Przejdź do zawartości

Sylvain Guillaume

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sylvain Guillaume
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1968
Champagnole

Klub

Skiclub Douanes

Wzrost

171 cm

Debiut w PŚ

17.01 1987, Autrans
(27. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

25.03 1988, Rovaniemi (12. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

13.03 1992, Oslo
(3. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
srebro Albertville 1992 Gundersen
brąz Nagano 1998 Sztafeta
Mistrzostwa świata
brąz Trondheim 1997 Sztafeta

Sylvain Guillaume (ur. 6 lipca 1968 r. w Champagnole) – francuski narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, dwukrotny medalista olimpijski oraz brązowy medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Sylvain Guillaume pojawił się 17 stycznia 1987 roku w zawodach Pucharu Świata w Autrans. Zajął wtedy 27. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Pierwsze pucharowe punkty zdobył rok później, 25 marca 1988 roku w Rovaniemi, zajmując 12. miejsce w Gundersenie. Były to jego jedyne punkty w sezonie 1987/1988 i w klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 31. miejsce.

Przełom w karierze Francuza nastąpił w sezonie 1991/1992. Czterokrotnie znalazł się wtedy w czołowej dziesiątce zawodów pucharowych, przy czym 13 marca 1992 roku w Oslo po raz pierwszy stanął na podium zajmując trzecie miejsce w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej zajął siódmą pozycję. W lutym 1992 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie osiągnął jeden z największych sukcesów swojej kariery. Francuz zajął trzynaste miejsce w skokach do zawodów indywidualnych i do biegu przystąpił ze stratą 2 minut i 16 sekund do prowadzącego Austriaka Klausa Ofnera. Na trasie biegu uzyskał trzeci czas i zdołał awansować aż na trzecią pozycję. Dzięki temu zdobył brązowy medal, wyprzedzili go tylko jego rodak - Fabrice Guy oraz Klaus Sulzenbacher z Austrii. Medale wywalczone przez Guillaume'a i Guya były pierwszymi medalami dla Francji w kombinacji norweskiej. W zawodach drużynowych Francuzi zajmowali po skokach piątą pozycję ze stratą 5:33 minuty. Na trasie biegu zdołali zniwelować stratę do nieco ponad dwóch minut, co jednak wystarczyło do zajęcia czwartego miejsca.

Przez najbliższe trzy sezony rywalizacji w Pucharze Świata Sylvain nie stanął na podium. Najlepiej prezentował się w sezonie 1993/1994, który ukończył na 19. pozycji. W tym czasie jego najlepszym wynikiem w zawodach PŚ było ósme miejsce w Gundersenie wywalczone 11 grudnia 1993 roku w Sankt Moritz. W tym okresie wystartował na trzech dużych imprezach. W 1993 roku zajął wraz z kolegami z reprezentacji dziesiąte w sztafecie podczas mistrzostw świata w Falun, a rok później, na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer był szósty w drużynie i dziewiąty w zawodach indywidualnych. Ponadto pojawił się na mistrzostwach świata w Thunder Bay w 1995 roku, gdzie wywalczył brązowy medal w Gundersenie, ustępując tylko Fredowi Børre Lundbergowi z Norwegii i Jariemu Mantili z Finlandii. Na tych samych mistrzostwach Francuzi z Guillaume'em w składzie zajęli ósme miejsce w sztafecie.

Sezon 1995/1996 Pucharu Świata był jednym z najlepszych w karierze Francuza. Siedem razy znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów, w tym dwukrotnie stanął na podium: 20 stycznia w Libercu zwyciężył, a 4 lutego 1996 roku w Seefeld był drugi w Gundersenie. Zwycięstwo w Czechach było jego pierwszym i zarazem ostatnim w karierze. Sezon ten ukończył na szóstej pozycji. Kolejny sezon był jednak znowu słabszy. Tylko dwa miejsca w czołowej dziesiątce pozwoliły na zajęcie 21. miejsce w klasyfikacji generalnej. Sukcesów nie osiągnął także podczas rozgrywanych w lutym 1997 roku mistrzostw świata w Trondheim. Indywidualnie zajął dziewiętnastą pozycję, a w sztafecie był ponownie ósmy.

