Przejdź do zawartości

Nikatory

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikatory
Nicatoridae
Cracraft, Beresford & Barker, 2014[1]
Ilustracja
Nikator żółtorzytny (N. gularis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

nikatory

Typ nomenklatoryczny

Rodzina: Nicator Hartlaub & Finsch, 1870
Rodzaj: Lanius chloris Valenciennes, 1826

Synonimy

Rodzaju:

Rodzaje i gatunki

Nicator[c] Hartlaub & Finsch, 1870[4]
3 gatunki – zobacz opis w tekście

Nikatory[5] (Nicatoridae) – monotypowa rodzina średnich lub małych ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes), dawniej zaliczana do bilbili (Pycnonotidae)[6][7].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina obejmuje gatunki występujące w Afryce na południe od Sahary[8].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 16–23 cm, masa ciała samców 21–67, samic 23,5–51 g[9].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj nazwał w 1869 roku angielski ornitolog George Robert Gray w publikacji własnego autorstwa poświęconej liście rodzajów i gatunków ptaków, z rozróżnianiem tych znajdujących się w zbiorach Muzeum Brytyjskiego[2]. Jednak nazwa – Meristes – użyta przez Graya na oznaczenie nowego rodzaju, została już użyta wcześniej, w 1850 roku, przez niemieckiego zoologa Ludwiga Reichenbacha który tak nazwał rodzaj ptaków z rodziny dzierzbików. W 1870 roku para niemieckich uczonych, ornitolog Gustav Hartlaub i etnograf, przyrodnik i podróżnik kolonialny Otto Finsch, w publikacji ich własnego autorstwa poświęconej ptakom Afryki Wschodniej, zebranym podczas wypraw barona Karla Klausa von der Deckena tamże, nadała nową nazwę dla rodzaju nazwanego przez Graya – Nicator[4]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) nikator żółtobrzuchy (N. chloris).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Meristes: gr. μεριστης meristēs ‘rozdzielacz, dystrybutor’, od μεριζω merizō ‘rozdzielać’[10].
  • Nicator (Necator): gr. νικατωρ nikatōr, νικατορος nikatoros ‘zdobywca, pogromca’ (tj. dzierzba), od νικαω nikaō ‘podbijać’, od νικη nikē ‘zwycięstw’[11].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodziny należy jeden rodzaj obejmujący następujące gatunki[5]:

  1. Młodszy homonim Meristes Reichenbach, 1850 (Malaconotidae).
  2. Nieuzasadniona poprawka Nicator Hartlaub & Finsch, 1870.
  3. Nowa nazwa dla Meristes G.R. Gray, 1869.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J. Cracraft, P. Beresford & F.K. Barker: Nicatoridae Cracraft, Beresford & Barker. Fam. Nov.. W: E.C. Dickinson & L. Christidis (redaktorzy): The Howard and Moore complete checklist of the birds of the world. Wyd. 4. Cz. 2: Passerines. Eastbourne: Aves Press, 2014, s. 637–638. ISBN 978-0-9568611-2-2. (ang.).
  2. a b G.R. Gray: Hand-list of genera and species of birds: distinguishing those contained in the British Museum. Cz. 1: Accipitres, Fissirostres, Tenuirostres, and Dentirostres. Londyn: printed by order of the Trustees, 1869, s. 396. (ang.).
  3. P.L. Sclater & H. Saunders. Shelley’s ‘Birds of Africa’. „Ibis”. Seventh series. 2 (7), s. 420, 1896. (ang.). 
  4. a b G. Hartlaub & O. Finsch: Die Vogel Ost-Afrikas. Baron Carl Claus von Deer Decken's Reisen in Ost-Africa. Heidelburg: C.F. Winter'sche Verlagshandlung, 1870, s. 359. (niem.).
  5. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Nicatoridae Cracraft, Beresford & Barker, 2014 - nikatory - Nicators (wersja: 2024-06-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-12-19].
  6. Charles G. Sibley, Burt L. Monroe Jr.: Distribution and Taxonomy of the Birds of the World. New Haven: Yale University Press, 1990. ISBN 0-300-04969-2.
  7. L. Fishpool, J. Tobias: Family Pycnonotidae (Bulbuls). W: J. del Hoyo, A. Elliott, D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 10: Cuckoo-shrikes to Thrushes. Barcelona: Lynx Edicions, 2005, s. 247–248. ISBN 84-87334-72-5. (ang.).
  8. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy): Nicators, reedling & larks. IOC World Bird List: Version 14.2. [dostęp 2024-12-19]. (ang.).
  9. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Nicators (Nicatoridae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Nicator, DOI10.2173/bow.nicato1.01 [dostęp 2024-12-19] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  10. The Key to Scientific Names, Meristes [dostęp 2024-12-19].
  11. The Key to Scientific Names, Nicator [dostęp 2024-12-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).