Przejdź do zawartości

Powiat słupski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powiat słupski
powiat
Ilustracja
Starostwo w Słupsku
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

TERC

2212

Siedziba

Słupsk

Starosta

Paweł Lisowski

Powierzchnia

2294,41 km²

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności


98 686[1]

• gęstość

42,8 os./km²

Urbanizacja

20,66%

Tablice rejestracyjne

GSL

Adres urzędu:
ul. Szarych Szeregów 14
76-200 Słupsk
Szczegółowy podział administracyjny
Plan powiatu słupskiego
Liczba gmin miejskich

1

Liczba gmin miejsko-wiejskich

1

Liczba gmin wiejskich

8

Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa
Strona internetowa
Mapa powiatu

Powiat słupski – powiat w północnej Polsce (województwo pomorskie) utworzony w 1999 w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Słupsk.

Według danych z 31 grudnia 2019 roku[2] powiat zamieszkiwało 98 686 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 98 781 osób[3].

Miasta i gminy w powiecie

[edytuj | edytuj kod]

W skład powiatu wchodzą:

Położenie i granice

[edytuj | edytuj kod]

Powiat słupski położony jest w północno-zachodniej części województwa pomorskiego. Od północy granicę stanowi 57 kilometrowy odcinek wybrzeża Bałtyku, od zachodu graniczy z województwem zachodniopomorskim (powiat sławieński oraz koszaliński), od wschodu i południa z powiatami: bytowskim i lęborskim. W całości otacza Słupsk, który stanowi odrębne miasto na prawach powiatu.

Poz względem powierzchni jest to największy powiat województwa pomorskiego i 4. powiat w Polsce[4].

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Liczba ludności (dane z 30 czerwca 2013[5]):

  Ogółem Kobiety Mężczyźni
osób % osób % osób %
Ogółem 97 341 100 48 501 49,83 48 840 50,17
Miasto 20 113 20,66 10 359 10,64 9754 10,02
Wieś 77 228 79,34 38 142 39,18 39 086 40,15
  • Piramida wieku mieszkańców powiatu słupskiego w 2014 roku[6].

Ludność w latach

[edytuj | edytuj kod]
Lata Ludność[7]
(stan na 31 grudnia)
1999 90 811
2000 91 076
2001 91 619
2002 91 787
2003 92 045
2004 92 174
2005 92 102
2006 92 355
2007 92 704
2008 92 967
2009 93 230
2010 93 640
2011 96 955
2012 97 367

Ludność w gminach

[edytuj | edytuj kod]
Herb Gmina Typ Powierzchnia
(km²)
Populacja
(2013)
Siedziba
Ustka miejska 10,19 16 306  
Gmina Redzikowo wiejska 260,58 16 186 Słupsk [a]
Gmina Kobylnica wiejska 244,95 11 012 Kobylnica
Gmina Dębnica Kaszubska wiejska 300,02 9 824 Dębnica Kaszubska
Gmina Główczyce wiejska 323,81 9 537 Główczyce
Gmina Kępice miejsko-wiejska 293,43 9 465 Kępice
Gmina Ustka wiejska 218,1 8 087 Ustka [a]
Gmina Potęgowo wiejska 227,92 7 111 Potęgowo
Gmina Damnica wiejska 167,81 6 284 Damnica
Gmina Smołdzino wiejska 257,24 3 529 Smołdzino

Rada Powiatu

[edytuj | edytuj kod]
Ugrupowanie 2002-2006[8] 2006-2010[9] 2010-2014[10] 2014-2018[11] 2018-2023[12]
Samoobrona 1 1 - - -
Sojusz Lewicy Demokratycznej 5 (SLD-UP) - - - -
Samorządność 5 - - - -
Liga Samorządowa 2 - - - -
Porozumienie Samorządowe 8 8 9 6 10
Platforma Obywatelska - 5 6 5 6 (Koalicja Obywatelska)
Samorządność Powiatu Słupskiego - 7 6 4 5
Prawo i Sprawiedliwość - - - 6 -

