboard. Consequence, 2021-06-10. [dostęp 2021-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (June 14, 2021)]. (ang.).
  110. ↑ Tyler, The Creator - "LUMBERJACK". Stereogum, 2021-06-16. [dostęp 2021-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (June 16, 2021)]. (ang.).
  111. ↑ Matthew Strauss: Tyler, the Creator Releasing New Album Call Me If You Get Lost Next Week. Pitchfork, June 17, 2021. [dostęp 2021-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (June 17, 2021)]. (ang.).
  112. ↑ Brad Callas: Tyler, the Creator's 'Call Me If You Get Lost' Debuts at No. 1 on Billboard 200. Complex. [dostęp 2021-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (July 6, 2021)]. (ang.).
  113. ↑ Taylor Mims, Tyler, the Creator, Tame Impala & Jack Harlow to Headline 2022 Forecastle Festival [online], Billboard, 6 stycznia 2022 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  114. ↑ Tyler, the Creator Scores Virgil Abloh's Louis Vuitton Fashion Show. Pitchfork, 2022-01-23. [dostęp 2023-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (February 3, 2023)]. (ang.).
  115. ↑ Will Richards: Tyler, the Creator scores Virgil Abloh's Louis Vuitton fashion show in Paris. NME, 2022-01-23. [dostęp 2023-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (February 3, 2023)]. (ang.).
  116. ↑ Andy Bustard, Tyler, The Creator & Pharrell Extend Winning Collab Streak On 'Come On, Let's Go' [online], HipHopDX, 24 marca 2022 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  117. ↑ TYLER, THE CREATOR Wins Best Rap Album for 'Call Me If You Get Lost' | 2022 GRAMMYs. Recording Academy / GRAMMYs 2022-04-04. [dostęp 2024-09-10].
  118. ↑ Jazz Monroe, Tyler, the Creator Wins Best Rap Album for Call Me If You Get Lost at the 2022 Grammys [online], Pitchfork, 3 kwietnia 2022 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  119. ↑ Tyler, the Creator Announces Call Me If You Get Lost: The Estate Sale, Shares Video for New Song “Dogtooth”: Watch | Pitchfork [online], web.archive.org, 28 marca 2023 [dostęp 2024-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-28].
  120. ↑ Tyler, the Creator, CALL ME IF YOU GET LOST WAS THE FIRST ALBUM I MADE WITH ALOT OF SONGS THAT DIDNT MAKE THE FINAL CUT. SOME OF THOSE SONGS I REALLY LOVE, AND KNEW THEY WOULD NEVER SEE THE LIGHT OF DAY, SO IVE DECIDED TO PUT A FEW OF THEM OUT. [online], Twitter, 27 marca 2023.
  121. ↑ Tyler, the Creator Shares Video for New Song “Sorry Not Sorry”: Watch | Pitchfork [online], web.archive.org, 29 marca 2023 [dostęp 2024-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-29].
  122. ↑ Tyler, the Creator Announces Call Me If You Get Lost: The Estate Sale, Shares Video for New Song “Dogtooth”: Watch | Pitchfork [online], web.archive.org, 28 marca 2023 [dostęp 2024-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-28].
  123. ↑ Emily Zemler, Watch Tyler, the Creator, A$AP Rocky Take a Trip in 'Wharf Talk' Video [online], Rolling Stone, 31 marca 2023 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  124. ↑ Condé Nast: Tyler, the Creator Performs With A$AP Rocky, Childish Gambino, and Kali Uchis at Coachella 2024. Pitchfork, 2024-04-14. [dostęp 2024-04-17]. (ang.).
  125. ↑ Alaina Demopoulos, Tyler, the Creator at Coachella review – an exhilarating, high-stakes spectacle, „The Guardian”, 14 kwietnia 2024, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  126. ↑ Rhian Daly: Tyler, The Creator live at Coachella: a brilliant reminder of a cult hero's power. NME, 2024-04-14. [dostęp 2024-04-17]. (ang.).
  127. ↑ ST. CHROMA. Tyler, The Creator 2024-10-16. [dostęp 2024-10-19].
  128. ↑ Steven J. Horowitz, Tyler, the Creator Casts Ayo Edebiri as Crazed Fan in Video for New Song ‘Noid’ [online], Variety, 21 października 2024 [dostęp 2024-10-28] (ang.).
