Samogłoska prawie przymknięta

Samogłoska prawie przymknięta – typ samogłoski występujący w niektórych językach. Charakteryzuje się tym, że w trakcie wymawiania język jest ułożony podobnie jak w przypadku samogłoski przymkniętej, ale nieco mniej ściśnięty. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA trzy samogłoski prawie przymknięte posiadają odrębne symbole:

• samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana niezaokrąglona [ɪ]
• samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana zaokrąglona [ʏ]
• samogłoska prawie przymknięta tylna scentralizowana zaokrąglona [ʊ].
  • Choć niezaokrąglony odpowiednik tej samogłoski nie posiada odrębnego symbolu, można go transkrybować jako przesuniętą ku szwie samogłoskę przymkniętą tylną niezaokrągloną [ɯ̽].

Handbook of the International Phonetic Association definiuje samogłoski zapisywane symbolami [ɪ, ʏ, ʊ] jako przesunięte ku szwie odpowiedniki samogłosek kardynalnych [i, y, u], więc można je alternatywnie zapisać [i̽, y̽, u̽].

Bibliografia

• International Phonetic Association (IPA): Handbook of the International Phonetic Association. Cambridge: Cambridge University Press, 1999. ISBN 978-0-521-65236-0. (ang.).