Przejdź do zawartości

Busta Rhymes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Busta Rhymes
Ilustracja
Busta Rhymes, 2002
Imię i nazwisko

Trevor Tahiem Smith Jr.

Data i miejsce urodzenia

20 maja 1972
Brooklyn

Gatunki

East Coast hip-hop[1]

Aktywność

od 1989

Wydawnictwo

Flipmode Entertainment

Powiązania

DJ Scratch, J Dilla, Dr. Dre, Raekwon, The Notorious B.I.G., Eminem, LL Cool J, B-Real, Method Man, Coolio, Craig Mack

Zespoły
Leaders of the New School
Flipmode Squad
Strona internetowa

Busta Rhymes, właśc. Trevor George Smith Jr. (ur. 20 maja 1972 w Brooklynie[2] w Nowym Jorku) – amerykański raper, autor tekstów, producent muzyczny i aktor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Wychował się w Uniondale w Nowym Jorku jako syn emigrantów z Jamajki, Geraldine Green i Trevora Smitha Seniora[3][4]. Jego ojciec był hydraulikiem, a matka była bezrobotna. Jamajskie pochodzenie rodziców miało na Busta duży wpływ, czego obrazem jest jego styl rapowania oraz elementy reggae widoczne w jego twórczości. Jako dwunastolatek Busta wraz z rodzicami przeprowadził się do Long Island, gdzie na poważnie zainteresował się rapem i hip-hopem. Właśnie w tamtejszej szkole, Uniondale High School[5], poznał kilku MC's, którzy podobnie jak Busta chcieli robić karierę w branży muzycznej.

Kariera i jej początki

[edytuj | edytuj kod]

W połowie lat 80. Busta Rhymes wystartował w konkursie muzycznym sponsorowanym przez legendy hip-hopu Chucka D oraz Public Enemy i bardzo dobrze wypadł. Po tym on i koledzy ze szkoły MC: Charlie Brown, Dinco D oraz Cut Monitor Milo postanowili założyć grupę Leaders of the New School. Ponieważ Busta zaimponował raperom z Public Enemy, ci pozwolili Leaders of the New School nagrywać w ich studiu. Tam Busta spędził wiele godzin, w wyniku czego opuścił szkołę i zakończył edukację w wieku 17 lat, do końca poświęcając się muzyce[6].

Pierwsza płyta zespołu zatytułowana Future Without a Past ukazała się w 1991 roku, a następna T.I.M.E. – w 1993 roku. Mimo iż Leaders of the New School nie uzyskali nigdy wielkiego sukcesu, Busta Rhymes jako lider formacji został zauważony przez osoby z branży muzycznej. Nagrał utwory między innymi z Boyz II Men, Mary J. Blige i TLC[6].

W 1994, po narodzinach syna T'Ziah, Busta Rhymes odłączył się od swojej formacji i postanowił postawić na karierę solową[6].

Kariera solowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1996 wydał swój pierwszy solowy album pod tytułem The Coming. Okazała się ona wielkim sukcesem, osiągając status platynowej płyty. Singiel zatytułowany „Woo-Hah! Got You All In Check” dostał się na amerykańskie i brytyjskie notowania Top 10. Następna płyta zatytułowana When Disaster Strikes… nie zdobyła aż takiej popularności w USA, jak jego poprzednia kompozycja, ale umocniła pozycję Busta na światowym rynku hiphopowym. Pomimo tego na albumie znalazły się dwa hity zatytułowane „Dangerous” i „Put Your Hands Where My Eyes Can See”[6].

Następnie Busta Rhymes przyłączył się do Flipmode Squad wraz z raperami Rampage, Lord Have Mercy, Spliff Star, Rah Digga i Baby Sham nagrali album E.L.E. (Extinction Level Event): The Final World Front. W styczniu 1999 singiel z tej płyty zatytułowany „Gimme Some More” osiągnął 5. miejsce na brytyjskiej liście singli. W kwietniu tego samego roku, wraz z Janet Jackson nagrał utwór pod tytułem „What's It Gonna Be?!”[6].

W tym czasie Busta Rhymes zainteresował się filmem i spróbował swoich sił jako aktor. Wystąpił w kilku produkcjach, w tym w dramacie kryminalnym Johna Singletona Studenci (1995) i dramacie Gusa Van Santa Szukając siebie (2000)[7]. W 2000 wydał kolejną płytę, zatytułowaną Anarchy. Po jej wydaniu postanowił zakończyć współpracę z wytwórnią Elektra Records, jego dotychczasową wytwórnią fonograficzną. W 2001 podpisał kontrakt z inną wytwórnią – J Records. W tym samym roku wydał album pt. Genesis, która okazała się ogromnym sukcesem. Rhymes po kilku cichych miesiącach znów wrócił na listy przebojów z takimi hitami jak „Break Ya Neck” i „Pass the Courvoisier”, współtworzone przez Dr. Dre i The Neptunes. W 2002 wydał płytę zatytułowaną It Ain’t Safe No More. W piosence pod tytułem „Make it Clap” wystąpił z Erickiem B, Rakimem oraz z Sean Paulem[6].