  129. ↑ SPIN, Tyler, The Creator Plots Return With ‘CHROMAKOPIA’ [online], spin.com, 17 października 2024 (ang.).
  130. ↑ Michael Saponara, Tyler, the Creator Announces ‘Chromakopia’ Album Release Date & Reveals Cover Art [online], Billboard, 17 października 2024 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  131. ↑ a b c Haig Patapan, The Artist as Creator, Edinburgh University Press, 28 lutego 2023, s. 77–103, ISBN 978-1-3995-0877-3 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  132. ↑ Sam Le Roy, TYLER THE CREATOR: A STORY OF EVOLUTION AND DEVELOPMENT [online], Culted, 13 lipca 2021 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  133. ↑ a b Andre J. GeeAndre J. Gee, Every Tyler, The Creator Project Ranked [online], XXL Mag, 10 marca 2020 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  134. ↑ Rolling Stone, The 100 Greatest West Coast Hip-Hop Songs of All Time [online], Rolling Stone, 1 maja 2023 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  135. ↑ Giedre Matulaityte, 20 horrorcore albums that are better than your favorite scary movie [online], Alternative Press Magazine [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  136. ↑ Tyler, The Creator on Pharrell and the first time he heard N.E.R.D. | Ghostarchive [online], ghostarchive.org [dostęp 2024-09-10].
  137. ↑ In Search Of... did more for me than Illmatic [online], Genius [dostęp 2024-09-10].
  138. ↑ Oumou Fofana, Tyler, the Creator recalls the moment Pharrell changed his life [online], REVOLT [dostęp 2024-09-10].
  139. ↑ Tyler, The Creator Meets Eminem [online], www.complex.com [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  140. ↑ Tyler, the Creator, PLEASE IF THERE IS A GOD PLEASE LET RELAPSE 2 COME OUT OF SOMEWHERE PLEASE THATS ALL I WANT PLEASE 😔😔😔 MARSHALL PLEASE [online], Twitter, 15 października 2013.
  141. ↑ NME, Odd Future's Tyler, The Creator: 'My lyrics aren't offensive' - video [online], NME, 11 kwietnia 2012 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  142. ↑ Kanye West Thinks Tyler, the Creator Has the Video of The Year. The FADER. [dostęp 2024-02-29]. (ang.).
  143. ↑ Method Man Comments On Odd Future, Wu-Tang Comparisons - MTV [online], web.archive.org, 14 sierpnia 2018 [dostęp 2024-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-14].
  144. ↑ Tyler, The Creator Explains How Comparisons Between Odd Future & Wu-Tang Frustrate Him. Genius. [dostęp 2024-02-29]. (ang.).
  145. ↑ Caleb Hardy: Revisiting Odd Future's Members And Their Influence. HotNewHipHop, 2023-05-02. [dostęp 2024-02-29]. (ang.).
  146. ↑ The Impact Of Odd Future. HIT UP ANGE, 2019-06-01. [dostęp 2024-02-29]. (ang.).
  147. ↑ How Golf Wang Evolved With Tyler, the Creator's Career. Complex. [dostęp 2022-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (February 8, 2022)]. (ang.).
  148. ↑ James, The Soft Power of Cycling’s Public Image [online], BYCS, 1 marca 2022 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  149. ↑ Tyler, The Creator Talks Skateboarding With Tony Hawk. HipHopDX, 2012-01-28. [dostęp 2024-02-29]. (ang.).
  150. ↑ Tyler, the Creator: Wolf. Pitchfork. [dostęp 2024-02-29]. (ang.).
  151. ↑ FLOWER BOY: a conversation - YouTube [online], web.archive.org, 21 marca 2022 [dostęp 2024-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-21].
  152. ↑ Review: 'Call Me If You Get Lost' sees Tyler, the Creator return to his roots, now more matured and refined. The Dartmouth. [dostęp 2022-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (April 2, 2022)].
  153. ↑ Danny Schwartz, Tyler the Creator's Surreal, Summery 'IGOR' [online], Rolling Stone, 20 maja 2019 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  154. ↑ a b Tyler, the Creator Accepts Cultural Influence Award at 2021 BET Hip Hop Awards. Pitchfork, 2021-10-06. [dostęp 2022-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (March 24, 2022)]. (ang.).
