Przejdź do zawartości

Ptasie wesele

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ciastka w kształcie ptaszków, wypiekane na ptasie wesele

Ptasie wesele (górnołuż. Ptači kwas, dolnołuż. Ptaškowa swajźba) – serbołużycki obyczaj ludowy.

Obchodzone 25 stycznia ptasie wesele wywodzi się z przedchrześcijańskich obrzędów, związanych z kultem przodków. W dniu tym dzieci wystawiają w otwartych oknach talerze, które wypełniane są następnie słodyczami oraz specjalnie pieczonymi na ten dzień ciasteczkami w kształcie ptaszków. Słodkości są nagrodą dla dzieci za dokarmianie ptaków w czasie zimy. Termin święta jest ściśle związany z cyklem przyrody, około końca stycznia niektóre gatunki ptaków zaczynają bowiem wić gniazda i składać jaja. W dniu ptasiego wesela dzieci tradycyjnie wystawiają przedstawienie, którego treścią są zaślubiny sroki i kruka/gawrona[1][2].

Znaczek poczty NRD z 1982 roku, przedstawiający zwyczaj ptasiego wesela

Współcześnie ptasie wesele jest obchodzone jako jedno z najważniejszych wydarzeń w życiu kulturalnym Serbołużyczan, z inicjatywy organizacji kulturalnych organizowane są z tej okazji liczne imprezy plenerowe.

O tradycji ptasiego wesela odpowiadają takie utwory jak niemiecka piosenka ludowo-dziecięca Die Vogelhochzeit(inne języki) oraz Kto ma być panną młodą? – jedyna zachowana drzewiańska (połabska) pieśń ludowa[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. "Ptasie zaślubiny". wp.pl, 2008-01-25. [dostęp 2014-05-18]. (pol.).
  2. Roman Tomczak: Sroka na weselu. kultura.wiara.pl, 2012-02-24. [dostęp 2014-05-18]. (pol.).
  3. Plan obchodzonych w 2023 Dni Wendyjskich, na których owa pieśń miała zostać wykonana [online], nwp.rundlingsmuseum.de [dostęp 2024-09-16].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tomasz Nawka: Witajće k nam. Serbołużyczanie: historia, kultura, tradycja. Poznań: Muzeum Narodowe w Poznaniu, 2008. ISBN 978-83-89053-69-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]