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Archeologia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze ślady obecności ludności zajmującej się łowiectwem, rybołówstwem i zbieractwem pochodzą z epoki mezolitu (środkowy okres epoki kamienia – około 8000-4800 lat p.n.e.), kolejne następujące w miarę ocieplania się klimatu związane są z ludnością neolityczną prowadzącą osiadły tryb życia. Tereny dzisiejszego powiatu słupskiego zostały opanowane około 3500 lat p.n.e. przez grupy ludności kultury pucharów lejkowatych, które cechowała budowa kamiennych grobowców, tzw. megalitów (Dąbrówno, Potęgowo i Łupawa); oraz ludność kultury amfor kulistych (cmentarzysko w Zagórkach). W miarę załamania się ciepłego klimatu bałtyckiego i pojawienia chłodnego – subborealnego zaczęły na te tereny napływać prymitywne ludy z północy, ludność kultur ceramiki dołkowo-grzebykowej (obozowisko w Rowach) i ludność pasterska kultury ceramiki sznurowej (stanowiska w Wieliszewie i Krępie).

Około 1700 r. p.n.e. zaczęły przybywać grupy ludności, które opanowały metalurgię brązową. Jako pierwsza osiadła ludność kultury unietyckiej (stanowiska w Mianowicach i Rębowie), prowadząca gospodarkę pasterską, uprawę roli oraz łowiectwo, rybołówstwo i zbieractwo.

W II okresie epoki brązu, od około 1450 do 1200 r. p.n.e., powstała kultura przedłużycka, charakteryzująca się budową cmentarzysk kurhanowych – grobów w formie usypanych z ziemi kurhanów, wewnątrz których znajdowały się konstrukcje kamienne (stanowiska w Borzęcinie, Dąbrównie i Dębinie).

Około 1200 r. p.n.e. powstała kultura łużycka – zajmująca się uprawą roli i chowem zwierząt, zbieractwem, łowiectwem i rybołówstwem; posiadająca wysoką znajomość metalurgii brązowej i garncarstwa. Dominującą formę pochówku stanowiły płaskie pola popielnicowe. Stanowiska znajdują się w Żelkach, Witkowie, Siodłoniach.

Następnie rozwinęła się kultura pomorska, cechująca się odmiennymi elementami obrządku pogrzebowego – pochówek w skrzyniach zbudowanych z płyt kamiennych (groby skrzynkowe), popielnice zdobione wyobrażeniem twarzy (popielnice twarzowe). Podstawą utrzymania ludności była uprawa ziemi i chów zwierząt. Stanowiska w Ruszycach i Łysomiczkach.

 Zobacz też: budowle megalityczne.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
Pałac w Zaleskich

Zabytki archeologiczne:

Grodziska przypisywane kulturze łużyckiej:

Kultura

[edytuj | edytuj kod]

Tradycje kaszubskie kultywuje Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie.

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

Rzeźba terenu jest urozmaicona, z charakterystycznymi wypiętrzeniami moren czołowych i specyficznym, przymorskim krajobrazem w części północnej, z terenami wydmowymi sięgającymi 30 m n.p.m. Na odcinku UstkaRowy brzeg klifowy, kształtowany silną abrazją morza, porośnięty jest zbiorowiskami boru bażynowego i kwaśnej buczyny. Na zapleczu wydm występują często torfowiska, z których największe to Zaleskie Bagna i Złakowskie Błota, z występującą tam reliktową woskownicą europejską.

Ważnym elementem krajobrazu są liczne rzeki – z największą Słupią – znaną rzeką trociową. Lasy ochronne zajmują 83% powierzchni leśnej, głównymi gatunkami drzewostanu są: sosna – 61% i buk – 13%, a przeciętny wiek drzewostanów jest wysoki i sięga 62 lat. Występuje tu wiele gatunków roślin chronionych, a ze zwierząt chronionych należy wyróżnić bielika, wydrę i bobra.