  155. ↑ Mark Wilson: Tyler, The Creator's new Golf le Fleur line is a travel fantasy extravaganza. Fast Company, 2021-12-08. [dostęp 2022-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (February 22, 2022)]. (ang.).
  156. ↑ Roman Cooper, Tyler, The Creator Talks Skateboarding With Tony Hawk [online], HipHopDX, 28 stycznia 2012 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  157. ↑ Tony Hawk interviews Tyler The Creator of Odd Future - Dissent TV. RIDE Channel 2012-01-27. [dostęp 2024-09-10].
  158. ↑ How Being a Fan of Tyler, The Creator Molded Me and Maybe an Entire Generation | by Kaje Collins | Medium [online], web.archive.org, 25 listopada 2021 [dostęp 2024-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-25].
  159. ↑ Tyler, The Creator Discusses Religious Views | HipHopDX [online], web.archive.org, 25 listopada 2021 [dostęp 2024-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-25].
  160. ↑ Q&A: 10 Facts We Learned About Tyler, The Creator From Formspring [online], www.complex.com [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  161. ↑ Tyler, The Creator - EARFQUAKE / NEW MAGIC WAND (Live at the 2020 GRAMMYs). Tyler, The Creator 2020-01-28. [dostęp 2024-09-10].
  162. ↑ Kathy Iandoli, Tyler, the Creator, ‘Wolf’: Track-By-Track Review [online], Billboard, 29 marca 2013 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  163. ↑ Curious Ways, Tyler, the Creator apologises for hiding his sexuality in new song [online], HUNGER TV [dostęp 2023-05-21] (ang.).
  164. ↑ Spencer Kornhaber, The Classic Queer Paradox of Tyler, the Creator [online], The Atlantic, 21 lipca 2017 [dostęp 2023-05-21] (ang.).
  165. ↑ Tyler, the Creator speaks about the „grey area” around his sexuality [online], GAY TIMES, 20 września 2018 [dostęp 2023-05-21] (ang.).
  166. ↑ Tyler The Creator Is The Latest Male Celebrity To Reveal He’s Bisexual [online], ELLE, 17 sierpnia 2017 [dostęp 2023-05-21] (ang.).
  167. ↑ Tyler, the Creator Apologizes For Hiding Sexuality On New Song ‘Sorry Not Sorry’ [online], HipHopDX, 29 marca 2023 [dostęp 2023-05-21] (ang.).
  168. ↑ a b Alex Macpherson, Is hip-hop homophobia at a tipping point?, „The Guardian”, 9 maja 2011, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  169. ↑ Pattison, Louis (2011) "Tyler, The Creator Goblin", NME, 14 May 2011, p. 12
  170. ↑ Paul Lester, Tyler the Creator in the UK: forget hip-hop, we're the new Sex Pistols!, „The Guardian”, 6 maja 2011, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  171. ↑ Tyler, The Creator Defends His Use Of The Other F-Word. [dostęp June 15, 2011]. [zarchiwizowane z tego adresu (June 16, 2011)].
  172. ↑ GLAAD calls VMA winner Tyler, The Creator 'violently anti-gay'. August 31, 2011. [dostęp 2011-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (October 21, 2011)].
  173. ↑ Frank Ocean Gets Support From Tyler, The Creator, Russell Simmons On Coming Out. MTV.com. [dostęp 2015-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (January 27, 2013)].
  174. ↑ Fans Think Tyler The Creator Is Admitting He's Gay On Leaked "Flower Boy" LP | HipHopDX [online], web.archive.org, 13 lipca 2017 [dostęp 2024-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-13].
  175. ↑ Tyler, the Creator (maybe) opens up about his sexuality on leaked new album - Vox [online], web.archive.org, 31 lipca 2017 [dostęp 2024-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-31].
  176. ↑ Tyler the Creator Arrested in West Hollywood (Video) – The Hollywood Reporter [online], web.archive.org, 23 czerwca 2023 [dostęp 2024-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-23].
  177. ↑ Lauren Savage, Tyler, The Creator Pays $8,000 in Vandalism Case [online], Billboard, 5 marca 2012 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  178. ↑ Tyler, The Creator Pays $8,000 in Vandalism Case – Billboard [online], web.archive.org, 23 czerwca 2023 [dostęp 2024-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-23].
  179. ↑ As rapper’s riot charge is dropped, legal experts question arrest - News - Austin American-Statesman - Austin, TX [online], web.archive.org, 27 czerwca 2020 [dostęp 2024-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-27].