Na podium zawodów pucharowych powrócił w sezonie 1997/1998. Dokonał tego dwukrotnie: 3 stycznia w Schonach i 13 marca 1998 roku w Oslo, gdzie zajmował drugie miejsca odpowiednio w Gundersenie i sprincie. Ponadto jeszcze trzykrotnie plasował się w pierwszej dziesiątce zawodów i sezon ten ukończył na szóstej pozycji w klasyfikacji generalnej. Ostatni sukces osiągnął podczas igrzysk olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie wraz z Fabrice'em Guyem, Nicolasem Balem i Ludovikiem Roux zdobył brązowy medal w sztafecie. Po konkursie skoków Francuzi znajdowali się na szóstym miejscu ze startą nieco ponad jednej minuty do prowadzących reprezentantów Finlandii. Na trasie biegu należeli do najszybszych i zdołali przesunąć się aż na trzecią pozycję, wyprzedzając Czechów i Austriaków. Mimo dobrej postawy biegowej na mecie do zwycięskich Norwegów stracili ponad półtorej minuty. W konkursie indywidualnym Sylvain awansował z szesnastego miejsca po konkursie skoków na dziewiąte na mecie biegu. Do zwycięzcy, Norwega Bjarte Engena Vika stracił ponad trzy minuty.

Podium wywalczone w Oslo było ostatnim w jego karierze. Od 1998 roku osiągał coraz słabsze wyniki w Pucharze Świata. W sezonie 2001/2002 częściej startował w zawodach Pucharu Świata B (obecnie Puchar Kontynentalny). Osiągał tam lepsze wyniki, między innymi czterokrotnie plasując się w czołowej dziesiątce, ale na podium nie stanął. W klasyfikacji generalnej był szósty. W zawodach tego cyklu pięciokrotnie stawał na podium, w tym 14 marca 1993 roku w Chaux-Neuve był pierwszy w Gundersenie. Sezon 1992/1993 Pucharu Świata B ukończył na siódmym miejscu.

