Tęsknica
| Inne imiona |
Tęsknota, osmętnica |
|---|
Tęsknica, tęsknota, osmętnica – demon słowiański wyobrażany w postaci bladego widma kobiecego, stanowiący personifikację stanu chorobliwego zadumania, rozmarzenia czy utęsknienia[1].
Tęsknica spadała z nieba wraz z gwiazdami, z czarnej chmury burzowej. Była bladym widmem, na głowie nosiła wianek z suchej paproci, owijała się szarą płachtą wyciągniętą spod tapczanu umarłego, na nogi wkładała chodaki, które sama sobie plotła z zielonej trzciny wyrwanej z jeziora lub z wici rosnącymi nad wodami. Chodziła wolnym krokiem, ze spuszczoną głową, siadała najczęściej pod cmentarzami lub figurami przy rozstajnych drogach[1].
Kiedy znajdywała smętne, smutne, zapłakane, samotne dziewczyny, siadała przy nich, obejmowała w wychudłe ręce i całowała w usta, kładła ciężką dłoń na serce. Tęsknica dotykała najczęściej młode kobiety, które jeszcze nie miały dzieci. Tych kobiet nic nie bolało i nie miały żadnych blizn na ciele, ale dotknięte przez tęsknotę traciły wigor, nie piły i nie jadły, trapiły je bezsenność, stawały się osłabione i bezwładne. Zwykle niedługo żyły takie dziewczyny. Jedynym ich ratunkiem jeśli przybędą, były Trzy Niewiady, anioły boże niewidoczne dla ludzi, przychodzące z nieba w pomocy[1].
Do leczenia melancholii podawano ciemiernik - silnie toksyczną roślinę. Wymioty i biegunka miały spowodować wydalenie nadmiaru czarnej żółci, co miało przywrócić chęć do życia[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Barbara Podgórska, Adam Podgórski, Wielka księga demonów polskich: leksykon i antologia demonologii ludowej, Katowice: Kos, 2005, s. 466, ISBN 978-83-89375-40-7 [dostęp 2024-07-15].
- ↑ Paweł Zych, Witold Vargas, Bestiariusz słowiański: część pierwsza i druga, Wydanie I, dodruk, Legendarz, Olszanica: Bosz, 2022, s. 380, ISBN 978-83-7576-620-2 [dostęp 2024-07-15].