  180. ↑ a b Tyler, The Creator: 'Rowdy' crowd stops rapper's Peckham gig [online], 18 maja 2019 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  181. ↑ Why did Tyler, The Creator thank Theresa May at the Brits? Row over rapper being banned from the UK explained [online], web.archive.org, 17 czerwca 2023 [dostęp 2024-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-17].
  182. ↑ Tyler, the Creator | Biography, Music & News [online], Billboard [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  183. ↑ australian-charts.com - Discography Tyler, The Creator [online], australian-charts.com [dostęp 2024-10-19].
  184. ↑ Tyler, the Creator | Biography, Music & News [online], Billboard [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  185. ↑ lescharts.com - Discographie Tyler, The Creator [online], lescharts.com [dostęp 2024-10-19].
  186. ↑ danishcharts.com - Discography Tyler, The Creator [online], danishcharts.dk [dostęp 2024-10-19].
  187. ↑ charts.org.nz - Discography Tyler, The Creator [online], charts.nz [dostęp 2024-10-19].
  188. ↑ Discographie Tyler, The Creator - hitparade.ch [online], swisscharts.com [dostęp 2024-10-19].
  189. ↑ TYLER THE CREATOR [online], Official Charts, 13 lipca 2017 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  190. ↑ Keith Caulfield, Lonely Island Sets Sail at No. 3 on Billboard 200, Adele Still No. 1 [online], Billboard, 18 maja 2011 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  191. ↑ a b c d e Gold & Platinum [online], RIAA [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  192. ↑ a b c d e BRIT Certified [online], BPI [dostęp 2024-10-19] (ang.), Wpisać "Tyler the Creator" w polu wyszukiwania i nacisnąć Enter.
  193. ↑ a b c d Music Canada, Canadian certifications – Tyler, the Creator [online] (ang.).
  194. ↑ Hip Hop Album Sales: The Week Ending 4/14/2013 | Get The Latest Hip Hop News, Rap News & Hip Hop Album Sales | HipHop DX [online], web.archive.org, 19 kwietnia 2013 [dostęp 2024-10-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-19].
  195. ↑ Keith Caulfield, Shawn Mendes’ ‘Handwritten’ Debuts at No. 1 on Billboard 200 Chart [online], Billboard, 22 kwietnia 2015 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  196. ↑ Keith Caulfield, Lana Del Rey Debuts at No. 1 on Billboard 200 Albums Chart, Tyler, The Creator and Meek Mill Bow at Nos. 2 & 3 [online], Billboard, 2 sierpnia 2017 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  197. ↑ a b c Regulamin przyznawania wyróżnień (2021) [online], ZPAV, 1 sierpnia 2021 [dostęp 2024-12-09] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-05].
  198. ↑ a b Australian Recording Industry Association, ARIA Charts – Accreditations – 2020 Albums [online], www.dropbox.com [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  199. ↑ a b Oficjalna Lista Wyróżnień – platynowe płyty [online], OLiS [dostęp 2024-12-09].
  200. ↑ Keith Caulfield, Tyler, the Creator’s ‘Igor’ Debuts at No. 1 on Billboard 200 Albums Chart [online], Billboard, 30 maja 2019 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  201. ↑ a b Keith Caulfield, Tyler, the Creator’s ‘Call Me If You Get Lost’ Debuts at No. 1 on Billboard 200 Albums Chart [online], Billboard, 4 lipca 2021 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  202. ↑ Oficjalna Lista Wyróżnień – złote płyty [online], OLiS [dostęp 2024-12-09].
  203. ↑ charts.org.nz - Discography Tyler, The Creator [online], charts.nz [dostęp 2024-10-19].
  204. ↑ Rosalie Cabison, Billboard 200™ [online], Billboard, 2 stycznia 2013 [dostęp 2024-11-11] (ang.).
  205. ↑ ARIA Top 50 Albums Chart [online], www.aria.com.au [dostęp 2024-11-11] (ang.).
  206. ↑ Billboard Canadian Albums [online], Billboard, 2 stycznia 2013 [dostęp 2024-11-11] (ang.).
  207. ↑ Top Albums [online], SNEP [dostęp 2024-11-11] (fr.).
  208. ↑ Hitlisten.NU [online], Hitlisten.NU [dostęp 2024-11-11].