Powierzchnia powiatu podzielona jest zasadniczo pomiędzy zlewnie rzek Łupawy i Słupi oraz w niewielkiej części zlewnię Wieprzy. Do strefy ochronnej wód powierzchniowych należy cały obszar Parku Krajobrazowego „Dolina Słupi” i rezerwaty przyrody w tym regionie.

Jeziora

[edytuj | edytuj kod]

Największe zgrupowania jezior znajdują się w części północnej i wschodniej powiatu słupskiego. Pierwszą grupę stanowią jeziora przybrzeżne. Są to kryptodepresyjne zbiorniki wodne, oddzielone od morza piaszczystymi mierzejami, o bardzo dużych powierzchniach, bardzo płytkie i o szybkim tempie wypłycania. Kolejną grupą są jeziora pochodzenia polodowcowego, przeważnie rynnowe, układające się w długie ciągi, połączone niewielkimi odcinkami rzek.

Ważniejsze jeziora to: Łebsko (7140 ha), Gardno (2468,1 ha), Dołgie Duże (156,4 ha), Głębokie (107,5 ha), Lewarowe (71,5 ha), Krzynia (70 ha), Obłęskie (Obłęże) (62,4 ha), Modła (61,9 ha).

Obszary chronione

[edytuj | edytuj kod]

Parki narodowe

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też: rezerwaty biosfery w Polsce.

Rezerwaty

[edytuj | edytuj kod]

Parki krajobrazowe

[edytuj | edytuj kod]

Obszary chronionego krajobrazu

[edytuj | edytuj kod]
  • Pas pobrzeża na wschód od Ustki, na wschód od ujścia rzeki Słupi, wzdłuż wybrzeża do jeziora Gardno, wielkość: 3336 ha, walory przyrodnicze: wybrzeże morskie z plażami, wydmami i klifem, roślinność nadmorska, zespoły leśne: bory nadmorskie i buczyny,
  • Pas pobrzeża na zachód od Ustki, na zachód od ujścia rzeki Słupi, wzdłuż wybrzeża do granicy powiatu, wielkość: 7520 ha, walory przyrodnicze: sąsiedztwo morza i związanego z nim świata roślinnego; roślinność wydmowa, bagienna, bory nadmorskie, kryptodepresyjne jezioro przymorskie Modła wraz z rezerwatem,
  • Jezioro Łętowskie oraz okolice Kępic wraz z fragmentem doliny rzeki Wieprzy, obszar na północny zachód od Kępic do miejscowości Łętowo oraz około 7 km na południowy wschód od Kępic, wielkość: 6 880 ha, walory przyrodnicze: jeziora: Łętowskie oraz Obłęskie, lesistość obszaru – 76%, pomniki przyrody i głazy polodowcowe (eratyki).

Atrakcje turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie powiaty

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b nie należy do gminy

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-05-20].
  2. l, Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019.
  3. GUS, TABL. II. LUDNOŚĆ, RUCH NATURALNY ORAZ MIGRACJE LUDNOŚCI WEDŁUG POWIATÓW W PIERWSZYM PÓŁROCZU 2020 R., 30 czerwca 2020.
  4. Ranking powiatów – powierzchnia. [w:] Gminy.pl [on-line]. [dostęp 2020-04-18].
  5. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2013 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-06-30. ISSN 1734-6118.
  6. Powiat słupski w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  7. GUS: Bank Danych Lokalnych – Ludność. [dostęp 2013-12-08].
  8. Państwowa Komisja Wyborcza: Wybory samorządowe [online], wybory2002.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-15].
  9. Geografia wyborcza - Wybory samorządowe - Państwowa Komisja Wyborcza [online], wybory2006.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-15].
  10. Dituel Sp., Wybory Samorządowe 2010 - Geografia wyborcza - Województwo pomorskie - Powiat słupski [online], wybory2010.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-15].
  11. PKW | Samorząd 2014 [online], samorzad2014.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-15].
  12. Wybory samorządowe 2018 [online], wybory2018.pkw.gov.pl [dostęp 2018-12-06].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]