W 1999 roku Guillaume brał udział w mistrzostwach świata w Ramsau, gdzie indywidualnie był dziewiąty w Gundersenie, a w sprincie zajął 28. miejsce. W sztafecie Francuzi zajęli czwartą pozycję, przegrywając walkę o brązowy medal z reprezentantami Rosji o zaledwie 0,1 sekundy. Ostatnią dużą imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w Lahti w 2001 roku. Osiągnął tam jednak słabe wyniki: indywidualnie plasował się poza czołową trzydziestką, a wraz z kolegami zajął dziewiątą pozycję w sztafecie. Ostatni oficjalny występ zanotował 19 stycznia 2002 roku w Saalfelden am Steinernen Meer, gdzie był ósmy w zawodach Pucharu Świata B rozegranych metodą Gundersena. W 2002 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
2. 12 lutego 1992 Francja Albertville Gundersen K-90/15 km 44:28,1 +48,4 Francja Fabrice Guy
4. 17 lutego 1992 Francja Albertville Sztafeta K-90/3x5 km[1] 1:23:36,6 +2:15,5  Japonia
6. 17 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Sztafeta K-90/3x5 km[2] 1:21.51,8 +12:41,2  Japonia
9. 19 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Gundersen K-90/15 km 39:07,9 +4:10,5 Norwegia Fred Børre Lundberg
9. 14 lutego 1998 Japonia Nagano Gundersen K-90/15 km 41:21,1 +2:21,4 Norwegia Bjarte Engen Vik
3. 20 lutego 1998 Japonia Nagano Sztafeta K-90/4x5 km[3] 54:11,5 +1:41,9  Norwegia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
8. 19 lutego 1993 Szwecja Falun Sztafeta K-90/3x5 km[4] 1:19:25,7 +8:55,3  Japonia
3. 22 lutego 1995 Kanada Thunder Bay Gundersen K-90/15 km 41:16,9 +39,7 Norwegia Fred Børre Lundberg
8. 10 marca 1995 Kanada Thunder Bay Sztafeta K-90/4x5 km 56:20,2 +8:50,8  Japonia
19. 22 lutego 1997 Norwegia Trondheim Gundersen K-90/15 km 43:43,1 +4:08,2 Japonia Kenji Ogiwara
8. 23 lutego 1997 Norwegia Trondheim Sztafeta K-90/4x5 km[5] 52:18,0 +3:50,9  Norwegia
9. 20 lutego 1999 Austria Ramsau Gundersen K-90/15 km 37:04,8 +3:16,1 Norwegia Bjarte Engen Vik
4. 25 lutego 1999 Austria Ramsau Sztafeta K-90/4x5 km[6] 49:34,2 +1:53,3  Finlandia
28. 27 lutego 1999 Austria Ramsau Sprint K-90/7,5 km 17:48,4 +2:11,1 Norwegia Bjarte Engen Vik
39. 15 lutego 2001 Finlandia Lahti Gundersen K-90/15 km 39:26,7 ? Norwegia Bjarte Engen Vik
9. 20 lutego 2001 Finlandia Lahti Sztafeta K-90/4x5 km[7] 48:54,1 +4:49,9  Norwegia
31. 24 lutego 2001 Finlandia Lahti Sprint K-116/7,5 km 19:40,3 ? Niemcy Marko Baacke

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 13 marca 1992 Norwegia Oslo Gundersen K115/15 km ? 3. +3:28.5 min Francja Fabrice Guy
2. 20 stycznia 1996 Czechy Liberec Gundersen K120/15 km ? 1. - -
3. 4 lutego 1996 Austria Seefeld Gundersen K90/15 km ? 2. +10.2 s Norwegia Knut Tore Apeland
4. 3 stycznia 1998 Niemcy Schonach Gundersen K90/15 km ? 2. +1.7 s Stany Zjednoczone Todd Lodwick
5. 13 marca 1998 Norwegia Oslo Sprint K115/7.5 km ? 2. +0.1 s Stany Zjednoczone Todd Lodwick

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 7 marca 1993 Niemcy Hinterzarten Gundersen K90/15 km ? 2. ? Niemcy Thomas Abratis
2. 14 marca 1993 Francja Chaux-Neuve Gundersen K90/15 km ? 1. - -
3. 8 stycznia 1996 Austria Schwarzach im Pongau Gundersen K90/15 km ? 2. ? Norwegia Knut Borge Andersen
4. 15 stycznia 2001 Włochy Val di Fiemme Gundersen K90/15 km ? 2. ? Niemcy Marc Frey
5. 27 stycznia 2001 Czechy Liberec Gundersen K120/15 km ? 2. ? Niemcy Marcel Höhlig

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład drużyny: Francis Repellin, Sylvain Guillaume, Fabrice Guy
  2. Skład drużyny: Sylvain Guillaume, Stéphane Michon, Fabrice Guy
  3. Skład drużyny: Sylvain Guillaume, Nicolas Bal, Ludovic Roux, Fabrice Guy
  4. Skład drużyny: Fabrice Guy, Étienne Gouy, Sylvain Guillaume
  5. Skład drużyny: Ludovic Roux, Nicolas Bal, Sylvain Guillaume, Fabrice Guy
  6. Skład drużyny: Fabrice Guy, Frédéric Baud, Sylvain Guillaume, Nicolas Bal
  7. Skład drużyny: Frédéric Baud, Kevin Arnould, Ludovic Roux, Sylvain Guillaume