Pod koniec 2004 zakończył współpracę z J Records i podpisał kontrakt z wytwórnią fonograficzną założoną przez Dr. DreAftermath Entertainment. Busta razem z nową wytwórnią w czerwcu 2006 wydali płytę The Big Bang. Wystąpił m.in. z takimi artystami jak Sean Paul, Rah Digga, Mary J. Blige, Missy Elliott, DMX, Brooke, Papoose, P. Diddy czy Lloyd Banks[8].

Pod koniec października 2007 wziął udział w telewizyjnej gali stacji VH1Hip Hop Honors 2007 oraz w dyskusji stacji MTVBlack History Month. W 2008 wydał razem z zespołem Linkin Park singiel „We Made It[6].

W 2022 w Los Angeles wystąpił podczas inauguracji X3 Expo gali wręczenia nagród XBIZ Award[9].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dyskografia Busty Rhymesa.

Opracowano na podstawie źródła[10].

Albumy solowe

[edytuj | edytuj kod]

Leaders of the New School

[edytuj | edytuj kod]
  • A Future Without a Past (1991)
  • T.I.M.E. (The Inner Mind's Eye) (1993)

Flipmode Squad

[edytuj | edytuj kod]

Kompilacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Flipmode Remixes (1997)
  • Total Devastation (2001)
  • Turn It Up! (2002)
  • The Artist Collection (2004)

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Reżyser
1993 Kto jest mężczyzną? (Who's the Man?) Jawaan Ted Demme
1993 Handlarze (Strapped) Buster Forest Whitaker
1995 Studenci (Higher Learning) Dreads John Singleton
1998 Pełzaki: Gdzie jest bobas? (The Rugrats Movie) Reptar Wagon (głos) Norton Virgien, Igor Kovaljov
2000 Shaft Rasaan John Singleton
2000 Backstage. Za kulisami (Backstage, dokumentalny) w roli samego siebie Chris Fiore
2000 Szukając siebie (Finding Forrester) Terrell Wallace Gus Van Sant
2002 Na tropie zła (Narc) Darnell 'Big D Love' Beery Joe Carnahan
2002 Halloween: Resurrection Freddie Harris Rick Rosenthal
2004 Full Clip Pope mink
2009 Breaking Point Al Bowen Jeff Celentano
2011 The Unforgiven Lick Wilson Elias Goday
2016 King of the Dancehall Allestar 'All Star Toasta' Nick Cannon

Produkcje telewizyjne

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Uwagi
1996 Oblicza Nowego Jorku (New York Undercover) w roli samego siebie odc.: „Kill the Noise”
1997 Cosby Phillip odc.: „Dating Games”"
1997 The Steve Harvey Show Zack odc.: „Everybody Loves Regina”"
1998 The Wayans Bros. w roli samego siebie odc.: „Busta Saves the Day”
1999 Pełzaki (Rugrats) Reptar Wagon (głos) odc.: „Wrestling Grandpa/Chuckie Collects”
2001 Space Ghost Coast to Coast w roli samego siebie odc.: „Flipmode”
2007–2008 The Boondocks Flonominal (głos) 3 odcinki
2015 Specjalista od niczego (Master of None) w roli samego siebie odc.: „Indians on TV”
2016 Przepis na amerykański sen (Fresh Off the Boat) w roli samego siebie odc.: „Hi, Name Is ...My”
2018 Greenowie w wielkim mieście (Big City Greens) Fish (głos) odc.: „Fill Bill”
2020 The Masked Singer Dragon
2020 The Tonight Show Starring Jimmy Fallon w roli samego siebie Sezon 8, odc. 1339

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Busta Rhymes w bazie Discogs.com (ang.)
  2. Busta Rhymes w bazie IMDb (ang.)
  3. Busta Rhymes w bazie Notable Names Database (ang.)
  4. Busta Rhymes What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-01-11]. (ang.).
  5. Busta Rhymes Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2008-09-01]. (ang.).
  6. a b c d e f g John Bush: Biografia Busty Rhymesa. AllMusic. [dostęp 2011-06-30]. (ang.).
  7. Busta Rhymes. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-01-11]. (ang.).
  8. Iman Stevenson: A Rising Designer Brings Hip-Hop to Homeware. „The New York Times”. [dostęp 2022-01-11]. (ang.).
  9. X3 Expo Day 2 Celebrates Fans, Creators With High Energy. xbiz.com. [dostęp 2022-01-11]. (ang.).
  10. Dyskografia Busty Rhymesa. Allmusic. [dostęp 2011-06-30]. (ang.).