Renaud Donnedieu de Vabres
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 marca 1954 |
|---|---|
| Minister kultury i komunikacji Francji | |
| Okres |
od 31 marca 2004 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Renaud Donnedieu de Vabres, zwany RDDV (ur. 13 marca 1954 w Neuilly-sur-Seine) – francuski polityk, deputowany, w latach 2004–2007 minister kultury.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego dziadek Henri Donnedieu de Vabres był francuskim sędzią w Międzynarodowym Trybunale Wojskowym w Norymberdze, sądzącym nazistowskich zbrodniarzy wojennych.
Z wykształcenia ekonomista, absolwent Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu. Ukończył też École nationale d’administration dla urzędników służby publicznej. Pracował w organach administracji terytorialnej, m.in. w prefekturach departamentów Indre i Loara i Alpy Górnej Prowansji.
Zaangażował się także w działalność polityczną w ramach centrowej Unii na rzecz Demokracji Francuskiej. W latach 1986–2001 był radnym Regionu Centralnego, w latach 90. pełnił funkcję wiceprzewodniczącego rady regionalnej. W 2001 zasiadł w radzie miejskiej Tours. W rządzie Édouarda Balladura był doradcą ministra obrony, brał udział w kampanii wyborczej tego premiera w 1995. W 1997 został posłem do Zgromadzenia Narodowego. W 2002 wraz z większością deputowanych UDF wsparł zdystansował się od kandydatury przewodniczącego tej partii François Bayrou, popierając ubiegającego się o reelekcję Jacques’a Chiraca.
7 maja 2002 został wiceministrem ds. stosunków europejskich w pierwszym rządzie Jean-Pierre’a Raffarina. Odszedł z tej funkcji już 16 czerwca tego samego roku w związku z potwierdzeniem informacji o prowadzonym wobec niego śledztwie w związku z nielegalnym finansowaniem Partii Republikańskiej (wchodzącej w skład UDF). Za udział w tym procederze w 2004 został skazany na karę grzywny[1].
Po odejściu z rządu w 2002 ponownie uzyskał mandat poselski. Przystąpił następnie do Unii na rzecz Ruchu Ludowego, w której objął stanowisko zastępcy sekretarza generalnego. W 2004 mimo wyroku skazującego został powołany w skład trzeciego rządu Jean-Pierre’a Raffarina na urząd ministra kultury. Resortem tym kierował także w gabinecie Dominique’a de Villepin do 2007. W 2005 forsował nową restrykcyjną ustawę dotyczącą prawa autorskiego (DADVSI). W wyborach do Zgromadzenia Narodowego w 2007 Renaud Donnedieu de Vabres bez powodzenia ubiegał się o ponowny wybór, przegrywając z kandydatem Partii Socjalistycznej[2]. W drugiej połowie 2008, w okresie prezydencji francuskiej w UE, pełnił funkcję specjalnego doradcy Nicolasa Sarkozy’ego ds. kultury.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Legia Honorowa V klasy (2009)[3]
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ French politicians found guilty. bbc.co.uk, 16 lutego 2004. [dostęp 2023-11-12]. (ang.).
- ↑ Résultats des élections législatives 2007. interieur.gouv.fr. [dostęp 2023-11-12]. (fr.).
- ↑ Décret du 10 avril 2009 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr, 12 kwietnia 2009. [dostęp 2023-11-12]. (fr.).
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Renaud Donnedieu de Vabres na stronie Zgromadzenia Narodowego XII kadencji. [dostęp 2023-11-12]. (fr.).
- Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2023-11-12]. (fr.).
- Absolwenci École nationale d’administration w Paryżu
- Francuscy ministrowie (V Republika)
- Francuscy ministrowie kultury
- Francuscy parlamentarzyści (V Republika)
- Kawalerowie Legii Honorowej
- Odznaczeni Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Politycy Unii na rzecz Demokracji Francuskiej
- Politycy Unii na rzecz Ruchu Ludowego
- Ludzie urodzeni w Neuilly-sur-Seine
- Urodzeni w 1954