  209. ↑ Explore our 50 year history [online], aotearoamusiccharts.co.nz [dostęp 2024-11-11] (ang.).
  210. ↑ Tyler, The Creator - Chromakopia. [dostęp 2024-11-11].
  211. ↑ CHROMAKOPIA [online], Official Charts, 7 listopada 2024 [dostęp 2024-11-11] (ang.).
  212. ↑ Punk’d > Full Episodes [online], MTV [dostęp 2012-04-24].
  213. ↑ Colin Joyce, Tyler, the Creator Shows Up on ‘The Eric Andre Show’ to See His ‘Dad’ and Cry [online], SPIN, 10 stycznia 2015 (ang.).
  214. ↑ Lynn S, Tyler, The Creator To Star In Jim Carrey's Comedy Series "Kidding" [online], HotNewHipHop, 8 lutego 2020 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  215. ↑ Watch Tyler, the Creator Voice Jesus in Netflix's 'Big Mouth' [online], www.yahoo.com, 31 października 2022 [dostęp 2024-09-10] (ang.).
  216. ↑ Matthew Strauss, Tyler, the Creator Joins Cast of Josh Safdie’s New A24 Movie [online], Pitchfork, 16 września 2024 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  217. ↑ VMA 2011 - MTV Video Music Awards - MTV [online], web.archive.org, 14 września 2016 [dostęp 2024-10-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-14].
  218. ↑ Sucker Free | Vote | MTV [online], web.archive.org, 8 lutego 2012 [dostęp 2024-10-19] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-08].
  219. ↑ MTV's O Music Awards back with nominees Lady Gaga, Justin Bieber, Katy Perry, Demi Lovato and others [online], EW.com [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  220. ↑ a b c d Tyler, The Creator | Artist | GRAMMY.com [online], grammy.com [dostęp 2024-10-19].
  221. ↑ 2014 MTV Video Music Awards Nominations: Get The Full List - MTV [online], web.archive.org, 17 lipca 2014 [dostęp 2024-10-19] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-17].
  222. ↑ 2015 VMA Nominations: Get The Full List Now - MTV [online], web.archive.org, 23 lipca 2015 [dostęp 2024-10-19] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-23].
  223. ↑ Andres, Kendrick Lamar, DJ Khaled, & Cardi B Lead BET Hip-Hop Awards 2017 Nominees [online], Rap-Up [dostęp 2024-10-19].
  224. ↑ 52nd Annual Annie Awards [online], annieawards.org [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  225. ↑ Promonews, UK Music Video Awards 2018: all the nominations! | News [online], Promonewstv [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  226. ↑ Carl Lamarre, Cardi B Leads 2019 BET Hip Hop Awards With 10 Nominations: Exclusive [online], Billboard, 12 września 2019 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  227. ↑ Andrew Trendell, NME Awards 2020: Full list of nominations revealed [online], NME, 20 stycznia 2020 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  228. ↑ Ben Beaumont-Thomas, Laura Snapes, Brit awards 2020: Lewis Capaldi tops winners alongside rap triumphs, „The Guardian”, 18 lutego 2020, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  229. ↑ Eric Torres, MTV VMAs 2021 Nominees Announced: See the Full List Here [online], Pitchfork, 11 sierpnia 2021 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  230. ↑ UK Music Video Awards 2021 nominations revealed [online], shots [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  231. ↑ Paul Grein, Cardi B, Lil Durk & Megan Thee Stallion Lead 2021 BET Hip Hop Award Nominations: Full List [online], Billboard, 9 września 2021 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  232. ↑ BET Awards 2022 Nominees Revealed: Drake, Kendrick Lamar, Doja Cat, and More [online], www.complex.com [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  233. ↑ Andrew Trendell, BandLab NME Awards 2022: Full list of nominations revealed [online], NME, 27 stycznia 2022 [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  234. ↑ UK Music Video Awards 2022 winners announced [online], shots [dostęp 2024-10-19] (ang.).
  235. ↑ XXL StaffXXL Staff, XXL Awards 2024 Winners [online], XXL Mag, 19 lutego 2024 [dostęp 2024-10-19] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Odd Future
Albumy studyjne
Mixtape’y
Kompilacje
Powiązane
Laureaci nagrody MTV Video Music Award – nowy artysta
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tyler,_the_Creator&oldid=75645854”